Vesturland - 15.05.1927, Blaðsíða 2

2
VESTURLAND.
Jónas Tómasson 525
Jóhannes Stefánsson 500
Vélaverksm. J. Þorbergss. 500
Bárður Q. Tómasson 500
Björn Magnússon 500
Frh.
Málsvörn Finns.
Framkvæmdastjóri Togarafélags
ísfirðinga hefir beðið mig að birta
í Vesturlandi eftirfarandi athuga-
semd:
Eg leyfi mér að gera hér at-
hugasemd við part af grein Finns
Jónssonar „Ilt er illur að vera“ í
16. tbl. Skutuls 7. þ. m., sem
byrjar þannig. „Meirihluti bæjar-
stjórnar hefir þvert á móti gefið
togarafélögunum kost á að fá
verkaðan afla sinn fyrir leigu er
nam að eins 1.25 pr. þurfiskskip-
pund“ o. s. f.
Þetta tilboð hefir ekki Togara-
félag ísfirðinga fengið.
Það eina sem Finnur Jónsson
(ekki annar úr bæjarstjórn) hefir
talað við mig um verkun í Neðsta
er það, hvort Togarafélag ísfirð-
inga vildi ekki taka Neðsta á leigu,
og sagði eg honum, að eg skyldi
leggja það fyrir stjórnina, og láta
hann vita hvað stjórnin segði um
það. Seinna tilkynti eg Finni Jóns-
syni, að stjórnin hefði ákveðið
að fara ekki út á þá braut, að
leigja verkunarstöð oghaldastarfs-
fólki við fiskverkun, en afturámóti
láta fiskinn til verkunar, fyrirþau
bestu kjör sem fengjust.
Seinna kom Finnur Jónsson
til mín og spurði mig hvort
við ekki mundum sinna boði um
verknu í Neðsta ef tilboð kæmi
þaðan, og sagði eg, að því gæt-
um við ekki haft neitt á móti, ef
það væri með þeim verkstjóra,
sem við tækjum gildan. En það
tilboð hefir ekki komið.
Tryggvi Jóakimsson.
Mér datt í hug, þegar eg tók
pennan til þess leiða verks, að
svara grein F. J. „Ilt er illur að
vera“ í 16. tbl. Skutuls þ. á.,
hvort flokksbræður hans létu hann
hafa orð fyrir sér, af því þeir
héldu, að greinum hans yrði síst
svarað. Önnur skynsamleg ástæða
er tæplega finnanleg, því maður,
sem byggir frásögn sína á til-
hæfulausum og augljósum ósann-
indum, og auk þess er svo fjarri
því að geta rökrætt mál, að hann
skilur ekki einu sinni hvað rök
eru, getur ekki frá venjulegu sjón-
armiði talist ákjósanlegur málsvari.
En það er satt, að fátt er leiði-
gjarnara verk en að skifta orðum
við slíka menn, og allra manna
eru þeir Iíklegastir- til þess að
hafa síðast orðið og svæfa þá
sem á hlýða.
Athugasemd framkvæmdastjóra
Togarafélags ísfirðinga hér að of-
an sýnir, að staðhæfing F. J. un:
það, að bæjarstjórnarmeirihlutinn
hafi gefið því togarafélagi kost á
ódýrri verkun í Neðstakaupstaðn-
um, eru tilhæfulaus ósannindi.
Mér er kunnugt um það, sem
einum í stjórn h. f. Græðir, að
þæjarstjórnar meirihlutinn hefir

Hjartans þakkir fyrir auðsýnda hluttekningu, við and- lát og jarðarför elsku litla drengsins okkar Jens Guðmundar. Jensína Jensdóttir, Páll Þórarinsson Hnifsdal.

Sýningu
á allskonar íslenskum handiðnaði heldur kvenfél. „Ósk“ á ísafirði
dagana 15.—2o. júni n. k.
Eru það vinsamleg tilmæli vor, að konur og karlar láni muni i
þessu skyni og sendi þá einhverri af undirrituðum fyrir 5. júní n. k.
ísafirði, 7. inaí 1927.
Vinsamlegast.
Rósa Kristjánsdóttir, Kristín Sigurðardóttir,
Helga Tómasdóttir, Ástríður Ebenesdóttir, Sigrún Júlíusdóttir.
Andrea Filippusdóttir, Anna Björnsdóttir.
Nýkomið:
| Klædi, afar fínt,
| Reiðfatatau,
| Káputau, |
| Fermingarföt,
| Drengjaföt,
| Karlmannaföt,
1 Nærfatnaður, fyrir |
| dömur herra og börn, sér- j
| lega ódýr, mikið úrval o. m. fl. I
\ Karl Olgeirsson. M
^l||llllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllll]!lllllllllllllllllllllllllllllll>l>|||,r
hvorki boðið því félagi leigu né
verkun.
Þetta atriði er því, hvað bæði
togarafélögin snertir vísvitandi
ósannindi.
F. J. segir að togarafélagið hafi
boðið í Neðstakaupstaðinn af
kappi móti sjálfu sér, fyrst8o þús.
kr., svo loo þús. kr. þar næst
11 o þús. kr., og loks 13o þús.
kr., og síðasta tilboðið hafi verið
gert alveg út í bláinn.
Hér reka hver ósannindin önn-
ur. í fyrsta lagi hefir togarafélag-
ið aldrei gert eitt af þessum til-
boðum, hvorki munnlega né skrifl.
Eru þetta að sönnu smávægileg
ósannindi á mælikvarða F. J.
í öðru lagi hefir togarafélagið
aldrei boðið í kapp við sjálft sig.
Seljandinn sagði að annar kaup-
andi kepti um eignina, og er það
nú í Ijós komið, að þessi kepp-
andi var Finnur Jónsson fyrir
hönd hafnarsjóðs eða bæjar, en
umboðslaus og því í algerðu
heimildarleysi. Má telja að F. J.
sé meir en í meðallagi bligðun-
laus, að vekja máls á þessu at-
riði, hafandi jafn skitinn málstað.
í þriðja lagi eru það ósannindi
að togarafélagið hafi gert síðasta
tilboðið utibláinn. Stjórn Togara-
félags ísfirðinga hefir í 11. tbl.
Vesturlands sýnt og sannað, að
það tilboð var eins vel undirbúið
og trygt, eins og gerist meðal
heiðvirða manna. Það strandaði
á 4o þús. kr. bankaábyrgð, sem
félagið átti vísa, ef bærinn léti
tilboðið hlutlaust, og um það lá
fyrir loforð frá meirihlutanum úr
bæjarstjórn. En það loforð sveik
F. J.
Eg lái ekki F. J. þótt hann
sé dálítið hreykinn af, að hafa
leikið svona stórt hlutverk. En
áreiðanlega á liann fáa öfundar-
menn. —
Eg hefi hér sýnt að uppistaðan
í grein F. J. er ósannindi. Og
verot er, að flest eða öll virðast
þau vísvitandi. Kem eg þá að
I ivafinu.
F. J. reynir að sanna það, að
! togarafélögin hefðu látið verka
I afla sinn utan ísafjarðar, þótt þau
hefðu eignast Neðstakaupstdðinn,
og hefðu því ekki aukið atvinnu
i í bænum. Rökin eru þau, að fé-
lögin hafi áður (þ. e. undanfarin
ár) látið verka afla sinn annars-
staðar. M. ö. o.: Af þvi að tog-
arafélögin létu verka afla sinn ut-
! an ísafjarðar meðan þau áttu enga
verkunarstöð, mundu þau halda
því áfram þótt þau eignuðust verk-
unarstöð á ísafirði.
Þá segir F. J. að togarinn Haf-
stein hafi selt vetrarafla sinn í
Rvík, áður en Neðstakaupstaðark.
fóru fram. Á þetta enn að sanna
það, að Hafstein hefði ekki lagt
afla sinn á land í Neðsta, þótt
togarafélögin hefðu eignast hann.
Neðstakaupstaðarkaupin fóru
ekki fram fyr en 21. apríl og var
þá vetrarvertíð lokið. Er það víst
öllum öðrum en F. J. jafn aug-
ljóst, að til þess að bíða þeirra
úrslita, hefðu togararnir orðið að
liggja yfir vertíðina, eins og hitt,
að þeir hefðu notað sína eigin
verkunarstöð ef þeir hefðu eignast
hana.
Rökvillurnar í grein F. J. verða
seint tæmdar. Hann telur að verð-
ið geti ekki verið missmíð á kaup-
unum, af því að íhaldsmenn myndu
vilja eiga eignina fyrir þetta verð.
Þetta um íhaldsmenn er ósann-
að, en þó satt væri, eru það einber
Finnsrök. Frá kaupanda hálfu eru
það misfeliur að kaupa hærra
verði og með lakari kjörum, en
hægt var að komast að, eins og
varð með Neðsta.
Aleinstakt mun það vera, hvernig
F. J. rökstyður það, að Neðsti-
kaupst. hafi ekki verið fáanlegur
iægra verði en hafnarsjóður keypti.
Hann fer til seljandans og biður
hann að gefa yfirlýsingu um þetta.
Eg get sagt F. J., að euginn
hlutur er auðveldari ,en að fá
seljanda til að lýsa því yfir við
kaupanda, að það selda sé ekki
of dýrt og hafi ekki verið fáanlegt
fyrir minna. Hitt er annað mál,
að slíkt er víst af fáum talin mikil
sönnun. Og eg get bætt því viö,
að seljanda Neðstakaupst. þótti
þessi málaleitun F. J. dálítið bros-
leg. Og við aðra var honum það
ekkert Iaunungarmái, að hann
hefði orðið að selja fyrir 80 þús-
undir, ef hann hefði ekki fengið
hærra boð.
Eitt af þvi broslega í málas-
vörn F. J. er kaflinn, sem hann
birti úr skeyti seljandans.
Þetta skeyti er svona tilkomið:
Togarafélag ísfirðinga hafði sett
í tilboð sitt:
„Tilbyder kobe Neðstikaupstað-
urinn Isafjord med Qrund optil
Mjósund og alt fast saasom alle
Huse, Broer og alle tilhorende
Handels- og Fisktorringsredska-
ber, Inventar og Materialer For-
retningen tilhorende derliggende
Veiðarfæri.
Lóðir 3V* pd. selur
Friðjón Sigurðsson.
Hessian,
Bindigarn,
Saumgarn
ávalt fyrirliggjandi hjá
Friðjóni Sígurðssyni.
alt nærmere detailleret, Opskib-
ninsbaade Vandbaad Gerpir med
tilhorende Vandledning paa Naust
og Strandgrund der, Skipeyri og
Motorbaad Springeren med alt til-
behor til et belob af 130000. . . .“
Seljandi gekk að þessu tilboði,
en kaupin strönduðu á því, að fé-
lagið gat ekki þegar til kom, upp-
fylla skilyrðið um bankatryggingu,
eitis og fyr segir.
Hvernig svo sem því nú er var-
ið, þá endadi eitt samtal F. J. við
seljandann á því, að F. J. bað
hann að senda sér skeyti um það,
að þessir hlutir í tilboði togarafé-
iagsins: Materialer, Opskibnings-
baade (að nokkru leyti) og Mot-
orbaad Springeren med alt Tilbe-
hör fylgdu ekki tneð i kaupununt
til bæjarins og hefðu aldreiáttað
fylgja!
Kunnugum reiknast svo til, að
seljandinn geti nietið sér þetta
samtal til tekna á 3o—4o þús. kr.
auk ánægjunngr.
Það er víst ekkert auðveldara
en að fá seljanda til þess að lýsa
því yfir, að minna skuli fylgja
með í kaupum, en ætlað var, ef
kaupin eru jafn viss eftir sem áð-
ur að óbreyttu verði! Þetta mundi
F. J. e. t. skilja, ef hann setti sig
í spor seljanda.
Það er eðlilegt um F. J. að
hann er upp með sér af viðskift-
um sínum við ráðuneytið, og
hælist um yfir úrslitunum, en ekki
öfunda eg það af vörn þeirri er
hann færir fyrir það, né heldur
hinu, að verða að láta F. J. flaðra
upp um sig. S. K.
Hljómleika
mjög fjölbreytta heldur Jónas
Tómasson hér í kirkjunni I kvöld.