Skutull - 15.09.1952, Side 4
4
S K U T U L L
VEILL OG HALFUR.
-------- HEILL OG STERKUR.
Framh. af 1. síðu.
af fulltrúa sínum á Alþingi Islend-
inga. Reynist svo, er vandséð,
hvaða mætur þeir hafi lengur á
fordæmi forsetans mikla og kjör-
orði hans: „Aldrei að víkja“.
Tvennt vil ég þó nefna í viðbót,
sem stuðlað hefur að því að rífa
niður til grunna allar leyfar þess
persónulega trausts, sem ég áður
bar til Þorvaldar Garðars Krist-
jánssonar.
1. Á ferðum sínum um kjör-
dæmið hefur hinn ungi maður lát-
ið í það skína, að hann væri í fram
boði fyrir Sjálfstæðisflokkinn að
ósk og vilja Ásgeirs Ásgeirssonar.
Þetta hefur forsetinn sjálfur
orðið að bera til baka, til þess
neyddur, þegar óvandaðir and-
stæðingar hans tóku að gera sér
mat úr óheilindahjali hins unga
frambjóðanda.
2. í viðtölum við jafnaðarmenn
í Vestur-lsafjarðarsýslu, segist
Þorvaldur Garðar ennþá vera sami
jafnaðarmaðurinn og hann hafi
áður verið, og vilji aðeins leita
styrks í stórum flokki, til að gera
jafnaðarstefnunni meira gagn!!
Að mæla slíkt er mikill ódreng-
skapur, því vel veit hámenntaður
maður eins og Þorvaldur Garðar
það, að enginn þjónar í senn guði
og mammoni — auðjöfnunarstefnu
sósíalismans og auðsöfnunarstefnu
kapítalismans. Og einkennilegt er
það, ef þetta er þjóðráðið, að
jafn vitrum manni og Jón Bald-
vinsson var, skyldi aldrei hug-
kvæmast það, þegar hann stóð
einn á þingi, að bezta ráðið til að
koma fram hugsjónum jafnaðar-
stefnunnar væri það að ganga í-
haldinu á hönd! — En svona
kemur einn öðrum snjallari!
Einu sinni reyndi íhaldið á Isa-
firði svipuð vinnubrögð. Það fékk
til framboðs ungan og álitlegan
menntamann, sem vitað var, að
staðið hafði nærri jafnaðarmönn-
um í skoðunum. Frambjóðandinn
lýsti því yfir, að hann væri jafn-
aðarmaður — formelega var fram
boðið þó talið utanflokka — en
fast var það stutt af foringjum í-
haldsins og blaðinu Vesturlandi.
Fleira þurfti ísfirzkur verkalýður
ekki til sannindamerkis um eðli
framboðsins. Enginn jafnaðar-
maður lét ginnast af þessum til-
burðum, og sjálfstæðismönnum
sjálfum gatst illa að svo klunna-
legri kosningabrellu. Fylgið varð
lítið. Ihaldið tapaði þingsætinu á
ísafirði og hefur aldrei unnið það
síðan.
Allar líkur benda til þess, að
þessi „fínu“ íhaldsvinnubrögð í
Vestur-ísafjarðarsýslu, fái illan
endi, enda væri Vestur-ísfirðing-
um naumast annað sæmandi.
Sturla Jónsson er heilsteypt
persóna, mikill drengskaparmað-
ur, óhvikull og ötull til allra
starfa. Hann er það, sem flestir
Vestur-lsfirðingar munu sýna
traust á kjördegi og kjósa í hið
auða sæti Ásgeirs Ásgeirssonar,
það sem eftir er þessa kjörtíma-
bils. Hann hefur manndóm og þrek
til að bera málefni héraðsins fram
til sigurs þótt á móti blási. Hann
hefur grundvallaða þekkingu af
eigin raun á öllum atvinnuvegum
héraðsins, og gjörþekkir lífskjör
verkafólks, sjómanna og bænda.
Honum og hans manndómi mega
allir treysta, enda á hann þar ó-
skorað fylgi, sem menn þekkja
1 hann bezt. En slíkt eru jafnan hin
allra beztu meðmæli.
Andstæðingar Sturlu Jónssonar
hafa verið að reyna að gera hann
tortryggilegan í augum verka-
manna með því að benda á, að
hann væri útgerðarmaður. En sá
áróður missir algerlega marks og
dettur dauður niður. Að vísu er
það rétt, að Sturla Jónsson hefur
gert út eigin bát og verkað afla
hans. En þeir menn fara mjög svo
villir vega, sem halda það, að ó-
brúanlegt djúp sé milli hagsmuna
verkamanna og smáútgerðarinnar
á Vestfjörðum. Þvert á móti. Þá
menn vil ég helzt hafa við samn-
ingaborðið, sem bezt þekkja til at-
vinnulífsins. Við þá er jafnan bezt
að semja. Það er reynsla mín bæði
fyrr og síðar.
1 þessu sambandi vil ég minna
á það, að Finnur heitinn Jónsson
var ekki aðeins skeleggasti mál-
svari sjómanna og útgerðarmanna
á Alþingi. Hann var jafnframt og
eigi síður einhver mest virti og
viðurkenndasti fulltrúi verkalýðs-
ins í samtökum hans, og var hann
þó jafnan stjórnandi stærsta út-
gerðarfélagsins á Vestfjörðum. —
Ég svara andstæðingum Sturlu
Jónssonar, þeim sem vilja tor-
tryggja hann sem útgerðarmann,
og segi: Ég tel mikla þörf fyrir
útgerðarþekkingu hans á Alþingi.
Og ég lýsi því yfir, að verkalýðs-
barátta og heilbrigð atvinnufor-
usta eiga að stunda vinsamlegt
samstarf, en ekki fjandskap. Og í
þeim málum öllum treysti ég þekk
ingu, drengskap og dug Sturlu
Jónssonar, og mæli hið bezta með
kosningu hans. Sturla Jónsson hef-
ur sjálfur verið verkamaður, sjó-
maður, smábóndi og útgerðar-
maður og hefur alla beztu eigin-
leika hins trausta vestfirzka al-
þýðumanns til að bera. Slíkan
mann er gott að fá í þingflokk Al-
þýðuflokksins, og vestfirzkum
framfaramálum mun verða að hon-
um mikill styrkur. Fylkið ykkur
fast um Sturlu Jónsson.
Hannibal Valdimarsson.
Tónlistarskóli ísafjarðar
tekur til starfa 1. okt. n.k. — Umsóknir sendist skóla-
stjóra sem fyrst.
Ragnar H. Ragnar,
Smiðjugötu 5 — Sími 236.
TILKYNNING
um greiðslur fjölskyldubóta (barnastyrkja) til
finnskra, norskra og sænskra ríkisborgara, sem
búsettir eru hér á landi.
Hinn í. júní s.l. gekk í gildi milliríkjasamningur íslands, Finnlands,
Noregs og Svíþjóðar um gagnkvæmar greiðslur fjölskyldubóta.
Samkvæmt samningi þessum eiga finnskir, norskir og sænskir ríkis-
borgarar, sem búsettir eru hér á landi, skráðir í manntal og hafa
dvalið hér óslitið a.m.k. sex síðustu mánuði, rétt til fjölskyldubóta
vegna barna sinna, sem dveljast með þeim hérlendis, á sama hátt og
íslenzkir ríkisborgarar.
Þeir ríkisborgarar greindra landa, sem samningur þessi tekur til,
þ.e. hafa fleiri en þrjú böm undir 16 ára aldri á framfæri sínu hér-
lendis, og vilja njóta réttinda samkv. samningnum, eru hér með beðnir
að snúa sér, hver í sínu umdæmi, með umsóknir um fjölskyldubætur
til umboðsmanns Tryggingastofnunarinnar hið allra fyrsta og leggja
fram sönnunargögn fyrir því, að þeir hafi dvalið óslitið hér á landi
a.m.k. séx síðustu mánuði. - -
íslenzkir ríkisborgarar, sem dveljast í Finnlandi. Noregi eða Sví-
þjóð, hafa dvalið þar óslitið a.m.k. síðustu 6 mánuði og em skráðir
þar í manntal eða hliðstæðar skrár, eiga rétt til barnastyrkja í dvalar-
landinu frá og með 1. júní s.l. eftir sömu reglum og ríkisborgarar hlut-
aðeigandi lands.
Reykjavík, 28. ágúst 1952.
TRYGGINGASTOFNUN RIKISINS.
Á bæjarstjórnarfundi 28. f.m. var samþykkt að láta gera kostnaðar-
áætlun um byggingu þaks (þakhæðar) yfir sundhallar- og íþróttahús-
byggingarinnar. Jafnframt var samþykkt að athuga, hvort félög í bæn-
um væru fáanleg til að leggja fram fé, gegn því að fá húsnæði til
starfsemi sinnar í rishæð byggingarinnar.
Félögum og félagasamtökum í bænum, sem kynnu að vilja athuga
þennan möguleika, er hér með bent á að skrifa bæjarráði sem fyrst, og
helzt eigi síðar en 15. þ.m., og gera því grein fyrir óskum sfnum um
húsnæði og möguleikum til fjárframlaga.
ísafirði, 4. september 1952.
BÆJARSTJÓRI.
Auglýsing um innsiglun
útvarpstækja.
Samkvæmt ákvæðum 34. og 35 greina reglugerðar Ríkisútvarpsins
hef ég í dag mælt svo fyrir við alla innheimtumenn að þeim sé, að S
dögum liðnum frá birtingu þessarar auglýsingar, heimilt og skylt að
taka viðtæki þeirra manna, er eigi greiða afnotagjöld sín af útvarpi,
úr notkun og setja þau undir innsigli.
Athygli skal vakin á því, að viðtæki verða því aðeins tekin undan
innsigli, að útvarpsnotandi hafi greitt afnotagjald sitt að fullu auk
innsiglunargjalds, er nemur 10% af afnotagjaldinu.
Þetta tilkynnist öllum, sem hlut eiga að máli.
Skrifstofu Ríkisútvarpsins, 10. sept. 1952.
UTVARPSSTJÓRINN.