Skutull - 10.05.1952, Blaðsíða 3

S K U T U L L
3
Fundurinn I. maí.
Fulltrúaráð og félög Alþýðu-
flokksins á Isafirði héldu sameig-
inlegan fund í Alþýðuhúsinu kl.
4,30 e.h. 1. maí s.l.
Öllum stuðningsmönnum flokks-
ins var heimil fundarseta. Fund-
urinn var mjög vel sóttur og hinn
ánægjulegasti.
Jón H. Guðmundsson, kennari,
form. fulltrúaráðsins setti fundinn
og stjórnaði honum.
Þórleifur Bjarnason, námstjóri,
las upp kvæði. Tvö þeirra voru
eftir séra Sigurð Einarsson. Einn-
ig las hann upp tvö 1. maí kvæði
eftir ísfirzka höfunda, þá Guð-
mund heitinn Geirdal og G.G.K.,
en þau kvæði birtust í Skutli fyr-
ir nokkrum árum síðan.
Sigfús Halldórsson, tónskáld,
hinn fjölhæfi og vinsæli listamað-
ur, söng nokkur lög eftir sjálfan
sig og annaðist jafnframt undir-
leikinn. Þetta vinsæla tónskáld
sýndi Alþýðuflokknum þann vel-
vilja að fresta áður ákveðinni
burtför sinni úr bænum um nokkra
daga, til þess að gefa ísfirzkri al-
þýðu enn eitt tækifæri til að gleðj-
ast yfir og njóta hinnar ágætu
listar sinnar.
Listamanninum var ákaft fagn-
að og varð hann að syngja mörg
aukalög. Mun það margra álit, að
fáir listamenn hafi veitt ísfirðing-
um betri skemmtun en Sigfús
Halldórsson gerði með komu sinni
til bæjarins.
Á þessu ári eru liðin 25 ár síðan
Alþýðuflokkurinn vann Isafjörð úr
höndum íhaldsþingmanns, — svo
viðurkennt væri.
En sá kosningasigur ísfirzkrar
alþýðu var í raun réttri unnin 4
árum áður, þó afturhaldinu tæk-
ist, í það skiptið, að gera sigur
alþýðunnar að engu, með úrskurði
sínum á ógildu atkvæðunum. En
sá úrskurður var landfrægur að
endemum á sínum tíma.
Annars er það athyglisvert,
hversu ísfirzka afturhaldið hefir
iðulega auglýst sig heldur ömur-
lega í sambandi við hina miklu
atkvæðamenn sína og kosninga-
vinnubrögð.
Eins og Isfirðingar flestir vita,
þá var það Haraldur Guðmunds-
son, sem vann hinn fræga kosn-
ingasigur 1927.
Haraklur Guðmundsson vildi
halda upp á þetta merka 25 ára
afmæli í hópi vina, ættingja og
annara ísfirzkra Alþýðuflokks-
manna.
Á fundinum hélt Haraldur Guð-
mundsson afburða ræðu. Þar sagði
hann frá kosningunum 1923 og ’27
og mun mörgum hinna yngri fund-
armanna hafa þótt fróðlegt að
heyra frásagnirnar af kosninga-
baráttu íhaldsins á þeim árum.
Síðan rakti Haraldur hina von-
lausu baráttu afturhaldsins við að
vinna þingsætið á ný. Að síðustu
ræddi Haraldur um það alvarlega
ástand, sem afturhaldsstjómin
hefir leitt yfir þjóðina og hvílir
sem mara yfir alþýðunni.
Framboði Hannibals Valdimars-
sonar var lýst á fundinum, og
fögnuðu fundarmenn ákaft, er
framboðið var tilkynnt. Þær undir-
tektir komu engum á óvart, því
að allir vita að ísfirzkt alþýðufólk
kann að meta þau margvíslegu
brautryðjendastörf, sem Hannibal
Valdimarsson hefir unnið á liðnum
árum, alþýðu þessa bæjar til
gagns. Fullyrða má, að enginn
þingmaður er í nánari tengslum
við verkalýðshreyfinguna og sam-
vinnufélögin, — tvenn merkustu
alþýðu- og framfarasamtök lands-
ins, en einmitt Hannibal Valdi-
marsson. Hann hefir á liðnum ár-
um, og enn þann dag í dag,
staðið þar fremst í fylkingar-
Þann 14. rnarz s.l. lézt í Lands-
spítalanum í Reykjavík Kristín
Magnúsdóttir, kona Haralds Krist-
jánssonar vélstjóra hér í bæ.
Kristín heitin var fædd að Skerð-
ingsstöðum í Reykhólasveit 23.
apríl 1901 og var þar til 6 ára
aldurs, er hún flutti með foreldr-
um sínum hingað til bæjarins ár-
ið 1907. Hér í bænum var hún svo
alla tíð síðan eða um 45 ára skeið
og var orðin rótgróin Isfirðingur.
Foreldrar Kristínar voru Magn-
ús Benediktsson, verkamaður, og
Anna Guðmundsdóttir kona hans,
bæði af góðu alþýðufólki komin,
og er margt hagleiksmanna í ætt-
um þeirra. Kristín tók ung að
nema fatasaum og vann fyrst á
verkstæði Þorsteins Guðmundsson-
ar, klæðskera, en síðan hjá þeim
klæðskerunum Einari & Kristjáni.
Var liún mjög vel verki farin og
afkastamikil og eftirsótt sauma-
kona.
Magnús faðir Kristínar hafði
lengi verið heilsutæpur, en þegar
það svo bættist við, að móðir
hennar veiktist líka, fór hún heim
og stundaði foreldrana af mikilli
alúð og nærgætni árum saman.
Ekki lagði hún samt saumaskap-
inn á hilluna, þótt hún þannig
yrði að hætta á verkstæðinu, held-
ur tók hún verkefni frá vinnustofu
Einars & Kristjáns heim til sín
og leysti þau af hendi í ákvæðis-
vinnu. Þóttu þau verkefni öll í ör-
brjósti, sem átökin og baráttan eru
hörðust og aldrei vikið frá rétti
alþýðunnar.
Hannibal Valðimarsson flutti
snjalla ræðu og rakti í henni af-
stöðu íhaldsins til atvinnu- og
framfaramála bæjarins að fornu
og nýju. Sýndi hann fram á, hvern-
ig það hefir ætíð spyrnt við fót-
um ef leysa átti vandamál at-
vinnulífsins á þann veg, að alþýð-
an í bænum ætti ekki lífsafkomu
sína undir dutlungum og yfirráð-
um nokkurra pólitískra ævintýra-
manna úr hópi íhaidsins, er hefðu
síðan í sínum höndum öll ráð al-
þýðunnar.
Að síðustu fluttu þeir stuttar
ræður Marías Þ. Guðmundsson og
Björgvin Sighvatsson.
Vesturland, sem út kom 6. maí
s.l., getur ekki leynt máttvana
reiði sinni yfir því hversu fundur-
inn var f jölsóttur og fór vel fram.
Það er ekki nema von, að það
slái töluverðum óhug á forustulið
afturhaldsins, þegar það sér,
hversu kosningabarátta Alþýðu-
flokksins hófst með mikilli festu
og glæsibrag.
uggum höndum, sem henni var trú-
að fyrir.
Kristín giftist eftirlifandi manni
sínum, Haraldi Kristjánssyni, þann
9. nóvember 1941, og höfðu þau
þannig aðeins verið rúman áratug
í hjónabandi, er hún lézt á bezta
aldri, og öllum harmdauði, sem
hana þekktu. Þeim hjónum varð
ekki barna auðið, en bróðurdóttur
sína tók Kristín til uppfósturs, og
gengu þau hjónin henni í foreldra
stað. Frændsystur Haralds, gáfaða
stúlku úr önundarfirði, höfðu þau
hjónin líka á heimili sínu, meðan
hún stundaði nám í Gagnfræða-
skólanum hér, og var það einkum
í sambandi við það, sem ég kynnt-
ist Kristínu nokkuð og heimili því,
sem hún hafði mótað sínu heil-
steypta og traustvekjandi svip-
móti.
Kristín heitin Magnúsdóttir var
myndarleg kona og vel gefin, hlé-
dræg, vinföst og trygglynd og
helgaði heimili sínu alla krafta
sína. Hefur maður hennar og aðr-
ir ástvinir mikils misst með henni.
— Ekki var annað séð, en að Krist-
ín heitin væri sterkbyggð kona og
heilsutraust, en hálfum mánuði
fyrir jól kenndi hún allt í einu
sjúkdóms þess, er síðan elnaði á
næstu mánuðum og leiddi hana til
bana. Nú er hún horfin. En eftir
lifir minningin um mæta konu.
Hannibal Valdimarsson.
Kristin Magnúsdóttir
MINNIN G ARORÐ.
Ný
öfugmælavísa.
Þið kannist öll við öfugmæla-
vísur eins og þessa: ,,I eld er bezt
að áusa snjó, — eykst hans log
við þetta. Gott er að hafa gler í
skó — þá gengið er á kletta“.
Nú er komin á kreik ný öfug-
mælavísa — órímuð að vísu —
einskonar atómljóð — og er á
þessa leið:
„Isfirðingar hafa komið auga á
þá staðreynd, að ef bæjarfélagið á
að standa traustum fótum, þá
verði að fela Sjálfstæðisflokknum
forustuna".
Þannig yrkir Ásberg Sigurðsson
í forustugrein í seinasta Vestur-
landi.
Jú, ætli menn muni ekki, hversu
traustum fótum bæjarfélagið stóð,
þegar sjálfstæðismenn gáfust upp
við að stjórna bænum. Allt var
komið í botnlaust óreiðufen, allt
lánstraust þrotið svo að jafnvel lá
við, að sjúklingar og gamalmenni
á sjúkrahúsi bæjarins og elliheim-
ili fengju ekki matbjörg hvað þá
annað, — Þrír bæjarstjórar höfðu
setið að völdum þetta stutta tíma-
bil og þrír af aðalforustumönnum
Sjálfstæðisflokksins hér hurfu úr
bænum við uppgjöfina. Aðeins sá
blygðunarlausasti, Matth. Bjarna-
son sat eftir. Og er það bæjarfé-
laginu mikil ógæfa.
Það eitt er víst, að þegar bæjar-
búar minnast stjórnartímibils í-
haldsins hér í bænum, komast
menn að þeirri niðurstöðu, að hvað
sem öðru líði megi það ALDREI
lienda að Matthías Bjarnasyni og
hans kumpánum verði aftur fengin
forráð ísfirzkra bæjarmála í hend-
ur.
MÁLIÐ MEIRA!
Nýkomið veggfóður, málningar-
vörur, vélalökk o.fl.
Finnbjörn málari.
TIL SÖLU 5 manna bíll í góðu
ásigkomulagi.
Ragnar Bárðarson.
IBCÐ TIL SÖLU.
Efri hæð hússins Smiðjugata 7
er til sölu ef viðunandi tilboð fæst.
Kristinn Grímsson.
FJÖGRA HERBERGJA IBÚÐ.
Til sölu er íbúð Halldórs Ólafs-
sonar í Fjarðarstræti 38.
Nánari upplýsingar gefur:
Þorgeir ólafsson,
Brunngötu 12A.