Vesturland

Ukioqatigiit

Vesturland - 25.08.1927, Qupperneq 2

Vesturland - 25.08.1927, Qupperneq 2
2 vestukland. taka til athugunar á ný ýmsar þær tillögur til br. á stjórnar- skránni, sem falliö liaía á undan- gengnum þingum. Er þar fyrst á að líta fækkun ráðherra og þing- manna jafnhliða kjördæmamálinu. Þá ætti og að taka til athug- unar eina smábreytingu, sem flest- ir virðast nú vera búnir að gleyma en það er það, að láta Hæstarétt dæma um kosningakærur þing- manna. Enn íækkar í sveitunum! Eftir síðustu manntalsskýrslum Hagstofunnar er fólkinu enn að fækka í sveitunum. Þetta er ótrú- leg saga, en þó eflaust sönn. Það er eðlilegt að þetta öfug- streymi verði lítt skiljaulegt þeim, sem hvorttveggja hafa reynt, að vera í sveit og í kaupstað. Vinna var áður talsvert hörð í sveitum, oft vosbúð og sumstaðar ófrelsi. Nú er þetta breytt. Erfið vinna i sveitum er nú að mestu unnin með hestum, klæðnaður þesshátt- ar að um vosbúð er varla að tala. Það er vísl varla hægt að hugsa sér skemtilegri vinnu, ef nokkuð er aðhafst, en heyvinnu í góðri tíð. Það væri holt fyrir ungt fólk, sem lifir á vinnu sinni, að virða fyrir sér og bera saman vinnu í sveit og vinnu í kaupstað. Vor- vinnan í sveit er ávinsla á túnum víðast með hestum, jarðabætur ýmiskonar og fjárgeymsla. Flest þokkaleg vinna og heilnæm. Að sumrinu er heyvinnan áreiðanlega skemtilegasta vinna sem til er, og auk þess óvenju heilnæm og oft- ast létt. Vetrarvinna er sjaldan annað en fjárgeymsla. Kvenfólk vinnur nú orðið iítið annað í sveitinni en innanhúss- verk, þjónustustörf og matreiðslu, nema rétt yfir sláttinn, og þá ekki nema i bærilegu veðri. A helgum skemtir sveitafólk sér á ýmsati liátt, ekki á kaffihúsum heldur á útreiðarferðum um sveit- ina og til fegurstu staða í ná- grenninu. Það þykir sjálfsagt að ungt fólk skemti sér utn helgar, og jafn sjálfsagt er að allir fái hesta meðan til vinst. Þeir, sem ekki eiga annars kost en að búa i kaupstöðum, telja það einn hinn eftirsóknarverðasta hlut að geta dvalið i sveit. Sveit- in er heilsuhæli, andlegt og lík- amlegt. Sólskin og tárhreint loft með hollri áreynslu og heilnæmu kraftgóðu fæði gerir líkainann hraustan. Og fegurð náttúrunnar og uppgerðarlausir lifnaðarhættir eru sóttvarnarmeðal anda manns- Ins. En hvað eru menn þá að flýja? Menn eru raunar ekki að flýja, héidur eru menn að leita fyrir sér, þegar þeir yfirgefa sveitina og hverfa til þorpa og kaupstaða. Það er eirðarleysið og óframsýni sem lætur inenn rangla af gróð- urlendinu á mölinu. Maðurinn, sem vinnur við kolauppskipun svartur frá hvirfli til ilja og slit- uppgefinn, gleymir alveg að bera Gamiir ísfirðingar Biðjið Afengisverslun ríkisins fyrst og fremst um sherry, portvín og madeira frá KJÆR & SOMMERFELDT, kprl. hirðsala, Kaupmannahöfn. það saman við það, er hann stóð við orfið létt og þokkalega búinn og sló niður skrúðgrænt töðugres- ið, og hann gleymir yfir svörtu kaffinu og margarinsmurða rúg- brauðinu, sem hann hefir til nátt- verðar, heilnæma og staðgóða sveitamatnum, og síst dettur hon- urn í húga, er hann andar að sér ryki, eða óþef trá rotnandi þara og slori, að hann hefir fyrir ári síðan daglega teigað tárhreint loft með ilmi jurta og kjarrviða. Nei honum dettur ekkert slikt í hug, enginn samaiiburður. Hann hefir skift um í hugsunarleysi og hann heldur áfrain að lifa í hugsunar- leysi á mölinni. Litlu laglegu stúlkuuni nieð hvíta skýluklútinn, sem eg sneri tneð flekkuuin í fyrra, henni er þó meiri vorkun. Nú spyrnir hún áfram sporvagni ýinist tneð koium eða saltfiski og hún hlær ekki eins græskulaust og í fyrra. En við vagninn dreymir hana um litla fallega stúlku í silkisokkuin með drengjakoll. Og ólukku öklasíða pilsið er horfið. Útlendir og inn- lendir geta séð hve fallega kálfa hún hefir og knésbætur. Stúlkan veit sem sé hvað hún vill. Hún vill margmenriið. Hvað segja nú bændur um það, að reyna að togast enn um stund á við kaupstaðina um unga fólk- ið? Það er sýnt að skyr og rjómi verður aflvanda fyrir boxamjólk og rótarkaffi. Reyr- og birkiangan stenst ekki gegn fjöruilm frá fiski- úrgangi og þarahrönnum. Hrífan stenst ekki fiskburstann, rokkur- inn ekki kolavagninn, glófaxinn ekki glóðarauga bifreiðarinnar. En þó er annað, sem meiru veldur, en alt þetta. Það eru góðtempl- araskröll og kvikmyndasýningar. Sveitirnar þurfa að taka upp tíðar samkomur, þar þarf að vera kæti og fjör; það þarf engin verk að fella niður, en gerir lutidina létta, og alla ánægðari með sín kjör. Það er fásinnið, sem menn þola ekki. Maður er manns gam- an. Féiursíld í skiftum fyrir fig sei og flyt fóðursild heim til manua hvar sein er við Isa- fjarðardjúp. Andviröi síldarinnar má greiðast með töðu. Sendið pantanir sem fyrst. 0. G. Syre. Úr Hagfíðmdumim. Dýrtíðin. Eftir meðalverði 57 innlendra og útlendra vörutegunda (flestmat- vörur) í smásölu í Reykjavik hefir verðlagið breyst á þessu ári sem hér segir: Það sein í júlímán. 1914kostaði 100, kostaði í júlí í fyrra 250, í október í fyrra 245, í maí þ. á. 232, í júní þ. á. 229 og í júlí í sumar 236. Innlendar vörur hafa lækkað talsvert meira á árinu, heldur en útlendu vörurnar. Samt er verð innlendu vörutegundanna mun hærra en þeirra útlendu miðað ♦ ♦ ♦ AKR A-smjörlíki þykir ágætt viðbit og fæst í öllum matvöruverslunum. ♦ ♦ ♦ Hráolíuhreifillinn „GREIU er bygður úr aðeins úrvalsefni og allur frágangur hinn vandað- asti. Hann er traustur en óbrot- inn, gangviss og olíuspar, með ölluin nýtísku útbúnaði. Hinn á- byggilegasti skipa- og bátahreyf- ill. Festið ekki kaup án þess að leita upplýsinga hjá umboðsmönn- utn eða P. A. Ólafsson Reykjavík. Kaffibætirinn „S Ó L E Y“. Efnarannsókn hefir sannað, að hann stendur i engu að baki þeiin kaffibæti, sem bestur hefir þótt á landi hér. Atvik hafa sýnt, að vandlátustu kaffineytendur þekkja ekki tegundirnar i sundur á öðru en umbúðunutn. Munið að nota brent off mal— að kaifi frá Kafíibrenslu Reykjavíkur. SÓLARSMJÖRLlKIÐ iaiö j)éi' ætíð nýtt á borðið, það er því Ijúffengast og næringarmest. Hefl h á lc a r I tíi soiu. Einnig góðar kjöttunnur. Stefán J. Richter. við verðlagið 1924, eða 249 rnóti 221. Vöruverðið hefir farið hækkaridi í júnímánuði s. 1. Fróðlegt er að bera saman smásöluverðið hér og í Rvík. Kemur sumstaðar fram hinn ótrú- legasti munur. Egg, mjólk, kinda- kjöt og garðávextir er dýrara hér en í Reykjavík. Brauð (rúgbrauð) nautakjöt ísl. smjör og fiskur er ódýrara. Stjórnarmyndun. Framsókn hefir safnast saman i Rvík til að undirbúa skyndi- brullaupið með bolsum og búa upp flatsængina. Eru horfur á að þar takist bráðar ástir. í lokrekkjuna kvað vera ráðnir Tryggvi Þórhallsson við stokk og Jónas Jónsson við þil. Óvíst hver til fóta verður hafður, en sagt er að ýmsir séu þangað allfúsir. Fi*á Isaílpdi. Villeinoes kom í gær með olíu til Landsverslunar. Fer aftur í dag. Dronning Alexandrine kom í dag. Með henni kom leikfimis- flokkur frá Danmörku undir stjórn hins fræga kennara Niels Bukh. Látnar eru hér á sjúkrahúsinu Guðrún Jónsdóttir kona Sigurgeirs Katarinussonar í Fremri-Arnardal 67 ára að aldri. og Ása Friðriks- dóttir frá Súgandafirði. Síldveiði hefir verið jöfn og all- góð síðustu daga á reknetabátana sem héðan ganga. Áframhaldandi mikil veiði við Norðurland. Fróði kom hér inn í gær. Hann er búinn að fá rúml. hálft áttunda þúsund tunnur og byrjaði þó veið- ar nokkru seinna en flest skip þau er veiða í herpinætur. Prentsiniðja Vesturlands.

x

Vesturland

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vesturland
https://timarit.is/publication/633

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.