Vesturland - 20.01.1927, Síða 3

VBSTUÍLANb.
3
\
s
i
A K R A -smjörlíki
þykir ágætt viðbit og fæst
í ðlium matvöruverslunum.
♦
♦
♦
>♦
SÓLARSMJÖRLÍKIÐ
fáið þér ætíð nýtt á borðið, það er því
ljúffengast og næringarmest.
í því, sem Skutull segir, að for-
sprakkar alþýðuflokksins svo
nefnda eigi enga sök á erfiðleik-
um þeim, sem yfir vofa.
Þvf er nátturlega haldið fram
af þessum mönnum, að ekkert
þetta atriði fyrir sig, sé svo stór-
vægilegt að það geti ráðiö nið-
urlögum atvinnurekendanna. En
þegar alt kemur saman: hóflaus
útsvör, glfurlegir nýjir skattar,
margháttuð höft á atvinnurekstrin-
um, verð og arðrýrnun eignanna,
og ofan á alt þetta rógburður og
uppæsing fóiksins gegn vinnuveit-
endunum, þá getur hver maður
séð, að sterk bein þarf til að
þola slikt á sama tima og óvið-
ráðanlegir örðugleikar herða að
frá öllum hliðum.
Þegar Vilmundi lækni hefir
verið bent á, að hann með til-
tækjum sinum setti fótinn fyrir
vinnuveitendur, hefir hann svarað:
,Látum þá bara fara um koil. Það
koma nýjir í staðinn1*.
Nú hefir hann náð tilgangi sin-
um. Hvar eru nú þessir nýju?
Hver maður sem snefil hefði
af sómatilfinningu mundi í lækn-
isins sporum telja sér skylt að
gjöra sitt ýtrasta til að bæta að
einhverju leyti það feiknatjón og
þær hörmungar, sem atvinnuleys-
ið, er yfir bænum vofir, leiðir af
sér, og sem honum er manna
frékast um að kenna.
Eg vil biðja menn að athuga
,það, að úr þessu verður ekki bætt
með rógburðargreinum um íslands-
banka eða einstaka menn, sern ná-
lægt honum standa. Þremenning-
arnir verða að minnast þess, að
slík fæða endist ekki lengi til
manneldis.
Hvað vilja nú þessir menn, sem
þessu valda, leggja i sölurnar fyr-
ir „alþýðuna sína“. Nú reynir á
þá I fyrsta sinni á æfi þeirra.
Ekki er mér kunnugt um að þeir
hafi lagt fram frá sjálfum sér einn
eyri til neins fyrirtækis sem aðrir
en þeir sjálfir hafa haft not af.
Mér er ekki kunnugt um að þeir
hafi brotist i þvi að koma hér á
fót nokkru til bæjarþrifa og mér
er einnig ókunnugt um að nokk-
ur .maður eða kona hafi, hversu
slæmar sem ástæður hafa verið,
nokkru sinni fengið hjá þeim at-
vinnu eða aðstoð á einn eða
annan hátt. Þeir munu svara að
þess hafi ekki gjörst þörf. —
Hinir margrægðu vinnuveitend-
ur hafi séð fyrir því. Nú er ekki
lengur í það hús að venda fyrir
Mótorbátur
3—4 lesta, nýlegur með góðri vél
til sölu með tækifærisverði. —
Uppl. gefur
Kristján Jónsson
frá Garðsstöðuin.
almenning. Nú vil eg hérmeð skora
á þá „yfirforingjana“ Vilmund
lækni síra Guðmund og Finn póst-
meistara að bregðast mannlega
við. í þessu tölublaði eru aug-
lýstir til sölu allmargir vélbátar
sem héðan hafa gengið og veitt
fjölda fólks atvinnu. Eg skora á
þessa þrjá menn að kaupa eitt-
hvað af þessum vélbátutn og
gera þá héðan út á veiðar. Með
því gefst þeim tækifæri til að veita
mörgum mönnum atvinnu, bæði
á sjó og iandi, og bæta að litlu
leyti fyrir það tjón, sem þeir hafa
unnið þessu bæjarfélagi. Timarnir
eru að visu iskyggilegir, og eg
skal fúslega viðurkenna að litlar
likur eru til að þeir fái heim alt
það fé sem þeir leggja i útgerð-
ina. En mér dettur ekki i hug að
þessir menn, sem sjálfir segjast
berjast „fyrir heill alþýðu alla
vega og ávalt í brjósti fylkingar"
láti það á sig fá. Þeir fá nú ágætt
tækifæri til að sýna hvort þeim
er kærara „heill alþýðu“ eða þeirra
eigin pyngja.
Þeir geta ekki brugðið við fé-
leysi, því þeir eru allir með tekju-
hæstu borgurum bæjarins og einn
þeirra, Vilmundur lækni langsam-
lega tekjuhæsti borgarinn og mun
þurfa að leggja saman tekjur
þriggja annara tekjuhæstu bæjar-
manna til að ná honum. Ekki
geta þeir borið við þekkingarleysi
á útgerðinni. Minsta kosti hafa
þeir þótst vita full skii á þvi,
hvað útgerðarmenn gætu greitt
fyrir fiskinn, hvað verkun á hon-
um mætti kosta og hvað margar
þúsundir eða tugi þúsunda út-
gerðin þyldi Í útsvar og aðra
skatta. Ef þeir þvi ekki vilja verða
við þessari áskorun, getur ekki
verið öðru en viljaleysi um að
kenna. Með þvi að skorast und-
an þessu sýna þeir, að þeir vilja
ekkert leggja til „velfarnaðar al-
þýðu“ annað en gasprið tómt.
Það verða áreiðanlega margir
fleiri en eg, sem blða með eftir-
væntingu eftir þvl, hvernig þessir
„leiðtogar" bregðast við áskorun-
inni.
Magnús Thorsteinsson.
Einn fyrir pabba.
4
Alveg dæmalaust smekkleysi
mætti það metast, ef ísfirðingar
reyndust svo hlálegir að vilja ekki
þiggja jafn laglegar nýjársgjafir
og þeini eru boðtiar, þegar lika
jafn valinkunnur maður og ritstjóri
Skutuls réttir þær að þeim.
Vonandi látið þið Isfirðingar
ekki gamla manninn standa lengi
skjálfandi yfir ykkur með slíkan
hátiðamat í höndum. Hver annar
mundi Hka mata ykkur svona
föðurlega? „Einn fyrir Vilmund.
Einn fyrir Finn. Einn fyrir mál-
efnið“, segir sá bjartleiti.
Þið þurfið ekki að vera að narta
í þetta, |það er óhætt að gleipa.
Þið eigið annars ekkert að hugsa
um hvernig þeir bitar eru, sem
þið gleipið „í þetta sinn“. Þið
gerið það vegna þeirra bita sem
þið hafið áður gleipt.
Og ef fjárhagur bæjarins eða
einhverra bæjarbúa skyldi fá eitt-
hvert áfall, þá er til nokkuð sem
heitir „Samviskupeningar“.
Leggið nú i þann sparisjóð.
Verið góðu börnin.
Einn fyrir Vilmund!
Ylii»lýsiiig«
Undanfarna daga hafa flökku-
lygarar bolsevika borið það út
hér um 'bæinn, að eg hafi verið
og sé að safna undirskriftum und-
ir skjal, er þeir telja hafi inni að
halda rógburð um Vilmund Jóns-
son lækni.
Greinin i síbasta Skutli með
fyrirsögninni „Skráveifa“ mun eiga
að benda til hins sama. |
Þar eg hvorki nú né áður nokkru
sinni hefi safnað hér undirskriftum
undir nokkurt skjal, snertandi
Vilmund eða nokkurn annan, lýsi
eg þessa mannorðsþjófa vfsvitandi
ósannindamenn.
Hér um bæinn gengur ekki svo
eg viti nema et vera skyldi eitt
rógburðarblað, á hverju sr. Guð-
mundur og samherjar hans munu
kenna sitt mark. Helga eg hon-
um því Skráveifunafnið og tel
hann betur af sæmdan, en kirkjuna
af þjónustu hans.
ísaf. 18. jan. 1927.
Jón Bjarnason.
Krassin látinn.
Öreigaforinginn Krassin hinn
rússneski, er nýlega látinn. Lét
hann eftir sig 66 miljónir króna i
reiðupeningum og verðbréfum,fyr-
ir utan aðrar eignir. Alllaglegur
skildingur eftir öreiga. Eri fleiri
auðgast í foringjastöðu öreiganna
en Finnur og Vilmundur.
|'iiiiii!iiiiiiiiii:iiiiiiiniiiiiiiiiii!i>iiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiu;!!i .iiiíihiihuiii^
I Hitnnartæki |
§j allskonar fyrir raforku.
Ódýr og traust. |
I Sendast gegn eftirkröfu um I
land alt. |
| Jón Sigurðsson I
1 Austurstr. 7. Reykjavík Slmi 386. 1
liiiiiiiiiniiinniiiiHiiiinniiiiuiinininiuiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiHHiiiil
Stórt „beuffet" úr eik til sölu.
A. v. á.
Til kaups.
Efri hæð hússins Vegamót hér á
ísafirði 3 herbergi og eldhús með
vatni og vask. hlutar kjallar-
ans og 200 □ áln. lóð, einnig
hlaða og hús fyrir 12 kindur.
Sömuleiðis getur fylgt leigulóð
ca. 1000 □ áln. Húsið er bygt
1920, lóðin girt með timbri 1926
Alt i besta. standi.
Allar upplýsingar gefurjjeigandi
hússins.
Jón Bjarnason
Vegainótmn.
Frá ísafirði.
„l-Iaftsein*
seldi afla sinn i Englandi sið-
astl. mánudag fyrir 618 sterl. pund*
„Hávarður ísfirðingur“
kom inn af veiðum í gær meft
rúm 1100 kit, fór hann út aftur f
gærkvöld, og fiskar í dag, fer
svo til Englands.
Fiskifélagsdeildin
liér hélt fund í gærkvöldi, um.
ræðuefni var: Útgerðarkreppan.
í nefnd tii að athuga það mál
voru kosnir.
Árni Gíslason, Vilmundur Jóns-
son, Stefán Bjarnason, Sophus C,
Löve og Kristján Jónsson.
Leiðréttingar.
Dánardagur frú Ingibj. Kristjáns-
dóttur frá Hnífsdal, var 30 des.
en ekki 3 eins og stóð í síðasta
tölubl. Vesturlands.
Slðari Þingmálafundurinn er
getið var I sama blaði var hald-
inn í Vatnsfirði. (Staðarnafnift
hafði fallið í burtu).
Þingmálafund
heldur þingmaður kaupstaðarins
í kvöld kl. 8. f Bíohúsinu.
Kjósið B-listann!
Prentsmlðja Vesturjands ísafirði.