Skutull - 05.12.1956, Blaðsíða 1

XXXIV. árgangur. ísafjörður, 5. desember 1956. 20. tölublað.
25. þing Alþýðusambands Islands
AlÞýOan er rejinslunni ríkari
* Kosningar til 25. þings A.S.Í.
einkenndust af vaxandi vilja verka-
lýðsins fyrir einingu og réttlátu
samstarfi alþýðunnar innan verka-
lýðssamtakanna.
* Kommúnistarnir hafa enn einu
sinni rofið einingu alþýðunnar og
stofnað til alvarlegrar sundrungar
innan heildarsamtakanna.
* Öll loforð Alþýðubandalagsins
um vinstra samstarf reyndust auð-
virðileg svik og blekkingar, þegar
á reyndi.
* Kommúnistarnir og hin vilja-
lausu vérkfæri þeirra hagnýttu
sér nauma meirihlutaaðstöðu til að
koma I veg fyrir samstarf vinstri
flokkanna og tryggja sér þar með
algjör yfirráð innan A.S.I.
* Þeir höfnuðu algjörlega sam-
komulagi við lýðræðissinna —
buðu Alþýðuflokknum að fá aðeins
einn fulltrúa í niu manna sam-
bandsstjórn.
* Þessi gerræðisfulla framkoma
kommúnistamia leiðir til þess, að
núverandi miðstjóm A.S.f. nýtur
ekki stuðnings íslenzkrar alþýðu,
— aðeins sanntrúaðir kommúnist-
ar og viljalaus verkfæri þeirra bera
traust til hennar.
ÞaS, sem einkenndi fulltrúakosn-
inguna á 25. þing A.S.I., sem ný-
lokið er í Reykjavík, var það, að
- undantekningarlítið var fullt sam-
komulag milli vinstri manna,
stuðningsflokka ríkisstjórnarinnar,
um kosningarnar.
Enda var ráð fyrir því gert, og
því jafnvel lofað, að þessir sam-
starfsaðilar stæðu í sameiningu að
miðstjórn A.S.Í. næsta kjörtíma-
bil.
Á það má og minna, að forseti
A.S.Í., Hannibal Valdimarsson,
hefir seint og snemma predikað
það, hvílík nauðsyn það sé fyrir
ísl. verkalýð, að náið samstarf tak-
izt á milli vinstri flokkana um
stjórn heildarsamtakanna og jafn-
framt um stjórn landsins.
Eins og kunnugt er gerði hann
uppreisn í Alþýðuflokknum fyrir
næst síðasta sambandsþing, sökum
þess, að honum fannst ekki flokks-
stjórnin nógu taumliðug til sam-
starfs við kommúnista innan A.S.Í.
í áframhaldi af þessari „sam-
einingarbaráttu verkalýðsins"
klauf Hannibal Alþýðuflokkinn á
s.l. vori og stofnaði, ásamt komm-
únistum, nýjan ,,einingarflokk“,
Alþýðubandalagið, sem, samkv.
margyfirlýstri stefnu sinni, átti
fyrst og fremst að vinna það nauð-
synja verk, að bera sáttarorð milli
vinstri flokkanna og binda bönd
einingar og samstarfs þeirra á
milli og fá þá til að taka höndum
saman á jafnréttisgrundvelli innan
stéttarsamtakanna og í ríkisstjórn.
Þessi ótvíræðu fyrirheit um
samstarf og einingu innan A.S.l.
leiddu til þess, að kosningarnar til
A.S.Í. -þingsins fóru fram átaka-
lítið.
Afleiðing þess samkomulags
varð því sú, að fjölmargir komm-
únistar og fylgismenn þeirra voru
kjömir fulltrúar, menn, sem hefðu
ekki haft minstu möguleika til
þingsetunnar, að öðrum kosti. Má
þar tilnefna t. d. sjálfan forseta
A.S.I., Hannibal Valdimarsson.
Fullyrða má, að hinn naumi
meirihluti, sem kommúnistamir
og bandamenn þeirra höfðu á
þinginu, — sem var 6 atkvæði,
hafi unnizt á þessum blekking-
um þeirra og samstarfsloforðum.
Á þinginu áttu kommúnistarn-
ir sannarlega kost á að sýna ein-
lægni sína og samstarfsvilja í
verki, en þegar á reyndi þá brast
þá drenglund og heiðarleika til að
standa við loforð sín og eigin
samþykktir, og völdi verri kost-
inn og hagnýttu sér illafenginn og
knappan meirihluta til að fremja
freklegt ofbeldi á samherjum sín-
um í verkalýðsfélögum víðsvegar
um landið.
Þeir neituðu algjörlega að stuðla
að heiðarlegri og sanngjarnri ein-
n ' — s
= ' r VINDUUÓLDJ N
1 GLUGGARHF- \ \
A , N,
nKlfH01TLt.-Sim &228T S
VALBJÖRK H.F. - ISAFIRÐI
ingu og samstarfi um stjórn A.S.Í.
Jón H. Guðmundsson var einn
af fulltrúum Alþýðuflokksins í
uppstillingamefndinnin. Hann gat
þess í ræðu sinni, að hann hefði
vænzt þess, að nú yrði hagnýtt
tækifærið margumtalað um vinstra
samstarf innan samtakanna.
Lýsti hann því yfir, að Al-
þýðuflokksmenn væru
reiðubúnir til samstarfs við
Alþýðubandalagið og aðra
vinstri menn um samvinnu
innnan verkalýðssamtak-
anna. Taldi hann eðlilegt að
Alþýðubandalagið hefði
meirihluta í sambands-
stjórninni eða fimm full-
trúa í níu manna stjórn.
Benti hann á, að öll sann-
girni mælti með því, að
minnihlutinn fengi fjóra
sambandsst j órnarmenn.
En við þessum eðlilegu óskum,
byggðum á fyllstu sanngirni og
raunverulegum einingarvilja ís-
lenzkrar alþýðu, snemst „eining-
ar“-prédikararnir við, fullir hroka
og þvermóðsku.
Framhald á 2. síðu.
arstjórnarfundi 7. f. m. og í síð-
asta tbl. Vesturlands, þar sem ráð-
izt er að mætum mönnum með
strákslegum svívirðingum og mátt-
vana reiðihrópum geðstirðra of-
stækismanna, sem missa stjórn á
illa tömdu skapi sínu í hvert sinn,
sem þeir fá ekki vilja sínum fram-
fyigt.
Þessum persónulegu illyrðum
Vesturlandsstrákanna verður ekki
svarað frekar, en í allri vinsemd
skal Matthíasi og Ásberg á það
bent, að það vinnst ekki allt með
frekjunni, stóryrðunum eða hót-
unum, — það hafa þeir þegar reynt
í máli þessu.
Bæjarbúar almennt. fagna því,
sem gert hefir verið í þessu mikil-
væga atvinnumáli bæjarins af
hendi bæjarstjórnarinnar, því
flestir gera sér grein fyrir þeim
sannindum, að þessi lausn er bæj-
árbúum og bæjarfélaginu í heild
hagkvæmust og happadrýgst.
\
Togaraútgerð ísafjarðar h.f. stofnuð:
Efling atvinnulífsins
Stofnfundur Togaraútgerðar Isafjarðar h.f. var haldinn í Templ-
arahúsinu á lsafirði 24. f. m. Bæjarsjóður er aðalhluthafinn. Fjölmarg-
ir einstaklingar lögðu fram hlutafé að upphæð 100 þús. kr.
Skutull hefur áður sagt frá á-
formum og ákvörðunum meirihluta
bæjarstjórnarinnar í togaramálinu,
og verður það því ekki rætt frekar
að þessu sinni.
Á það skal þó minnt, að forráða-
menn Hafrafells h.f. höfnuðu
ákveðið öllum samstarfsóskum
bæjarstjórnarinnar í þessu þýðing-
armikla máli. Þeir útilokuðu Kaup-
félagið frá þátttöku í Hafrafelli,
m. a. á þeim forsendum, að þá væri
ekki unnt að láta eins mikinn fisk
burt úr bænum til Hnífsdals. Þeir
ætluðu bæjarsjóði að leggja fram
200 þús. kr., en hann átti engu að
ráða um stjórn fyrirtækisins
Undirbúningurinn að stofnun
Hafrafells h.f., svo og öll vinnu-
brögð ráðamanna sýndu að þeir
ætluðu sér tvennt:
að ráða því einir hvernig málið
yrði leyst hér heima,
að tryggja þar með, að væntan-
legir togarar yrðu algjörlega
í þeirra höndum og sköpuðu
þeim frekari ítök í atvinnu-
málum ísafjarðar.
Þegar ljóst var, að engu fékkst
um þokað í samstarfsáttina og að
íhaldið var staðráðið í að hundsa
allt samstarf við bæjarstjórnina,
ákvað meirihlutinn að stofna til
togaraútgerðar á breiðum grund-
velli þar sem bæjarsjóður ísafjarð-
ar væri stærsti hluthafinn, en öll-
um fiskvinnslustöðvum, sem lík-
legt var talið að gætu lagt fram
hlutafé, boðin þátttaka á jafnrétt-
isgrundvelli.
Þegar íhaldsleiðtogarnir sáu
uppskeruna af ósanngirni sinni og
yfirgangi fylltust þeir máttvana
bræði, sem þeir gáfu útrás á bæj-