Vesturland - 20.01.1927, Page 2

(
2
Útgerðin
Og
bæjarstj.meirihlutinn.
Gamalt máltæki segir, að sá
sem afsaki sig, ásaki sig.
Þetta sannast nú á Skutli og
nánustu aðstandendum hans.
Undanfarnar vikur hefir blaðið
sífelt stagast á því, að meirihluti
bæjarstjórnar eigi enga sök á erf-
iðleikum þeim, sem nú eru fyrir
dyrum hér á ísafirði. Blaðið segir
að meirihluti bæjarstjórnarinnar
hafi ekki haft né getað haft nein
áhrif á stjórn, rekstur eða afkomu
atvinnumála í bænum. Stjórnþeirra
hefir verið í höndum auðvaldsins
og þess er sökin, segir blaðið.
Skutull treystir þvi nú sem fyr,
að þann sé með skrifum sínum
búinn að veikja svo dómgreind
almennings að honum megi alt
bjóða. Annars hefði hann ekki
leyft sér að bera slikt á borð,
því alt er , þetta sagt og skrifað
gegn betri vitund.
Eg er ekki í neinum vafa um
það, að séra GuðmMndur, Vil-
mundur læknir og jafnvel Finnur
vita það mjög vel, að þó að meiri
hluti bæjarstjórnar ekki hafi tekið
beinan þátt i stjórn atvinnufyrir-
tækjanna, þá hefir hann haft afar
mikil áhrif á afkomu þeirra. Og
mikið mega þeir, þremenningarn-
Ir, bæta ráð sitt, ef þeim á að
takast að þvo af sér þann smán-
arblett, sem á þeim er, vegna
framkomu þeirra, ekki aðeins við
atvinnurekendur, heldur og við
allan almenning, sem nú er at-
vinnúlaus, mest fyrir þeirra til-
verknað.
Hefir ekki öll framkoma þeirra
verið látlaus ofsókn á hendur
atvinnurekendum ?
Fá munu þau tölublöð Skutuls,
sem ekki hafa predikað það, hvf-
lik bölvun stafi af atvinnurekend-
unum. Þeir hafa verið óvirtir á
alla lund og ekkert talið eftir þá
liggja annað en það, að „fram-
leiða“ töp fyrir bankana. Og sama
hefir kveðið við á öllum borgara-
fundum.
Eg minnist þess ekki að hafa
verið á fundi hér, þar sem aðal-
foringi „öreiganna“, tekjuhæsti
maður bæjarins, ekki hefir lialdið
æsinga- og níðræður um atvinnu-
rekendurna. Hann hefir aldrei
gleymt því að minna sitt fólk á
það, að alt basl alþýðunnar væri
atvinnurekendunum að kenna og
að öil von hennar bygðist á þvi,
að þeim yrði á kné komið.
Eftir þessari mælisnúru hefir
meirihluti bæjarstjórnarinnar snið-
ið gerðir sínar nákvæmlega. Ald-
rei hefir hann sýnt neina viðleitni
i því að draga úr hinum hóflausu
álögum hér i bænum. Þegar sýnt
var fram á það og sannað, að
útsvörin hér væru tvöföld, jafn-
vel margföld við það, sem ann-
arsstaðar er, sveifst núverandi
meirihluti þess eigi að hækka út-
svörin um kr. 12000, og fjár-
hagsnefnd hafði jatnvel lagt til að
þau yrðu hækkuð um kr. 26000
en heyktist á því, þegar henni
var bent á það, að bæjarstjórn
bristi lagalega heímild til þess,
VESTURLAND.
I r\

I|r'i.Ir*

Vélskip til soliii
Eflirtöld vélskip eru til sölu:
SJ0FN stærð 31,80 smálestir. Efni: eik, með 50 HK Bolindervél.
FRIGG — 27,60 — — eik, — 48 HK Alphavél.
FREYJA — 27,17 - — — eik, • — 70 HK Finnöjvél.
GYLFI — 25,60 — — eik, — 45/50 HK Finnöjvél.
SÆFARI — 26,91 — — eik, — 36 HK Alphavél.
PERCY — 43 — — eik, — 55 HK Greivél,
KVELDÚLFUR — 23,55 — — eik, —. 40 HK Bolindervél.
HELENA — 35,89 _ — fura, — 40 HK Bolindervél.
KÁRI — 27,68 — — fura, — 60/70 HK Finnöjvél.
SNARFARI — 26,65 — — fura, — 36 HK Alphavél.
BIFR0ST — 27,16 — — fura, — 40 HK Skandiavél.
Væntanlegir kaupendur snúi sér til stjórnar íslandsbanka i
Reykjavík eða stjórnar Útbús íslandsbanka á ísafirði, sem gefa all-
ar nánari upplýsingar.
Útbú íslandsbanka á ísafirði.
r^lr’i
nema með samþykki stjórnarráðs-
ins.
Þessi meirihluti er merkilega
fundvis á nýja útgjaldaliði. Þegar
annað þraut, fann hann upp það
snjallræði, að setja nokkur þús-
und i búskap á Seljalndi. Siðan
voru stofnuð ný embætti með
launum úr bæjar- og hafnarsjóði,
og Þegar það „lið“ var orðið
nægilega mannmargt, gat bærinn
auðvitað ekki haft skrifstofurnar f
sinu eigin húsi eins og verið hafði.
Þar þurfti sem sé enga húsaleigu
að borga, en nú komst bærinn
að þeim vildarkjörum að greiða
margar þúsundir króna fyrirfram
fyrir húsnæði.
En þvl meira fé, sem bærinn
festir á þann hátt, þvf meira get-
ur hann skuldað, og því hærri
geta útsvörin orðið.
Þegar meirihlutanum hefir verið
bent á, að bærinn hafi ekki fé til
að leggja f þessi eða hin fyrir-
tæki, hefir svarið jafnan verið:
þá tökum við það úr vasa borg-
aranna. Okkur er vfsað f vasa
borgaranna. Þaðan eiga pening-
arnir til bæjarins að koma.
Og það væri synd að segja, að
þessi „ávfsun“ hafi ekki verið not-
uð.
Höfuðið var þó bitið af skömm-
inni með Hæstakaupstaðarkaupun-
um. Tflgangi þeirra, sem vildu hér
alt f rústir, var f raun réttri náð
með þeim kaupum, þvf þau gerðu
tvent f senn: gerðu arðlitlar og
verðlitlar eignir aðalatvinnurek-
endanna, og skattlögðu auk þess
alla framleiðslu hér f bænum svo
gffurlega, að þessi nýi skattur
nemur tugum þúsunda áriega.
Sá Ieikur sem þeir kommúnist-
arnir, Finnur Jónsson, séra Quð-
mundur og Vilmundur læknir þá
léku, var ljótur og hefi eg aldrei
verið f vafa um, að ástæður þeirra
fyrir kaupunum voru þær, að þeir
sáu — alveg réttilega — að kæm-
ust þau á, mundu þau fyr eða
sfðar leiða til þess að hér yrði
öllum atvinnurekendum ólfft. Þeg-
ar það svo sýndi sig að rekstur
einstaklingsins gæti ekki þrifist
hér, gætu þeir komið óskabarni
sfnu, þjóðnýtingunni eða bæjar-
nýtingunni að.
Þetta er skiljanlegt séð frá þeirra
sjónarmiði sem kommúnista, en
ekki höfðu þeir hreinskilni til þess
að koma til dyranna eins og þeir
voru klæddir. bvert á móti lýstu
þeir þvf yfir oft og mörgum sinn-
um, að bærinn yrði aldrei fyrir
fjártjóni vegna kaupanna og að
enginn nýr skattur yrði þeim 6am-
fara. Á þennan hátt tókst að
vinna kaupunum fylgi og var sá
leikur ljótnr á alldn hátt, en e. t.
v. þó hörmulegast að sjá, að með
þessum niðurrifsmönnum hjó sá,
sem rfkisstjórnin hafði sett hér
borgurunum til hlifðar.
Það er þó langt frá þvf, að alt
tjón atvinnurekendanna vegna
Hæstakaupstaðarkaupanna sé tal-
ið með verðlækkun eigna þeirra,
tekjurýrnun og hinni nýju skatt-
lagningu. Með þeim veitist einnig
ófyrirleitinni bæjarstjórn eða hafn-
arnefnd færi á að bakaþeimmik-
iö fjártjón og mörg óþægindi.
Það kann að verða sagt, að ekki
sé hætta á sliku, en eg skal ef
óskað er, sanna það, að hafnar-
nefnd hefir f skjóli Hæstakaup-
staðarkaupanna gert sér leik að
þvi að baka einum fiskútflytjanda
hér allmikið fjártjón algjörlega
að nauðsynjalausu. En oflangt
mál yrði það hér, ef rekja aetti til
hlýtar alla þá bölvun, sem af
þessum margnefndu kaupum staf-
ar.
Þegar athugað hefir verið, það
sem að framan er sagt, sjá menn
væntanlega, hvað mikið er hœft