Skutull - 11.06.1952, Qupperneq 1
XXX. árgangur. Isafjörður, 11. júní 1952.
16. tölublað.
Kosningaskrifstofa
Alþýðuf lokksins er í
Alþýðuhússkjallaranum
(litla salnum)
Sími: 273.
Framboðsf undurinn:
Stuðningsmenn íhaldsstj órnarinnar
þorðu ekki að verja gerðir hennar.
Þeir eru hræddir við fólkið. Hækjur Kjartans,
Haukur og Jón Jóhannsson veittu ófullnægjandi
aðstoð. Ásberg skyldi duga, en varð til tjóns.
Kjartan var ánægður með sjálfan sig, en íhaldið hnípið
Alþýðuflokkskjósendur í bæn-
um eru allir sem einn hinir ánægð-
ustu með framboðsfundinn í gær-
kveldi.
Þar voru ,eins og vænta mátti,
allir hlutir Hannibal og Alþýðu-
flokknum í vil.
Það vakti sérstaka eftirtekt í um-
ræðunum, hversu mjög þeir Hauk-
ur og Jón Jóhannsson veittust að
Hannibal, þótt getan væri lítil, ení
létu hins vegar íhaldsbrúðuna,
Kjartan lækni, óáreitta.
Haukur brigzlaði Hannibal með
svikum í utanríkismálunum, en
Hannibal afgreiddi þennan Rússa-
dindil af sinni alkunnu ræðusnilld.
Eftir þennan fund éru kjósend-
ur í bænum í engum efa um til-
gang framsóknar- og kommúnista-
framboðanna, svo greinileg var
aðstoðarviðleitni þessara hjálpar-
kokka íhaldsins á fundinum.
Þá eru kjósendur Alþýðuflokks-
ins mjög ánægðir með frammi-
stöðu Kjartans læknis, og sjálfur
var læknirinn afar hrifinn af
sjálfum sér, svo að báðir mega vel
við una. En kjósendur íhaldsins
tóku út stórar þjáningar undir
ræðum frambjóðanda síns, og mun
læknirinn sjálfsagt skrifa mörg
resept í dag, til þess að hressa
hinar hrelldu sálir fylgismannanna.
Ekki vildi íhaldið eiga það á
hættu, að sleppa frambjóðanda
sínum á fundinn án aðstoðar.
Ásberg bæjarstjórasannleikur
var látinn mæla og bættist Alþýðu
flokknum þar óvæntur stuðningur.
Það þótti helzt í frásögur fær-
andi, að Ásberg fékk „kast“ og
varð óðamála.
— Lastaði hann öll verk Hanni-
bals í verkalýðsmálum, bæjarmál-
um og stjórnmálum, en gleymdi
víst skólamálunum.
Lapti hann upp gamla róginn
og níðið um Hannibal Valdimars-
son, en sú íhaldstugga er orðin
nokkuð þvæld og þurr undir tönn
og fordæmd svo af almennings-
álitinu í bænum, að síðasta Vest-
urland þorði ekki að japla á ill-
yrðunum. En ^.sberg þjónaði
dyggilega sinni lund og sínu eðli
í gærkveldi, enda vakti hann fyr-
irlitningu bæjarbúa fyrir rudda-
legan málflutning.
Svo ósvífinn var Ásberg, að
hann vílaði ekki fyrir sér að
Ijúga upp þeim rógi, að Njörður
og Samvinnufélagið hefðu ákveð-
ið að selja báta úr bænum strax
eftir kosningar.
Ásberg veit vel, að þetta eru
rakalaus ósannindi, jafnmikil ó-
sannindi og ef sagt væri, að ísfirð-
ingur ætlaði að selja ísborg úr
bænum. þótt hennar hafi verið
getið í Lögbirtingarblaðinu. Lygin
hefur jafnan verið handhægt vopn
þitt, Ásberg Sigurðsson, en hafðu
þökk fyrir komuna og liðveizluna!
Það vakti athygli fundarmanna,
að stuðningsmenn ríkisstjórnar-
innar reyndu ekki að svara einu
orði af hinni þungu og rökstuddu
ádeilu Hannibals Valdimarssonar
á fjármálastefnu ríkisstjórnarinn-
ar. En sú stefna hefur leitt verzl-
unarokur, atvinnuleysi, örbyrgð
og drápsklifjar dýrtíðar yfir al-
þýðu þessa lands.
Talsmenn ríkisstjórnarinnar
sátu hnípnir og skömmustulegir
undir ásökunum Hannibals.
Ríkisstjórnin er svo óvinsæl
meðal ísfirzkra kjósenda, að banda-
mennirnir Kjartan og Jón, vilja
ekki leggja sig í þá hættu að verja
gerðir hennar. En þögnin er þeim
engin afsökun.
Flokkar þeirra bera ábyrgðina á
stjórnarstefnunni. Nú er þeim
stefnt til ábyrgðar fyrir dómstól
ísfirzkra kjósenda.
Á sunnudaginn kemur fellur
dómur ísfirzkrar alþýðu. Þá þakk-
ar hún ríkisstjórninni fyrir at-
vinnuleysið, verzlunarokrið, dýr-
tíðina og lífskjaraskerðinguna
með því að gera sigur Hannibals
— hins einarða málsvara alþýð-
unnar — sem glæsilegastan.
Útvarpað var frá fundinum, en
ekki mun það hafa tekizt sem
bezt. Fundurinn fór vel fram og
var greinilegt, að Hannibal Valdi-
marsson átti þar góðum undir-
tektum og miklu fylgi að fagna,
sem spáir góðu um kosningaúrslit-
in.
(-----------------------—-------
„En ekki gekk rófan“.
Þriðji hjálparleiðangurinn
kominn.
„Þá kom Tvíbjörn, togaði í
Einbjörn, Einbjörn í karlinn,
karlinn í kerlinguna, kerlingin
í rófuna, en ekki gekk rófan“.
Þið kunnið öll þessa gömlu
sögu, sem hefir skemmt Islend-
ingum áratugum saman.
Hún er um baráttu broslegr-
ar f jölskyldu, sem var að reyna
að bjarga kálfinum sínum frá
dauða.
Þessi saga er nú að endur-
taka sig hér í bænum þessa
dagana. íhaldsfjölskyldan er að
reyna að bjarga frambjóðanda
sínum. Hún togar því ákaft í
íhaldsrófuna, en hún er þung í
drætti.
Málstaðurinn er slæmur og
málsvarinn enginn.
Kjartan getur ekki talað á
mannfundum. Hann getur ekki
heldur skrifað lýtalausa blaða-
grein, enda hefir hann ekki um
neitt að skrifa. Þetta vita allir
mæta vel og viðurkenna, að ein-
um undanteknum. Þessvegna
verður að hjálpa honum, toga í
íhaldsrófuna.
Fyrst kom Magnús frá Mel
ásamt söngvara og leikara. Svo
mætti Ásberg Sigurðsson á
framboðsfudinum. í gær kom
Sigurður frá Vigur.
Á morgun kemur ólafur
Thórs?
—En ekki gengur rófan. —
Sagan um ísfirzku íhaldsróf-
una endar 15. þ.m., á kosninga-
daginn.
„Og þá slitnaði rófan“.
-——___________________________j'
Eining er afl. Sameinumst um
§w Hannibal Valdimarsson