Vesturland - 13.08.1927, Page 2

2
vesturland
Fóðursíid í skiftum fyrir töðu.
Eg sel og flyt fóðursíld heiin til manna hvar sem er við ísa-
fjarðardjúp. Andvirði síldarinnar má greiðast með töðu.
Sendið pantanir sem fyrst.
0. Gr. Syre.
argjöf hin ítariegasta kenslubók
er fáfróðum kennurum. „Hvað
skal rögum langt vopn?“ Þeim
er jafn óbjargandi sem hugdeigum
manni á vopnaþingi.
Góðum kennurum eru langar
kenslubækur sem nærri má geta
engin nauðsyn. Þeir geta gert
efnið skemtilegt — skemtilegra
(íii nokkur kenslubók, sem við
það verður teygð svo á langinn,
að hún verður hinum tornæmari
börnum algert ofurefli. — Enn-
fremur getur góður kennari ávalt
gefið nemendum sínum þann fróð-
leik og miklu meiri þó, en jafnvel
hin lengsta kenslubók; en þar að
auki getur liann veitt þeim þann
fróðleik, er hann veit, að nem-
endurnir hafa mestan áhugafyr-
ir, er sá fróðleikur í raun réttri
hinn einasti, er nokktið lífgildi
hefir. Það hefir löngurn verið og
et því miður enn helbrautarstefna
skólanna, að þeir bjóða öllum
nemendum, gáfuðum jafnt sem
tornæmum, alt hið sama að vöxt-
um og efni, og krefjast þess
vægðarlaust, að alt sé numið á
sarna tíma af öllum. Og þó er
þetta bersýnilega óverjandi krafa,
er að eins veldur því, að hin tor-
næmu börn hafa skólans nær
því engin not, og hin gáfaöri
minni en skyldi. Hin síðarnefndu
fá ekki ab neyta krafta sinna að
fullu og fyllast leiðindum, en á
hinn bóginn er hraðinn þó svo
mikill, að tossarnir svokölluðu fá
ekki að tileinka sér efnið á þann
hátt, sem eðli þeirra krefur. Þetta
er aiveg óverjandi og óþolandi.
Halalallarnir í skólanum hafa ekki
altaf orðió halalaliar í lífinu, en
það er vegna þess, að börnin eru
neydd til að hlíta settum reglum
skólans, en skólinn gerir sér ekki
að sama skapi far uin að hlíta
þeitn Iögum sem ráða í sálarlífi
barnanna. Og þó biandast víst |
engum hugur tun, aö skólinn er
til vegna barnanna, og þau ekki
vegna hans. í lífinu geta þau
betur hlítt þessum lögum, og þá
orðið að manni.
Séu nú kenslubækur stuttar, eru
þær betur við hæfi hinna tornæmu
barna. Að vísu verður þá verk-
efnið of lítið til aleflingar kraft- I
anna hjá hinum dugleguslu, en i
svo búið má ekki standa. — :
Hvernig á þá að ráða bót á því?
Það má meðal annars gera á
þann hátt, að hver skóli komi
sér upp dálitlu bókasafni, er snið-
ið sé að þörfum barna. Með skyn-
samlegri notkun þess, getur kenn-
ari gefið börnunum tækifæri til
að beita kröftunum til hins ítrasta
við lausn viölangsefna, er liver
hefir lineigð til og sérstakan á-
huga á. Þessi „vinnuaöferö hcfir
i fyrsta lagi þann kost, að börn-
in venjast á sjálfstæðan starfa,
þar eð þau aðeins njóta leiösagn:
ar kennarans, er í nauöir rekur.
Hér er ekkert: Þú skalt, heldur |
er þetta ævagamla skólaboðorð
leyst af hólmi meö: Eg vil. —
Hvort rnundi nú hollara vera?
Meö slíkri kensluaðíerð geta
börnin þegar á skóiaaldri afiað
sér nokkurrar vitneskju urn það,
i hvaða átt hæfileikar þeirra og
vilji hneigist. Getur þá og farið
svo, að tossastimpillinn félli af
ailmörgum, sem hami með gamla
laginu heföi hrinið á, því engiu
sönnun er það gáfnaskorts, þó
það fari í handaskolum, sem menn
hafa hvorki hæfileika eða vilja til
og þó skipað að gera; en liitt fer
að jafnaði vel úr hendi, sem sjálf-
viljað er og einbeittlegur áiiugi
fylgir. Þess verður að gæta í
skóla framtíðarinnar.
Á skólabókasöfnum er því meiri
þörf, sem kennarar bera það tíð-
ar fram, að þeim heimilum fjölgi
æ meir, einkanlega í bæjunum sem
enga bók eigi, er barni sé boðleg
til lestrar. Af þessu ástandi leiðir
það, að. barninu er ómögulegt að
fullnægja þeirri sanngjörnu ósk
kennarans, að það lesi kafla heima
á degi hverjum, til þess að við-
unandi lestrarieikni verði náð. Þó
ekki væri nema vegna þessa eins,
bæri samt brýna nauðsyn til, aö
kennarar beittu sér fyrir stofnuu
skólabókasafna um alt land, a.
m. k. við hvern skóla, þar sem
húsakynni eru svo, að bækurnar
ekki eyðilegðust jafnharðan. Gætu
þeir t. d. aflað nokkurs fjár til
þess máls með því að halda fyr-
irlestra, cöa íá samkomu lialdna
málinu til styrktar.
Væri þessu máli komið í við-
unanlegt horf, myndi enginn sakna
þess, þó kenslubækurnar væru
íiokkru styttri, og þá auðvitað um
ieið ódýrari. Því það rnundi sann-
ast, að bókstafsdauði sá, er enn-
þá heldur mörgum skóluin í hel-
greipum, yrði við þessa ráðbreytni
óferjandi, en nýir lífsstraumar gætu
náð inn í babelsturn óeðlis og ó-
freisis, sem eg vil leyfa mér að
nefna hinn andlausa lexíuskóla,
þar sem kenslubókum er ætlað það
hlutverk að bæta upp ónytjunga
á kennarastóli.
ísafirði, 8. iúli 1927.
Hannibai Valdimarsson.
Helgi Sigurgeirsson
gullsmiður. ísafirði
smíðar og grcfur
enn.
1930.
Þaö þarf ekki að efa, að árið
1930 verða hátíöahöld á Þingvelli,
og þvi síöur þarf að efa það, að
þann dag, eða þá stund, verður
| ieldur dómur um menningu og
sjálfstæðisrétt íslands af ílestum
eðaöllum meuningarþjóðum heims-
ins, eða réttara sagt: saínað rök-
nm til þess dóms.
Vér eigum þess engan kost að
dyljast fyrir umheiminum, því
þann dag munu sækja oss heim
óvefenganlegir menn, sem bera
munu hróður 'vorn eða óhróður
tii tnenningarþjóðanna. Hver ís-
lendingur skyldi því hugfesta það,
að vilji hann ekki reynast ættleri
og frændaskömm, ber honum að
leggja fram sína getu til -þess,
að feldur verði um þjóð hans
sannur dómur og lienni sem mest
í vil.
Nefnd sú, sem Alþingi kaus til
þess að undirbúa hátíðahöldin á
Þingvelli 1930, hefir snúið sér til
héraðsstjórna um land alt, því
henni mun hafa orðið það ljóst
þegar, að öll alþýða landsius varð
aö gera sameiginlegt átak tii þess
að enginn misbreslur yrði á.
Bæjarstjórn ísafjárðar tók mála-
leitun nefndarinnar með litlum
skilningi. En hlutur Vestfirðinga
iná ekki fyrir þær sakir niður
falla.
Vesturland vill nú lieíja máls á
þvi, að héruðiti á Vestjörðum
byrji sem fyrst á samtökum um
þátttöku Vestfjarða í hátiðahald-
inu.
Vestfirðingar verða að fiafa
metnað til þess að gæta sóma
sins á þessari þjóðarhátíð. Þeir
verða að hafa samtök um það,
að bera vel uppi sæmd Vestfjarða
svo þar verði ekki skarð fyrir
skildi.
Þiugvallanefndin hefir ákveðið
að .úthluta hverju héraði ákveð-
inn stað á hátíðasvæðinu. Kærni
þá í hvers hlut að undirbúa sitt
landnátn þar. Og er ekki' að efa,
að þar verði sén og fundin sönn
vitni um það, „hverju geði ræður
gumna hver“.
Heppilegt væri, aö á næsta vetri
kysi hver sveit eöa hvert hérað á
Vestfjörðum sérstakan mann eða
nefnd, til að undirbúa þátttöku
Vestfirðinga I hátíðarhöldunum og
að þeir, sem kosnir yrðu, hefðu
síðan samvinnu um það. Skjóti
liéraðsstjórnirnar sér undan þess-
um vanda, verða aðrar stoðir þar
undir að risa. En Vestfirðingar
tnega ekki koma svo seint fram,
að hlutur þeirra verði fyrir borð
borinn i úthlutun bústaðar á Þing-
velli. Væri lítt við unandi að flat-
lendingar tjölduðu búðir hinna
fornu Vestfjarðahöfðingja', en af-
komendur þeirra yrðu í urð hraktir.
Frá ísafiupdi.
Fjártaka.
Sláturfé er farið að koma til
bæjarins. Kjötið selt á kr. 1.80—
2.00 kg. Slátrin kr. 3.00—4.75.
Nautakjöt hefir vcrið selt á kr.
1.40 kg.
Aflabrögð.
Smábátafiskirí er framúrskarandi
gott allsstaðar við Djúp og vest-
ur unt fjörðu.
Sildveiði á reknetabáta hér er
jöfn og allgóð.
Þorsteinn Guðmundsson
klæðskeri er staddur í bænum
Kom með „Island“ að suiinan og
fer með því aftur suður á mánu-
daginn.
+
Stephau Gf. Stephanssou
skáfd
er iátinn. ffaun dó 10. þessa mán-
aðar.
Landssímastjórinn
Gisli J. Olafsson er staddur í
bænum. Hann koin vestan úr
fjörðum úr eftirlitsferð og fer héð-
án norður um land með Brúar-
foss. Fer hann þó fyrst snögga
ferð inn í Djúp til að athuga
væntanlega símailnu frá Ögri til
Æðeyjar og Snæfjallastrandar.
Óiafur Johnson og Björn Árnason
komu hingað með „Island" til
að vinna að úttekt Landsbankans
(útbúsins) hér. Hér voru fyrir úr
nefndinni þeir Björn Kristjánsson
alþm. og Jakob Moller bankaeft-
irlitsmaður.
Þurkur
er daglega og er nú fiskþurki
liér alveg lokið, nema þvi litla
sem aflast, en héðan ganga fáir
bátar á þorskveiðar yfir sumar-
mánuðina.
Tún eru alliirt hér og i nágrenn-
inu (nema Seljalandstúnið).
Bæjarstjórn.
Fundur var haldinn 9. þ. m. Á
dagskrá nokkrar tillögur frá bygg-
ingarnefnd, sem samþyktar voru.
Og Oliugeymsia, sem frá var
skýrt í síðasta blaði.
Svo undarlega brá nú við, við
þessa síðari umræðú, að hafnar-
nefnd lirundi öll í -mola. Einn
nefndarmanna greiddi atkv. með
tillögum nefndarinnar, annar
greiddi ekki atkvæði, en þriðji —
Flnnur Jónsson — greiddi atkvæði
á móti þeim. Voru tillögurnar
steindrepnar. Var síðan samþykt
ný tillaga í málinu, er svona
hljóðar:
Bæjarstjórnin gefur Shell olíu-
félaginu kost á lóð undir uppfyll-
ingu ca. 1000 m. undir olíugeyma
á Neðstakaupstaðarlóðinni Sunda-
megin 3 m. frá götu og 30 metra
upp frá ishúsinu. Lengd lóðarinn-
ar sé ca. 50 m. og breidd ca. 20
m.
Leyfið sé bundið eftirfarald' skil-
yrðum:
1. Félagið gerir uppfyllinguna
að öllu leyti á sinn kostnað og
sé hún úr varanlegu efni og vel
vönduð.
2. Uppfyllingin verði eign bæj-
arins jafnótt og hún er gerð og
sé henni að fullu lokið innan árs
frá undirskrift væntaniegs samn-
ings.
3. Lóðin verði leigð til 40 ára
frá undirskrift samningsins og hef-
ir leigutaki rétt til framleigu i