Skutull - 24.12.1975, Blaðsíða 7

SKUTULL
7
Einn vagninn í skrúðgöngunni að Gimli.
unni í járnbrautarvagna, til
flutnings á markað.
Hápunktur Kanadaferðar-
innar var mánudaginin 4.
ágús-t, en iþað var síðasti
dagur hátíðaíhaldanna að
Gimli. Við viildum ekki hafa
misst af honum, svo eftir-
iminnilegur var hann. Allt
hjálpaðisit að, dásamlegt veður
miki1!! mannfjöldi og fjöl-
breytt dags'krá. Við hittum
aftur marga ferðaíélaga,
en iangan tíma tók að finna
Einar frænda Steindórsson.
Það tókst um síðir og urðu
þar fagnaðarfundir. Við
höfðum talað við hann í síma
í Winnipeg og vissum að hann
var hjá góðu fólki og hafði
víða farið. Þarna hittum við
Mka hjónin Guðrúnu Jóns-
dóttur og Guðm. Guðmunds-
son, Ragnhildi Helgadóttur
og Samúel Jónsson, en þá eru
Mka upptaldir alMr ísfirðing-
arnir, sem vestur fóru til
hátíðahaldanna.
Að Gimli höfðum við mælt
okkur mót við góða kunningja
okkar frá Árborg, sem er
stuttu norðar, þau hjónin
Helgu og Sigurð Wopnford.
Svo ótrúlegt sem það er, þá
kynntumst við þeim á Kanarí-
eyjum í janúar 1974. Þau
voru hér í heimsókn hjá
skyldfólki sínu, en brugðu sér
suðureftir í leiðinni og þar
hélt Sigurður upp á 70 ára
afrnæli sitt. Þau eru bæði
fædd í Kanada, en tala ís-
lensku frábærlega vel.
Áður en við yfirgáfum
Gimli sýndu þau okkur það
markverðasta, sem þar er að
sjá, og iþá meðal annars stað-
inn þar sem fyrstu ísl. lögðu
að landi fyrir 100 árum.
Síðan ókum við heim til
þeirra um kvöldið.
Það var gaman að koma
til Árborgar og sjá og heyra
hversu íslenskur bær hann er.
Þegar við komum í verslanir
heyrðum við bæði viðsikipta-
vini og afgreiðslufólk tala
saman á íslensku, en þetta á
að vísu fyrst og fremst við
eldra fólídð. Við notuðum
tímann vel til skoðunarferða
um bæinn og nutum góðrar
leiðsagnar Sigurðar.
Síðari hluta dagsinis héldum
við til S'Umarbústaðar, sem
þau Helga og Sigurður, ásamt
börnum þeirra, eiga við
Winnipegvatn. Þar áttum við
skemmtilegt kvöld með fjöl-
skyldunni ásamt tvennum
hjónum að heiman. Við gátum
ekki dvalið eins lengi hjá
þesisum ágætu vinum okkar
og við hefðum kosið, því
næsta dag kl. 18,00 var komið
að heimferð. Við vorum svo
heppin, að sonur þeirra, sem
er verkfræðingur og búsettur
í Winnipeg, þurfti að mæta
til vinnu næsta dag og urðum
við honum samferða.
Við vöknuðum snemma
síðasta dag ferðarinnar, því
ýmislegt var eftir að sjá og
að heimsækja vini.
Allt tekur enda og það var
með miklum söknuði, sem við
kvöddum hina mörgu vini
okkar, er komu á flugvöllinn
til þesis að kveðja, en sumlr
höfðu ekið um langan veg.
AlMr þrá að koma til íslands
og vonandi rætist sú ósk
þeirra á næstu árum.
Kallað er til brottfarar og
kl. 18,30 hóf vélin sig til
flugs og tók stefnu á Baff-
insland, þar sem viðstaða var
höfð eins og á vesturleið. Um
ferðina heim er ekki margt
að segja. Allir voru sæMr og
ánægðir og ræddu saman um
viðburði síðustu vikna. Ekki
voru við heppin með veður
er fl'ogið vár yfir Grænland
og sama er að segja um að-
komuna að landinu, þvi þoka
og riigningarsuddi huldi það,
en lendingin gekk vel og
staðnæmdist véMn kl. 7,10.
Við höfum farið hratt yfir
sögu í þessari frásögn okkar.
Það hefði verið freistandi að
segja frá þeim mörgu sam-
komum, sem landar okkar
vestra buðu til, eða frá ferð-
inni til Seattle og sigMngu
um höfnina þar, lýsa fegurð
Vancouverborgar, mikilfeng-
leigheit KlettafjaManna,
hversu geysilegt matarforða-
búr siétturnar eru, en engu
af þessu varð viðkomið að
þessu sinni, en við viljum fá
að nota þetta tækifæri til
þess að koma á framfæri
kveðjum, sem við vorum
beðin fyrir til fólks hér í
bænum. Þær eru frá Hrafn-
hildi Kvaran og Sveinbjörgu
Haraldsdóttur Guðmunds-
sonar, skipstjóra, og Jónínu
konu hans, sem báðar eru
búsettar í Vancouver og frá
Lóu Hinriksdóttur, fóstur-
dóttur sömu hjóna, sem bú-
sett er í Seattle.
Að lokum viljum við færa
Þjóðræknisfélögunum í Rvík
og á Akureyri, þakkir fyrir
að hafa stuðlað að svo fjöl-
merrnri þátttöku fólks héðan
í hátíðahöldum vesturislend-
inga,- því við erum sannfærð
um, að það hefur verið mikill
styrkur fyrir það fólk vestra,
sem vinnur að auknum sam-
skiptum þjóðarbrotsins í
Kanada við heimalandið.