Skutull - 28.05.1952, Qupperneq 1

XXX. árgangur.
ísafjörður, 28. maí 1952.
12. tölublað.
Kosningaskrifstofa
Alþýðuflokksins er í
Alþýðuhússkj allaranum
(títla salnum)
Sími: 273.
Hannibal Valdimarsson leggur niður
umboð sem landkj örinn þingmaður.
Þetta tilkynnti hann á fundi í
Félagi Alþýðuflokksins 22. þ.m.
fsafirði, 22. maí 1952.
Þar sem ég hefi tekið að mér að vera í kjöri fyrir Alþýðuflokkinn við
aukakosningu þá til Alþingis, sem fram á að fara í ísafjarðarkaupstað
þann 15. júní næstkomandi, leyfi ég mér hér með að tilkynna yður,
herra forseti sameinaðs Alþingis að ég legg niður umboð mitt sem
sjötti landkjörinn þingmaður frá og með deginum í dag að telja.
Jafnframt óska ég, að þessi ákvörðun mín verði tilkynnt fyrsta vara-
þingmanni Alþýðuflokksins, herra Guðmundi í. Guðmundssyni, sýslu-
manni í Gullbringu- og Kjósarsýslu og bæjarfógeta í Hafnarfirði, svo að
hann geti þegar tekið sæti mitt á Alþingi.
Mér er fullvel ljóst, að það samrýmist að vísu bæði lögum og venjum,
að þingmaður sé í framboði í aukakosningu til Alþingis, án þess að segja
af sér þingmennsku, cn ég óska ekki að eiga sæti á næsta Alþingi, nái
ég ekki kosningu á fsafirði þann 15. júní.
Samrit af þessu bréfi mínu til yðar, lierra forseti, hefi ég jafnframt
sent hæstvirtum forsætisráðherra, formanni landskjörsnefudar og for-
manni Alþýðuflokksins.
Virðingarfyllst,
Hannibal Valdimarsson.
Til forseta sameinaðs Alþingis,
herra Jóns Pálmasonar, Alþingi, Keykjavík.
Jöfnunarverð á olíu
og íhaldið.
Viðskiptamálaráðherra íhaldsins hefur tvívegis haft
vilja Alþingis að engu í þessu mikla hagsmunamáli alira
utan Reykjavikur.
»Svikararnir« í sjálfstæð
ismálinu eru í hávegum
hafðir.
„Ætlar ríkisstjórnin að hafa
samþykkt Alþingis um jöfnunar-
verð á olíu að engu?“ — Þannig
spyr Vesturlandið nýlega. Jú, það
er sannarlega svo að sjá, sem það
réttlætismál sjómanna og fjölda-
margra annara um land allt eigi
ekki upp á pallborðið hjá ríkis-
stjórn íhalds og framsóknar. Mál-
ið heyrir undir íhaldsmanninn
Björn ólafsson, viðskiptamálaráð-
herra, og hefur hann tvívegis
traðkað á eindregnum þingvilja
um sama verð á olíum og benzini
hvar sem er á landinu. — Spum-
ing íhaldsblaðsins hefði því alveg
eins getað verið frétt um það, að
sjálfstæðisráðherraim Björn ólafs-
son liafi sýnt jöl'nunarverðsmálinu
fullan fjandskap, því að það er
staðreynd, sem ekki verður um
deilt í þessu máli.
Þeir halda sig vera að hleypa
af fallbyssu gegn mér, Vesturlands
menn, þegar þeir feitletra í blaði
sínu, — og það gera þeir oft —
að ég sé óalandi og óferjandi, því
að ég sé og hafi verið svikarinn í
sjálfstæðismálinu frá 1944.
Þetta sýnist heldur ekki vera
neitt smáræðis „fallstykki", en er
samt ekkert nema meinlaus hunda-
byssuhvellur.
Ég greiddi atkvæði með sam-
bandsslitum við Dani, en skilnað-
armálið við Dani er það, sem í-
haldsmenn kalla sjálfstæðismálið.
Sannanir: I. Ég birti grein í
Skutli 12. maí 1944 undir fyrir-
sögninni:
Hvers vegna ég greiði atkvæði
með sambandsslitum, en á móti
stjórnarskránni.
í þeirri grein rökstuddi ég af-
stöðu mína til skilnaðarmálsins á
þessa leið:
„Þrátt fyrir það, að ég hefði tal-
ið sæmilegast og siðferðilega rétt-
ast að bíða með þjóðaratkvæða-
greiðsluna, þar til viðræðufrelsi
hefði verið komið á milli sam-
bandsríkjanna, þá mun ég þó
greiða atkvæði með sambandsslit-
um, þar sem hraðskilnaðarmenn
fengust til að fresta atkvæða-
greiðslunni, þar til þrjú ár full
voru liðin frá uppsögn“. (Skutull
12. maí 1944).
II. Ég birti í sama blaði sýnis-
horn af atkvæðaseðlunum í þjóð-
aratkvæðagreiðslunni merkta með
krossi (x) framan við já við
spumingunni um sambandsslit, en
með krossi framan við nei við
spurningunni um, hvort kjósandinn
samþykkti bráðabirgðastjómar-
skrána.
Með skýringarmynd af kjörseðl
unum lét ég fylgja svohljóðandi
leiðbeiningu fyrir kjósendur:
„Þannig á kjörseðillinn að líta
út, eftir að kjósandi hefur með at-
Framhald á 4. síðu.
ÞRJÚ
FORSETAFRAMBOÐ
Framboðsfrestur til forseta-
kjörs var út runninn klukkan
tólf á miðnætti þann 24. maí.
Höfðu þá borizt þrjú fram-
boð frá þeim Asgeiri Asgeirs-
syni, Bjarna Jónssyni og Gísla
Sveinssyni.
Kosningabardaginn í forseta-
kjörinu virðist ætla að verða
mjög harður. Er svo að sjá sem
miðstjórnarmeirihlutar Sjálf-
stæðisflokksins og Fram-
sóknarflokksins. ætli báðir að
gera ákveðið tilkall til flokks-
pólitísks húsbóndaréttar yfir
kjósendum, einnig um forseta-
kjör. En jafnaugljóst er hitt, að
þjóðin gerir sér Ijóst, að hún
má aldrei láta reyra sig í
flokkspólitískar viðjar út af vali
þjóðhöfðingjans. — Morgun-
blaðið og Tíminn hafa nú á aðra
viku haldið uppi svæsnum póli-
tískum ádeilum á eítt forseta-
efnanna, en hér um slóðir verð-
ur ekki annáð séð, en að menn
verði ákveðnari og ákveðnari í
því með degi hverjum að hafa
flokkafyrirmæli um afstöðu til
forsetakjörsins að engu.
Það mun sannast, að í þessu
máli dugar flokksræðinu ekki
að sýna hnefann. Það verður
hnefinn, sem verður fyrir
meiðslum, en aðrir ekki.