Skutull - 19.06.1956, Page 1

VESTFIRÐINGAR!
XXXIV. árgangur.
Isafjörður, 19. júní 1956.
14. tölublað.
Kjósið gegn íhaldinu.
Kjósið frambjóðend-
ur umbótaflokkanna.
Agætt tækifæri
Guðgeir sautjáudi
Isfirðingar hafa á sunnudaginn ágætt tækifæri til þess að -styðja
kröfur okkar um stækkun landhelginnar. Kosning Gunnlaugs Þörðar-
sonar væri viljayfirlýsing lsfirðinga í því stóra framtíðarmáli, sem
enga bið þolir lengur.
Engin þjóð er jafn alger fisk-
veiðaþjóð sem við íslendingar.
Yfir 90% af útflutningsverðmæt-
um okkar eru sjávarafurðir.
Allt okkar efnahagslíf og áfram-
haldandi uppbygging við sjó og í
sveitum hlýtur því um ófyrirsjá-
anlega framtíð að hvíla að mestu
leyti á sjávarútveginum.
Góð aflabrögð íslenzka fiski-
skipaflotans þýða framar öllu öðru
mikla atvinnu, aukna velmegun og
meiri getu til þess að ráðast í nýj-
ar og stórar framkvæmdir í okkar
lítt numda landi.
En minnkandi afli og langvar-
andi aflaleysi eru þjóðarvoði, sem
fljótlega færir atvinnuleysi og ör-
birgð að dyrum sérhverrar al-
þýðufjölskyldu í landinu.
Fiskimiðin umhverfis strendur
landsins eru því óumdeilanlega
okkar efnahagslega fjöregg, sem
íslendingum ber að vernda og
verja, þótt við ofurefli væri að
etja.
Landhelgismálið er þar af leið-
andi langstærsta og þýðingarmesta
vandamálið, er nú bíður úrlausnar
þeirra manna, sem í þessum kosn-
ingum verða til þess valdir að taka
sæti á Alþingi.
Dr. Gunnlaugur Þórðarson hef-
ur einn íslenzkra menntamanna
helgað landhelgismálinu nám sitt
og starf. Fyrir það ætti hann skil-
ið virðingu og þakklæti allrar þjóð-
arinnar.
Það er lofsvert og spáir ætíð
góðu, þegar ungir menn, strax á
námsárum sínum, velja sér hið illa
launaða hlutskipti brautryðjand-
ans fyrir þjóð sína, í stað þess að
stefna að kjötkötlum eiginhagsmun-
anna og kæra sig kollótta um heill
og framtíð þeirrar þjóðar, sem hef-
ur alið þá og fóstrað og stutt til
mennta.
Gunnlaugur Þórðarson hefði
vissulega getað átt þess kost að
gerast fasteignasali í Reykjavík og
græða gilda sjóði á því að selja
fátækum og ríkum íbúðarhús, lóð-
ir og aðrar fasteignir.
Hann hefði líka áreiðanlega get-
að fengið feitt embætti sem lög-
fræðingur braskaranna í Reykja-
vík, eins og sumir frambjóðendur
íhaldsins í þessum kosningum.
En Gunnlaugur hefur ekki val-
ið það lilutskipti. Hann hefur val-
ið sér hlutskipti hugsjónamaims-
ins, — hlutskipti brautryðjand-
ans og baráttumannsins.
Hann hefur gerzt lögfræðing-
ur alþýðunnar, — allrar íslenzku
þjóðarinnar — í okkar stærsta
velferðarmáli, — landhelgismál-
inu.
Góðir Isfirðingar! Það er tví-
mælalaust sigur fyrir landhelgis-
málið að senda Gunnlaug Þórðar-
son á þing.
Notið tækifærið, — leggið
ykkar lóð á vogarskál landhelg-
is málsins og kjósið
Gunnlaug Þórðarson, fram-
bjóðanda Alþýðuflokksins.
Mannafátækt Flóttabandalags-
ins er landskunn. Hún kom m. a.
fram í vandræðum þess við að fá
þá menn til framboðs, sem ekki
bæru brennimark kommúnista-
klíkunnar.
1 þeim tveimur kjördæmum, —
Norður-Isafjarðarsýslu og Isa-
firði, þar sem helzt voru líkindi til,
að persónuleg áhrif Hannibals
Valdimarssonar gætu tælt Alþýðu-
flokksfólk til fylgilags við komm-
únista, var því lofað statt og stöð-
ugt og allt kapp á það lagt, að
frambjóðandinn yrði kunnur Al-
þýðuflokksmaður, því jafnvel þar
var kommúnistaframboð talið til-
gangslaust.
En jafnvel þessir smámunir,
að finna aðeins tvo réttláta í
hinni pólitísku Sódómu kommún-
istaflokksins, voru óframkvæm-
anlegir.
Gengið var á milli manna dag
eftir dag, viku eftir viku. Þeir voru
grátbeðnir um aðstoð. Þeim var
lofað ýmsu fögru, bara ef þeir
vildu leysa nauð hinna bágstöddu
leiðtoga, — en allir sögðu nei, —
nei.
í Norður-ísafjarðarsýslu var
vandinn að síðustu leystur á þann
einstæða hátt, sem vakti undrun
um land allt.
En af eðlilegum ástæðum var
ekki unnt að ráða fram úr vand-
anum á ísafirði á sama veg.
Þess vegna fór foringi Alþýðu-
bandalagsins því í göngur um upp-
rekstrarlönd kommúnistaflokksins
í von um að finna þar nothæfan
frambjóðanda, helzt af öllu ein-
hvern, sem Brynjólfur bóndi
Bjarnason hefði gleymt að blóð-
marka.
Hann fór í fyrstu, aðrar og
þriðju leitir, en alltaf án árangurs.
Loksins gafst kappinn upp, sár
og mæddur, enda búinn að þreyta
hlaup við sextán menn, þótt hann
næði engum þeirra.
Nú var engra góðra kosta völ.
Þrátt fyrir loforðin til ísfirzkra
stuðningsmanna, varð Hannibal
að sætta sig við þá niðurlægingu
að velja frambjóðandann úr hjörð
spökustu heimalninganna á búi
kommúnistaflokksins.
Brynki karlinn glotti við tönn,
þegar H.V. leiddi „heimalninginn"
úr hlaði, og taldi nú Bleik illa
brugðið, þegar Hannibal lyti svo
lágt, að senda ísfirðingum komm-
únistann Guðgeir Jónsson.
lsfirzk alþýða!
Minnstu þess, að sextán menn
neituðu að gerast íhaldshækja
Alþýðubandalagsins hér á lsa-
firði.
Sá sautjándi, kommúnistinn
Guðgeir Jónsson, var strax fús
til starfsins — enda pólitískur
heimalningur kommúnistaflokks-
ins og trúr húsbændum sínum.
Slíkan mann kýs ísfirzk al-
þýða ekki. Hún kýs gegn í-
haldi og íhaldshækju.
X Gunnlaugur Þórðarson
----oOo——
Stuðningsmenn
Gunnlaugs Þórðarsonar,
munið að hafa samband
við kosningaskrifstofu
Alþýðuflokksins, þessa
síðustu daga fyrir kjör-
dag.
íhaldinu réít lýst.
„Vesturland" segir á sinn alkpnna og hógværa(!) hátt, að
það sé móðgun við ísfirðinga að hafa hér í framboði dr. Gunn-
laug Þórðarson!
En hvað þessi yfirlýsing „Vesturlands" lýsir íhaldinu dásam-
lega vel.
Þarna endurspeglast sannarlega hugur íhaldsins til landhelgis-
málsins, — mannanna, sem staðið hafa fyrir skálaræðum við
brezka íhalds- og ofstopamanninn, Croft Baker, •— mannanna,
sem tekið hafa í mál að ræða tilslakanir af íslendinga hálfu til
þess að greiða fyrir lausn á löndunarbanninu í Bretlandi, svo að
íslenzkir togaraeigendur geti aftur hafið siglingar á brezkan
markað og þar með innleitt stórfellt atvinnuleysi hér heima fyrir.
Það heitir ,,móðgun“ á máli íhaldsins að bjóða fram í kosning-
um til Alþingis Islendinga ungan menntamann, sem helgað hef-
ur brýnasta velferðarmáli þjóðarinnar nám sitt og starf!
Þessi yfirlýsing „Vesturlands" er ekki einasta móðgun við
heiðarlega og heilbrigða dómgreind, heldur er hún jafnframt
fruntalegt asnaspark beint í andlit ísfirzkra kjósenda.
En svona er nú íhaldið um þessar mundir, — það getur hvovki
leynt hræðslunni né geðvonzkunni.
Matthías Bjarnason hefur sparkað mörgum atkvæðum írá
Kjartani lækni með þessu asnasparki sínu í „Vesturlandi“.