Skutull - 17.05.1952, Blaðsíða 1
XXX. árgangur.
ísafjörður, 17. maí 1952.
10. tölublað.
Kosningaskrifstofa
Alþýðuflokksins er í
Alþýðuhússkj allaranum
(litla salnum)
Sími: 273.
Landhelgismálið
Skaðlegur og ósannur
fréttaflutníngur.
Morgunblaðið frá 30. apríl, sem
hingað barzt fyrsta maí flutti
fréttaskeyti frá fréttararitara sín-
um hér á ísafirði. Fyrirsagnir
fréttarinnar voru settar tvídálka
með feitu letri og áberandi og voru
á þessa leið:
MJÖG MIKIÐ AF FISKI
BERST A LAND A ISFIRÐI
jafnvel svo, að skortur er á
vinnuafli.
ísafirði, 29. apríl. — Tíð hefir
verið ágæt hér vestra að undan-
förnu og hefir verið róið hvern
dag. Hefir aflinn eingöngu verið
steinbítur, bæði hjá línubátum og
togbátum. Afli línubátanna hefir
verið frá 4—10 tonn í róðri og hjá
Súgandafjarðarbátum hefir aflinn
komizt upp í 14 og 15 tonn.
Þrír bátar frá Isafirði stunduðu
veiðar við Suðurland í vetur, en
þeir eru nú allir komnir vestur og
eru að búa sig á togveiðar.
Sólborg kom inn í fyrri viku
með 115 tonn af saltfiski og ís-
borg með 206 tonn af saltfiski. Nú
um helgina kom Sólborg aftur inn
með 143 tonn af saltfiski og 5 tonn
af nýjum fiski. Togararnir hafa
báðir verið að veiðum á bankanum
að undanförnu. Undanfarið hefir
því borizt mikið af fiski á land hér
á Isafirði og í öðrum verstöðvum
hér vestra. Hefir því verið mikil
vinna og jafnvel stundum skort-
ur á vinnuafli, t.d. við losun tog-
arans Sólborgar í dag.
Fiskverkunarhúsin eru nú öll
orðin full og er orðinn tilfinnan-
legur skortur á húsnæði fyrir salt-
fiskinn af togurunum. Hefir orðið
að grípa til þess ráðs að salta úti.
Þau fiskverkunarhús, sem fyrir
eru, eru öll orðin mjög gömul og
úr sér gengin, enda eru þau flest
byggð fyrir og um aldamótin. — J.
Góðir Isfirðingar! Hugsið ykk-
ur annan eins fréttaflutning og
þennan. Þó að togararnir hafi kom
ið þrisvar inn með slatta af salt-
fiski. Þá á að telja fólki í öðrum
landshlutum trú um, að þeir hafi
gerst svo rækilega skyldu sína við
verkalýðinn í bænum, að allt hafi
þrotið. Húsnæði fyrir fiskinn og
vinnuafl til að taka á móti honum
og vinna \dð hann. — Þvílík höfuð-
ósannindi. — Ein 70 eða 80 tonn
af saltfiski í Neðstakaupstaðar-
húsunum og smáræði eitt í öllum
Edinborgarhúsum og Ingvar Pét-
ursson sjálfsagt fjarri því að geta
ekki tekið meiri fisk.
Nei hér er sjálfsagt hægt að
taka á móti margföldu fiskmagni
á við það, sem komið er á land.
Og enginn þarf að óttast skort á
vinnuafli hér, þótt ákveðið væri, að
fiskurinn skyldi fullverkast hér í
bænum.
Hver getur svo verið tilgangur-
inn með svona fréttaflutningi. Ef
til vill bara yfirlæti og mont, af
því að ekki skyldi vera farið til
Esbjerg með þessa bútunga líka
— sem eingöngu stafaði þó af því,
að á því var enginn kostur gefinn
í þetta sinn.
En hver sem tilgangurinn hefur
verið, þá er hitt víst, að svona
fréttaskeyti í víðlesnu blaði, get-
ur orðið til þess að bægja héðan í
burt fiski, sem að öðrum kosti
kynni að hafa reynzt mögulegt að
fá lagðan hér í land til vinnslu.
Engum ókunnugum sem séð hef-
ur svona rosafrétt um ofurgnægð
fisks á ísafirði, húsaleysi og
vinnuaflsskort, mundi láta sér
detta í hug að leita til hafnar hér
til að losa fisk. Hann mundi vera
sannfærður um, að slíkt væri þýð-
ingarlaust með öllu.
Svona fréttaflutningur er því a.
m.k. vægast sagt vanhugsaður og
varhugaverður. Og svo mikið er
víst, að lítilþægir eru þeir menn
fyrir hönd ísfirzks verkafólks um
atvinnu því til handa, sem hafa
þær hugmyndir að fiskvinna hafi
verið að færa allt í kaf hér í bæn-
um seinni hluta aprílmánaðar.
--------O--------
Aðeins % af fulltrúa-
ráði Sjálfstæðis-
flokksins með
séra Bjarna.
Samkvæmt blaðafréttum af full-
trúaráðsfundi Sjálfstæðisflokks-
ins, sem samþykkti stuðning við
framboð Bjarna Jónssonar, vígslu-
Þau tíðindi hafa gerst í land-
helgismálinu, að íhaldsstjómin í
Bretlandi hefir sent íslenzku rík-
isstjóminni mótmælaorðsendingu
vegna reglugerðarinnar um nýju
friðunarlínuna. Telur brezka stjóm
in, að íslendingar eigi ekki „sögu-
legan“ rétt á 4 mílna landhelgi
eins og Norðmenn, og neita að við-
urkenna hina nýju reglugerð. Er
það vægast sagt furðulegt, að
stjórn Bretaveldis skuli láta slíkt
frá sér fara, að undangengnum
dóminum í Haag, og þegar stað-
reyndin er sú, að íslendingar eiga
sögulegan rétt á 16 mílna land-
helgi, og skjallegar sannanir munu
vera fyrir því, að hinn margum-
ræddi samningur við Breta um 3ja
mílna landhelgina hafi verið nauð-
ungarsamningur, framþvingaður
með hótun um beitingu vopna-
valds. Menn voru farnir að halda,
að Bretar væru fyrir nokkru komn-
ir af siðgæðisstigi sjóræningjans,
en þessi orðsending íhaldsstjóm-
arinnar bendir því miður í aðra átt.
Það er haft eftir brezkum skip-
stjóra, sem hér var nýlega á ferð,
að brezkir togaraskipstjórar hafi
fyrirmæli um að neita að hlýðnast
f ramkvæmd hinnar nýju landhelgis-
reglugerðar við ísland. gé þetta rétt,
getur komið til alvarlegra árekstra
milli íslenzkra varðskipa og
brezkra togara, og er okkur Is-
lendingum því full nauðsyn á, að
efla landhelgisgæzluna.
Þegar á þetta er litið, verður það
að teljast ofur eðlileg ráðstöfun
dómsmálaráðherra, að setja sér-
stakan mann yfir landhelgisgæzl-
una, en það eitt er ekki nóg:
biskups, til forsetakjörs, voru um
300 af um 400 fulltrúum í ráðinu
mættir á fundinum. Eftir að deilt
hafði verið um framboðið, óskuðu
þeir, sem ekki vildu að flokkurinn
byði fram, eftir skriflegri atkvæða-
greiðslu um málið, en þeirri kröfu
var neitað. Gengu þá um 200
manns af fundinum. Var síðan
samþykkt að styðja séra Bjarna
með 97 atkvæðum gegn 3. Hefir
'nann þannig aðeins hlotið stuðning
Yi hluta fulltrúaráðsins, og vitað
er, að klofningur flokksins um
framboðið nær langt út yfir raðir
fulltrúaráðsins í Reykjavík.
Fjölga verður varðskipunum,
setja þarf starfsmenn landhelgis-
gæzlunnar um borð í íslenzk fiski-
skip og nota þarf flugvélar við
gæzlu landhelginnar.
Hér vestanlands er þegar hafin
aukin ásókn á fiskimiðin, með því
að við Vestfirði lokast tiltölulega
minnst svæði. Hér þarf því að vera
gæzluskip allt árið.
Fundur útvegsmanna um
landhelgismál o.fl.
í tilefni þess, að hin nýja frið-
unarreglugerð öðlaðist gildi 15/5
komu útvegsmenn á Isafirði og
Hnífsdal saman til fundar að frum
kvæði stjórnar fjórðungssambands
Fiskideilda Vestfjarða, og var
bankastjórum bankaútibúanna á
ísafirði boðið á fundinn.
Svohljóðandi ályktun var gerð
um landhelgismálið:
„Fundurinn fagnar gildistöku
hinnar nýju friðunarlínu, sem rík-
isstjórnin hefir sett með reglu-
gerð frá 19. marz s.l. til verndar
fiskistofninum við strendur lands-
ins og telur, að með þessum að-
gerðum, hafi verið stigið veigamik-
ið spor að settu marki í landhelgis-
málinu, sem er: Allt landgrunnið
eign lslendinga. Álítur fundurinn
að lögfesta beri hina nýju línu sem
landhelgislínu þegar á næsta Al-
þingi og stefna beri að því að fylgt
sé þeirri meginreglu að línan nái
hvarvetna út fyrir yztu nes og eyj-
ar. Jafnframt hvetur fundurinn til
aukinnar landhelgisgæzlu og telur
nauðsynlegt að við Véstfirði sé
gæzluskip allt árið. Fundurinn
lýsir trausti á því að ríkisstjórn og
Alþingi haldi á þessum málum af
fullri festu framvegis eins og hing-
að til, og minnir í því sambandi á
sögulegan rétt vom til 16 mílna
landhelgi, auk þeirra raka sem
hníga að því að íslendingar eigi
tilkall til landgrunnsins, en vernd-
un fiskistofnsins við landið er tví-
mælalaust höfuðskilyrði þess að
hægt sé að lifa nútíma menningar-
lífi á íslandi. Kemur því eigi til
álita að slaka til í þeim efnum við
aðrar þjóðir að dómi fundarins“.
Einnig var á fundinum rætt um
hlutatryggingarsjóð og svohljóð-
andi ályktun gerð:
„Fundurinn lýsir því yfir að
Framhala á 4. síðu.