Skutull - 06.06.1952, Blaðsíða 4

4
S K U T U L L
Stórfyrirsögn Vesturlands átti
við Hannibal en ekki Kjartan.
ísfirðinga vantar þingmann, SEM HAFT GETUR Á-
HRIF OG LAÐAÐ TIL SAMSTARFS um hagsmunamál
þeirra.
Hversvegna
óvissa?
Forustumenn framsóknar hér
hamra mjög á því, að Hannibal
sé viss um sigur í þessum kosn-
ingum, og það er satt, að sigur-
vonir hans eru góðar. En allt þetta
tal þeirra um að enginhætta sé á
ferðum í sambandi við kjör Hanni-
bals er til þess eins fram sett að
véla frjálslynda og einlæga íhalds-
andstæðinga, sem að ýmsu leyti
standa nærri flokki þeirra, til að
kasta atkvæðum sínum til einskis,
svo að Kjartani aukist þó sigur-
vonir.
Allir vita, að Kjartan er í kjöri
í þeirri von, að hann geti sem
læknir náð í einhver atkvæði út
fyrir Sjálfstæðisflokkinn.
Þegar kosning er þannig að ein-
hverju leyti háð því, hvað talast
kann til milli læknis og skjólstæð-
inga hans, skapar það, eins og all-
ir sjá, nokkra óvissu.
Þá er það í annan stað vitað,
að nokkrir svo botn-íhaldssamir
menn eru til hér í bænum, og telja
sig þó framsóknarmenn— að
kunnugustu menn telja líklegra að
þeir kjósi heldur íhaldsframbjóð-
anda, sem þeir halda, að hafi
möguleika til að komast á þing,
heldur en sinn eigin þýðingarlausa
frambjóðanda. — Þetta er annað
atriðið sem veldur því, að allir í-
haldsandstæðingar verða að vera
vel á verði og mega ekki láta
blekkjast. — Þetta skapar einnig
nokkra óvissu um úrslit kosning-
arinnar.
Þriðja atriðið, sem skapar ó-
vissu um úrslitin er sú staðreynd,
sem nú er orðin býsna mörgum
bæjarbúum kunn. Og hún er þessi:
Kommúnistar lánuðu íhaldinu hér
um 30 atkvæði við seinustu þing-
kosningar, til þess að fella fram-
bjóðanda Alþýðuflokksins, Finn
Jónsson. Þessa skuld borguðu svo
íhaldsmenn úr innsta hring flokks
ins við seinustu bæjarstjórnar-
kosningar með því að svipuð tala
þeirra kaus þá með kommúnist-
um, til þess að bjarga bæjarfull-
trúa kommanna inn í bæjarstjórn
og koma með því móti í veg fyr-
ir hreinan meirihluta Alþýðu-
flokksins. Þessi „fjárskipti“ eru
margjátuð af báðum aðilum.
Ef þau skyldu einnig nú eiga
sér stað, þá er það þriðja atriðið,
sem á þessari stundu skapar ó-
vissu um úrslitin, þrátt fyrir það,
að Alþýðuflokkurinn er stærsti
flokkurinn í bænum.
Vegna allra þessara hugsanlegu
pólitísku „óhreininda“, verðum
við, alþýðuflokksfólk, að vinna svo
ötullega, að við öðlumst bolmagn
til að standast íhaldið og alit þess
hugsanlega hjálparlið og sigrum
þó með verulegum meirihluta.
Einhuga fram til öruggs sigurs!
Þetta var stórfyrirsögn í sein-
asta Vesturlandi. Þetta á hvort-
tveggja við Hannibal Valdimars-
son, en hvorugt við um Kjaran
Jóhannsson.
Hannibal er mikill áhrifamaður,
hvar sem hann starfar, en það
verður aldrei sagt um Kjartan
Jóhannsson, þótt menn vilji unna
honum fyllsta sannmælis. — Hann
er og verður áhrifalítill maður —
ekki sízt á Alþingi svo sem stutt
seta hans þar sannar.
Þá sýndi Hannibal það í vetur,
eins og oftar, að hann gat laðað
til samstarfs um hagsmunamál ís-
firðinga á Alþingi, er honum tókst
að tryggja bænum samskonar að-
stoð og<,stjómarflokkamir ætluðu
Siglfirðingum einum. Og það vita
allir, að engum hefur tekist betur
en einmitt Hannibal að sameina
verkalýðinn um hagsmunamál sín.
En það er nú einmitt það, sem
Vesturlandið finnur honum mest
til foráttu — og við til gildis.
„Illindastefna Hannibals Valdi-
marssonar" er nýtt nafn íhaldsins
á verkalýðsbaráttunni. En slíkt er
algert rangnefni. Hannibal hefur
sannarlega verið fastur fyrir,
þegar hagsmunir verkalýðsins
hafa verið annarsvegar. En samt
er það margviðurkennt, af samn-
ingamönnum atvinnurekenda, að
hann sé úrræðagóður og sanngjam
samningamaður, enda hafa ekki
orðið hér verkföll út af kaup-
gjaldsmálum svo árum skiptir.
Um þetta geta Vesturlandspilt-
arnir fengið glöggar upplýsingar
hjá heiðarlegum flokksmönnum
sínum.
Hinsvegar hefur lítið reynt á
hæfileika Kjartans Jóhannssonar
til að laða til samstarfs, nema
hvað hann um tíma hafði for-
mennsku í sundhallarstjórn, en
þar fór allt í bál og brand, og ó-
samkomulag milli hans og flokks-
bróður hans lamaði allt starf
nefndarinnar.
Vesturlandið segir, að Kjartan
sé líklegastur til að tryggja bæj-
arbúum framgang hagsmunamála
þeirra. — Þetta hljómar eins og
algert öfugmæli. — Til þess er
hann manna ólíklegastur. Hann
er enginn málafylgjumaður,
hvorki í ræðu eða riti og hefur
alltaf verið fært það mest til
framdráttar, að hann sé snotur í
sæti.
Einnig þessi seinasti liður stór-
fyrirsagnarinnar, er eins og háð
um Kjartan Jóhannsson, en mætti
teljast meitluð umsögn um Hanni-
bal Valdimarsson: Hann er lík-
legastur til að tryggja bæjarbú-
um framgang hagsmunamála
þeirra.
Til þessa treystum við engum
betur en einmitt Hannibal Valdi-
marssyni.
Þaö var vissulega ekki til einsk-
is, að Sigurður Bjarnason, frá
Vigur, kom í bæinn, hnoðaði sam-
an þessari stórfyrirsögn, sem átti
að vera um Kjartan, en á í einu
og öllu við Hannibal. Og undir
fyrirsögnina setti hann síðan svo
langa og sóðalega grein um Hanni-
bal Valdimarsson, að bæjarbúum
í öllum flokkum ofbauð gersam-
lega — og jafnvel Matthías og
Ásberg keppast við að sverja af
sér forsmánina.
Algengasta umsögn fólks eftir
lestur greinarinnar var á þessa
leið: Skyldu þeir ætla að afla sér
fylgis með þessu? — Aðrir segj-
ast hafa kastað blaðinu frá sér
með viðbjóði.
En málið hafði líka sína spaugi-
legu hlið. Mynd af fríðleik Kjart-
ans var á forsíðu blaðsins. Og
menn héldu strax, að nú væri
þarna komin stórgrein um Kjartan
og afburði hans — eða þá mikil
ritsmíð eftir Kjartan um framtíð-
arhugsjónir hans í stjómmálum.
En menn áttuðu sig fljótt.
Þarna var hvorugt. — Bara mynd-
in. — Fyrirsögnin, sem ekki átti
við. —: Og svæsin níðgrein um
Hannibal. — Búinn heilagur.
En lesandinn lítur aftur á forsíð-
una og þar stóð með kolsvörtu
risaletri. lsfirðinga vantar þing-
mann sem hefur áhrif og laðar til
samstarfs um hagsmunamál
þeirra. — Og svo bætir lesandinn
við — og sá maður er einmitt
Hannibal Valdimarsson.
Þ.S.
Maður hefur spurt mann á göt-
unum undanfarna daga: „Hver á
að tala fyrir Kjartan?"
Og svo höfðu menn fyrir satt,
að sjálfur Ólafur Thórs hefði lof-
að að koma og sjá fyrir þeirri
hlið málsins.
Og svo kom flugvélin í dag. Og
þar var fyrsti hjálparleiðangur
um borð. — En vonbrigðin voru
samt auðsæ. — ólafur Thórs sást
UR HEIMAHÖGUM.
Hjónaefni.
Fyrir skömmu hafa opinberað
hjúskaparheit sitt ungfrú Ingi-
björg Jónsdóttir og Oddur J.
Bjarnason.
Nýlega opinberuöu trúlofun sína
ungfrú Laufey Þorsteinsdóttir frá
Akureyri og Árni Skúlason, vél-
stjóri, ísafirði.
Um helgina opinberuðu trúlofun
sína í Reykjavík, ungfrú ólafía S.
Sigurðardóttir frá ísafirði og Jón
Jóhannsson, stud. med, Reykjavík.
Ennfremur hafa opinberað trú-
lofun sína ungfrú Guðrún Bárðar-
dóttir frá ísafirði og Ámi Guð-
mundsson, Selfossi.
S.l. laugardag opinberuðu trú-
lofun sína ungfrú Greta Lind
Kristjánsdóttir og Sverrir Her-
mannsson, bæði á Isafirði.
Á hvítasunnudag opinberuðu trú-
lofun sína ungfrú Einína Einars-
dóttir frá Seyðisfirði og Sigurður
B. Jónsson, Isafirði.
Skálholtsfélag Isafjarðar
heldur aðalfund sinn í ísafjarð-
arkirkju næstkomandi fimmtudag.
Fundurinn hefst kl. 8,30 e.h.
Skálholtsfélögin vinna að al-
mennum samtökum um endurreisn
hins forna menningarseturs, Skál-
holts. Ættu því sem flestir ísfirð'-
ingar að gerast félagar í Sfrál-
holtsfélagi ísafjarðar.
--------o---------
STJÓRNARSKRÁIN
V ANDRÆÐ ASMÍÐL
„Deilur þær, sem orðið hafa í
sambandi við forsetakjöríð, hafa
orðið til þess að sýna mönnum það
enn betur en áður hvíiíkt vand-
ræðasmíði stjórnarskrá okkar er“.
Þessi ummæli gaf að íesa í Tím-
anum þann 25. maí.
Það þaut ekki alveg á sama hátt
í þeim skjá vorið 1944, þegar það
taldist til landráða, að gagnrýna
þessa sömu vandræðasmíði.
STÚLKA getur fengið vinnu.
Verksmiðjan HEKTOR.
hvergi. — Bara Magnús frá Mel
og Hermann Guðmundsson, söngv-
ari. — En það er nú líka nokkuð
fínt — þeir eru þó alltaf frá
Reykjavík, og hver veit nema það
dugi til að ná einhverjum inn á
Uppsali íhaldsins.
Og vonin' í- ólafi' er éftir. Hver
veit, nema hann komi seinna', ef
sörtgvarinn og Magnús skyldu ekki
duga.
Fyrsti hjálparleiðangurinn
er kominn.