Vesturland - 15.05.1927, Qupperneq 4

4
VESTURLAND.
Herradómur Högna
Og
hreinskilni Vesturlands.
R'tstjóri „Vesturlands!,,
Kunningi minn sendi mér ný-
skeð 13. tbl. þ. á. af blaði þínu,
dags. 12. þ. m., sem m. a. flytur
frásögu af borgarafundi sem hér
var haldinn.
Þar sem þetta er nú í þriðja
skifti sem þú lætur blað þitt flytja
óþykkjugreinar í minn garð — og
eg hefi áður ekki virt þær svars,
en þú í ámintu blaði nú boðið
rúm til andsvara, er rétt að eg
reki þessa frásögu nokkuð, enda
þótt ailir kunnugir viti, að hún er
jafn fjarri réttu og gamla „Kára"
greinin í „Vesturl.", sem sakaði
mig um harðleikni i viðskiftum
og samanburðurinn við Sölva
Helgason; eða m. ö. o. venjuleg-
ur Vesturlandssannleikur.
Fyrst I frásögn þessari er sagt
frá því, að borgarafundurinn hafi
verið haldinn 27. mars. Vandalít-
ið sýnist vera að fara rétt með
þetta atriði, en það er nú öðru
nser. Fundurinn var haldinn 27.
febr. s. 1. þá er frá því sagt, að
40 borgarar hafi skorað á oddvita
að boða til almenns sveitarfundar.
Talan er rétt en hitt vafasamt, að
telja eigi sem borgara alla sem
gjalda til sveitar, ef þeir að lög-
um hafa ekki atkvæði um þau
málefni, en svo er meðal annars
um greinarhöf., að því viðbættu
að hann galt ekkert til sveitar s.
1. fardagaár, en hann var einn af
þeim 40.
Ekki er það heldur rétt, að
Pétur Oddsson hafi lagt til „að
dagskrá yrði sú sem borgarar
báðu um". P. O. gerði tillögu
um það I hreppsn., „að oddvita
væri falið að ákveða fundardag
og dagskrá", en oddviti gat þess
á hreppsnefndarfundinum, að hann
myndi taka á dagskrá þau mál,
sem óskað hafði verið eftir, eins
og hann gerði.
bá er enn ein aths. við forsend-
ur þessarar fundarfrásagnar. Hún
er sú, að oddviti óskaði eftir
þvi að vera laus við fundarstjórn,
en greinarhöf. og ýmsir aðrir
lögðust mjög fast á móti því og
fengu samþ. fundarins fyrir þvi,
að oddviti yrði fundarstjóri. Lýsti
oddviti því þá strax yfir, að hann
myndi eigi láta þá kosningn binda
sig til þess að sitja lengur á fund-
inum en honum Iikaði.
Þá kemur sjálf fundarfrásögnin.
Eins og getið er í gr. var fundur
settur kl. rúml. 5 (nákv.l. 52l) síðd.)
og stóð til kl. 3 að nóttu. Flest-
um ókunnugum mun nú verða á
að spyrja: Hvaða ógnarkökkur
hefir setið í mönnunum, að þurfa
allan þennan tíma til þess að
koma því fram úr sér sem þeir
ætluðu að segja? — og að því
er skilst á frásögn „Vesturl." voru
þó ekki búnir nema að nokkru
leyti. Annað mun þá ekki síður
furða, sem vanir eru slíkum fund-
um. Hversvegna voru engar álykt-
anir bornar fram í málum þeim,
sem rædd voru? er ekki eitthvaö
gruggugt þar á bak við — eða
var fundarhaldið frá hálfu sumra
jnanna tómur leikaraskapur?
Barnavagn í ágætu standi
til sölu. Einnig hjólhestur.
Gestur J. Árskóg.
Herkastalanum.
Rangfærslunum og ósannindun-
um í frásögninni hirði eg ekki að
svara frekara; það er hvorttveggja
svo auðsætt; t. d. að oddviti hafi
oft verið ámintur. Á fundinum
sátu eigi eingöngu fjöldi manna
héðan, heldur einnig mestan hluta
fundarins þrír merkir borgarar frá
ísafirði, þeir: Magn. Magnússon
kaupm., Jón Brynjólfsson útgerð-
arm. og Jóh. Bárðarson bæjarfull-
trúi. Hefðir þú, ritstj. góður getað
fengið hjá þeim hlutlausa frásögn
eða álit og eg tel að hverjum
ritstj. sem hefði viljað vita hið
rétta sé skylt að gera það, áður
en hann birtir eitt eða annað op-
inberlega. Og því heldur geri eg
þá kröfu til þín um þetta atriði,
að þá hefir mikið breyst trúin á
vitsmuni þína, ef þú ekki hefir
strax séð i gegnum jafn götótta
flík og þessi frásögn er.
Alt tal greinarhöf. um fundar-
lokin er svo ósvífnislegt, að sér-
staka óskammfeilni þarf til. Hann
getur þess, að heyrst hafi hrópað:
„Niður með oddvita". Þaðerrétt,
en greinarhöf. lætur þess ógetið
hver það gerði. Hrópið gerði út-
úrdrukkinn auðnuleysis jafnaldri
greinarhöf., en enginn tók undir
það, — jafnvel ekki greinarhöf.,
sem margir myndu telja maklega
að slíkum félagsskap kominn.
Eins er um það, að fundinum
hafi ekki verið haldið áfram. Þar
sem umræðutími var ótakmarkað-
ur hefði hann getað staðið æði
lengi. Svo er annað, sem margir
munu kannast við frá slíkum fund-
um, að þegar þeir hafa staðið
jafn lengi og þessi er allur þorri
fólks farinn og slíkir fundir þá
réttnefndari fámennir en almennir.
Svo var einnig með þennan fund.
Kl. 3 sátu í húsinu rúml. 20 manns
og ekki nærri allir af þeim áttu
atkvæðisrétt um sveitarmál. Hvað
gat það þýtt að halda svo fámenn-
um fundi áfram? — Af hreppsn.
hálfu var líka rétt á eftir (5. mars)
boðið að halda fundinum áfram
og var oddviti þess nijög fýsandi.
En þá vildu þeir, sem mest hafa
haft sig frammi I þessum málum,
engan fund.
Eg vil þessa vegna biðja þig,
ritstj. góður — þótt verið geti að
meinbón sé, — að áður en þú
eða hlaupgjarnir æskumenn I skjóli
þinu fitja næst upp, að í frásögn-
inni verði heldur meiri hreinskilni
og ofurlítið drenglyndi. Sannleiks-
ást nefnir maður ekki, því eins
og þér mun kunnugt forðast allir
að nefna snöru í hengds manns
húsi.
Bol.vík, 30. aprfl 1927.
Arngr. Fr. Bjarnason.
Athugasemd.
Eins og lesendum Vesturlands
er kunnugt, fékk hr. Högni Gunn-
arsson í Boiungarvík 12. april s. I.
birta í blaðinu grein um borgara-
fund f Bolungarvík. Gat eg þess
í aths., að mér þætti ekki senni-
legt, að lesendur blaðsins hefðu
áhuga fyrir þessu máli. Hélt að
Hráolíuhreifillinn ,,GREI“
er bygður úr aðeins úrvalsefni
og allur frágangur hinn vandað-
asti. Hann er traustur en óbrot-
inn, gangviss og olluspar, með
öllum nýtísku útbúnaði. Hinn á-
byggilegasti skipa- og bátahreyf-
ill. Festið ekki kaup án þess afr
leita upplýsinga hjá umboðsmönn-
um eða
P. A. Ólafsson
Reykjavík.
jlliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiliiiiiiiliiiiiiiiiililiililliiiiiiinililliilllit
| Ljósakrónur og lampar. |
1 Fjölbreyttasta úrval á íslandi f
hjá
| Jóni Sigurðssyní |
1 Austurstr. 7. Reykjavik Simi 830 g
^ílllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllF
Hangikjöt,
Smjör,
Skyr,
Egg á 20 aura.
Ólafur Pálsson.
Margar tegundir af Blóm-
sveigum og böndum. Lík-
kistur og líkklæði
ódýrast hjá
Árna Olafssyni.
þeir létu ekki fremur en eg, ná-
grannakryt I Bolungarvík koma sér
við.
Mér er auðvitað með öllu ó-
kunnugt um þau mál, sem þeir
herrar H. G. og A. F. B. deila
um, og er sú deila mér alger-
lega óviðkomandi, þar eð báðir
bera með undirskrift sinni fulla
ábyrgð þess er þeir skrifa.
Eg sá ekki ástæðu til að neita
H. G. um rúm fyrir grein hans,
af því að hún var kurteislega orð-
uð, og gaf eg mótpartinum leyfi til
andsvara í blaðinu í þvi trausti,
að hann gætti hins sama, þótt sú
von hafi ekki viljað rætast.
Það mun nokkuð sjaldgæft, að
kurteislegu tilboði blaðstjóra um
rúm í blaði hans, til að ræða
honum alóviðkomandi mál, sé
svarað með klúryrtum sköinmum
í garð blaðsins. Hitt mun einnig
sjaldgæft, að menn sem komnir
eru til aldurs og þroska, kunni
ekki að greina inilli þess, sem
menn fá birt í blaði undir eigin
nafni og á eigin ábyrgð, og orða
blaðsins sjálfs. En þótt hvort-
tveggja þetta liafi lient hr. A. F.
B., læt eg það ekki breyta neinu
um tilboð mitt.
Eg sé að A. F. B. hefir alt frá
síðustu þingkosningum byrgt með
sér þunga gremju. Slík gremja
gerir ekki einasta að þjá þá menn
sjálfa, er hana bera, heldur skap-
ar hún bölsýni og þá vanstillingu
í %skapsmunum, sem vel getur
einnig skaðað aðra. Eg tel þvf
heilsufarslega nauðsyn að slíkt fái
útrás, ekki síst er það verður
öðrum að skaðlausu. —
Eg veit að lesendur Vesturlands
telja það hvorki óeðlilegt né ó-
viðeigandi, þótt eg mælti á sfnum
tlma á móti kosningu A. F. B. i
N.-ísafjarðarsýslu. Eg hafði áður
mælt með öðrum manni til þing-
menskunnar þar, og hlaut því að
Gúmmístígvél
fýrir börn, þrjár tegundir.
Góð og ódýr. Nýkomin til
Ó. J. Stefánssonar.
Skilvinduolía.
kr. 1.75 flaskan.
Ólafur Pál8son.
AtJiugið þetta:
Þegar menn kaupa málningar-
vörur, ættu þeir að athuga, að
það besta er billegast.
Hefi nú flestar tegundir af farva
og lökkum til liúsa og skipa,
einnig veggfóður og pappa á loft
og veggi, sem eiga að málast,
maskínupappír, pensla, brons o. fl.
Vinn alt fljótt og vel.
Finnbjörn málari.
taka hart á því, er A. F. B. kom
til liöfuðs honum og reyndi að
kljúfa þann flokk, er að kosningu
hans stóð. Verður A. F. B. ein-
göngu að kenna sér sjálfum, að
hann lagði út i þá ófæru, eins og
hitt, að honum hafði ekki tckist
að vinna sér það traust I héraði,
er gert gæti fallið mildara.
Sama er um passann: „Hvern
á að kjósa?" A. F. B. hafði ekki
rnín ráð við, er hann gaf, hapn
út. Og hefði eg haft tækifæri til,
hafði eg eflaust verjð svo einlæg-
ur, að ráða honum frá að birta
svo leiðinlegt sjálfshól.
Um passa Sölva Helgasonar er
það að segja, að hann hefir aldrei:
verið neitt leyndarskjal. Og» ekki
fæ eg séð, að það rýrði neitt sóma
Arngrims, þótt menn sæju, að
uppi hefðu verið á undan honum
menn með viðunanlegt sjálfsálit.*)
Sigurður Kristjánsson.
*) Eg vil nota tækifœrið til þeíá að
auglýsa eftir blaði þvl af Vesturlandi,
sem passarnir eru birtir I. Það er 17..
tölublað I. árgangs, og verður hvert ein-
tak af þvi borgað með, e i n n i k r ó n u
á afgreiðslu blaðsins. S. K.