Skutull - 12.05.1956, Blaðsíða 4

4
SKUTULL
Kjötkveðjuhátið braskaranna
Hjúskapur.
Þann 28. apríl s.l. voru gefin
saman í hjónaband af sóknar-
presti, séra Sigurði Kristjánssyni,
ungfrú Hansína Vilhjálmsdóttir og
Guðlaugur Guðjónsson frá Stykk-
ishólmi. Heimili þeirra er á Urð-
arvegi 15.
Hjónaefni.
Nýlega hafa opinberað trúlofun
sína Helga Hermannsdóttir, verzl-
unarmær, og Trausti Sigurlaugs-
son, verzlunarmaður, ísafirði.
Gunnjóna Jóhannsdóttir, verzl-
unarmær, og Jónas Helgason,
Hnífsdal.
Dóra Guðbjömsdóttir, verzlun-
armær, og Sigurvin Jónsson,
Bolungavík.
Afmæli.
Þann 13. þ. m. átti Jónas Tómas-
son, tónskáld, 75 ára afmæli.
Jónas Tómasson hefir verið bú-
settur hér í bænum frá því
skömmu eftir s.l. aldamót.
Jónas hefir unnið hér merkilegt
menningarstarf, sem seint verður
metið að verðleikum. Hann hefir
verið brautryðjandi í tónlistar- og
söngmálum bæjarins.
Organleikari í ísafjarðarkirkju
hefir hann verið í 45 ár og er það
enn.
Jónas Tómasson hefir gegnt
mörgum trúnaðarstörfum í bæjar-
félaginu og rækt þau öll af stakri
kostgæfni og samvizkusemi. Jónas
var um skeið bæjarfulltrúi Al-
þýðuflokksins og á sæti í trúnað-
arráði flokksins.
Jónas kvæntist árið 1922 önnu
Ingvarsdóttur, en hún andaðist
1943.
Þau eignuðust þrjá syni, sem
allir em uppkomnir og mestu
sæmdarmenn.
Guðni M. Bjarnason, trésmiður,
varð 75 ára 27. marz s.l.
Hann hefir búið hér á ísafirði
síðan 1907 og áunnið sér verðugt
traust og virðingu samborgara
sinna.
Ingimundur Ögmundsson, Hlíð-
arvegi 12, átti 75 ára afmæli 16.
f. m. Hann hefir nú um skeið
dvalið á heimili dóttur sinnar í
Hafnarfirði.
Kristján Halldórsson, bæjar-
verkstjóri, átti sextugsafmæli 20.
apríl s.l.
Kristján er maður vel gefinn og
ágætlega menntaður, þótt hann sé
ekki langskólagenginn.
Hann er einlægur verkalýðssinni
og hefir tekið mikinn þátt í störf-
um verkalýðssamtakanna og er nú
heiðurfélagi Baldurs.
Ódrenglleo blaða-
mennska.
Mánudagsblað kommúnista —
Útsýn — er skrifað í Þjóðviljastíl,
eins og vænta mátti. Þar skiptast
á lágkúrulegar dylgjur og óhróð-
ur, alveg sérstaklega um ýmsa Al-
þýðuflokksmenn.
Þar er mönnum m. a. gert upp
orðið, eins og t. d. Gunnlaugi Þórð-
arsyni, sem einhvemtíman á að
hafa sagt við einhvern, að verka-
menn væru svo illa upplýstir, að
þeir þurfi að hafa menntaða menn
til að hugsa fyrir sig.
Slík blaðamennska sem þessi
stendur á lægsta þrepi siðmenn-
ingarinnar og hæfir kommúnistum
vel, enda fann Vesturland bragðið
og smjattaði á góðgætinu.
Dr. Gunnlaugur er heiðarlegur
maður í hvívetna og drengur hinn
bezti, þess vegna geta andstæðing-
arnir ekkert misjafnt um hann
sagt, nema logið sé.
Og Isfirðingar munu þegar hafa
orðið þess varir, að Gunnlaugur
Þórðarson er laus við allan
menntamannahroka.
Þvert á móti er hann alþýðlegur
Nú er Baldur búinn að koma út,
en ekki fengu menn þar að sjá
svar við getraun þeirri, sem lögð
var fyrir Halldór frá Gjögri í síð-
asta Skutli. Verðum við því að
svara fyrir barnið. Kéttarglæpirn-
ir, sem lýst var í tilvitnuninni,
voru framdir í Sovét-Rússlandi,
og lýsingin á „hinum herfilegustu
glæpaverkum" var tekin úr leiðara
Þjóðviljans 7. apríl s.l.
Hversvegna vill Halldór frá
Gjögri ekki kannast við þessa
Þjóðviljagrein, munu menn
spyrja? Svarið liggur í augum
uppi. Hann og kommasellan hérna
eru ennþá á Stalínslínunni eins og
skáldin Þórbergur Þórðarson og
Jóhannes úr Kötlum. Þeir tilbiðja
enn þá Stalín eins og guð sinn í
bamslegri einfeldni, og gagnvart
Flokkur braskaranna, sem kall-
ar sig Sjálfstæðisflokk, hélt ný-
lega stóra halelújasamkomu í
Reykjavík.
Var til hennar boðað með eins
konar „visit“-kortum, er send
voru helztu gæðingum flokksins
víðsvegar um land, enda hafði
samkoman öllu meira svipmót af
veizlufagnaði en þinghaldi, og var
svo líka til ætlazt í upphafi.
Þetta var með öðrum orðum
kjötkveðjuhátíð braskaralýðsins
og æfintýramannanna, sem hafa
ránfuglinn að skjaldarmerki og
reka arðráns- og braskarafyrir-
tæki sitt undir nafninu Sjálfstæð-
isflokkurinn.
Um langt árabil hefur þessi
ábyrgðarlausi og gráðugi lýður átt
enn ábyrgðarlausari fulltrúa í rík-
isstjórn á íslandi.
Afleiðingarnar þekkja allir.
Flestar fjármálastofnanir þjóð-
arinnar hafa verið gerðar að kjöt-
kötlum braskara og spákaup-
manna. Viðskipta- og fjárhags-
kerfið hefur þessi lýður fengið að
mergsjúga og eta innanfrá, eins
og óseðjandi mauraskari.
Og atvinnuvegina hefur afætu-
lýðurinn sligað svo gersamlega, að
allt rambar nú á barmi hruns og
gjaldþrots.
Svo taumlaus er græðgi þessarra
milliliðabraskara, að þeir hirða
bókstaflega allan arðinn af hverri
maður og hvers manns hugljúfi.
Enda hefur hann kosið að nota
menntun sína og starfskrafta í
þágu íslenzkrar alþýðu.
Er það vissulega meira en sagt
verður um marga okkar mennta-
menn.
honum þekkja þeir aðeins fyrsta
boðorðið. Sagt er, að þegar fyrstu
„flugufregnir auðvaldsfréttaritar-
anna“ tóku að berast um ræðu
Krutschovs, og uppljóstranir hans
um Stalín, þá hafi kommasellan
héma sent miðstjórn flokksins í
Reykjavík skorinorða aðvörun þess
efnis, að taka þessar fregnir ekki
trúanlegar!
Hvernig væri nú, að hinn snjalli
sálnahirðir sellunnar reyndi að
kenna meðlimum hennar fleiri boð-
orð? T. d. þessi hérna: Þú skalt
ekki bera ljúgvitni gegn náunga
þínum. Þú skalt ekki mann deyða.
Gæti það ekki orðið til þess að
koma sellunni á rétta línu, ef hún
fengi góða tilsögn í þessum boð-
orðum, og reyndi að meta Stalín
samkvæmt þeim?
vinnandi hönd í landinu og meira
þó.
Þess vegna er nú svo komið fyr
ir aðalatvinnuvegi þjóðarinnar, —
sjávarútveginum, að hann getur
ekki staðið á eigin fótum, þótt all-
ir sjómenn landsins ynnu kaup-
laust á hafinu árið um kring.
Svona gersamlega láta milliliða-
braskarar Sjálfstæðisflokksins
greipar sópa um gervallt efnahags-
líf þjóðarinnar.
En nú hefur hinn mikli Sjálf-
stæðisflokkur allt í einu vaknað
við vondan draum og komizt að
þeirri óumflýjanlegu staðreynd,
að ríki hans hefur riðað til falls
og verður í rústum eftir kosningar
í sumar.
Þess vegna rauk hann til að
halda hina miklu kjötkveðjuhátíð
með pomp og prakt, —• það var
ekki seinna vænna.
Skálaræður voru þarna margar
fluttar og óspart drukkið minni
liðinna tíma, þegar allt lék í lyndi
við kjötkatlana og Ólafur Thors
gekk á milli og klappaði á kollinn
á hinum „dugmiklu og víðsýnu
athafnamönnum“!! sínum, meðan
þeir rökuðu til sín skefjalausum
gróða á kostnað alþýðu manna og
sjálfstæðis þjóðarinnar.
Hins vegar var fátt um fram-
tíðina talað.
Sjálfur strandkapteinninn, Ólaf-
ur Thors, varð hinn versti, ef á
hana var minnzt og hafði þá allt
á hornum sér.
Minni spámennirnir, eins og
t. d. Matthías Bjarnason, skildu
þessa skapvonzku Ólafs Thors á
þann veg, að með henni væri kosn-
ingabarátla Sjálfstæðisflokksins
hafin og þannig skyldi hún háð
að þessu sinni.
Þess vegna varð Matthías líka
vondur. Ög hann hélt áfram að
vera vondur, eftir að hann kom
hingað til ísafjarðar.
Svoleiðis ætlar hann líka að
halda áfram að vera vondur, með-
an Sjálfstæðisflokkurinn er í fjör-
brotunum fram til kosninga.
Með öðrum orðum:
Kosningastefnuskrá Sjálfstæðis-
flokksins að þessu sinni er geð-
vonzka og meiri geðvonzka.
Matthías Bjarnason fylgir þess-
ari „stefnu“ flokksins mjög mynd-
arlega úr hlaði í síðasta tbl. Vest-
urlands undir fyrirsögninni „At-
kvæðaverzlun rauðuflokkanna“
o. s. frv.
Greinarkornið er eintóm geð-
vonzka frá upphafi til enda, og
hvergi má þar fyrir finna nokk-
urn minnsta vonarneista.
Þetta er vel af sér vikið svona
á fyrsta sprettinum eftir kjöt-
kveðjuhátíðina, enda er Matthías
eindreginn fylgismaður Ólafs
Thors!
Getraunaspá BALDURS