Vesturland - 13.10.1927, Side 3

VESTURLAND.
Á
FRVSTIMG.
Tek kjöt til íVvstingar í íshúsinu í Neðsta-
kaupstaðnum.
Haraldur Loftsson.
Vélskip til sölu
Vélskipjn FRIGG, líiFliOST og PEKCY eru
til sölu. Nánari upplýsingar gefa stjórn íslands-
banka Reykjavík og stjórn Útbús íslandsbanká
r
á Isaíirði.
Er nú ekki verðið við nögl-
skorið?
O, eg varð nú að vera rými-
legur, þegar um svona mikil og
viss viðskifti var að ræða. Eg
fæ 95 aura, en svo láta þeir sjálf-
ir slátra á sinn kostnað.
Það er svo. Att þú þetta fé alt
sjálfur?
O, nei. Sumt er nú aðfengið.
Eg kom ekki hingað með nema
tiltöluiega lítið af frálagsfé minu.
Þú hefir nátturlega ekki átt svo
mikið af fyrstaflokks kjötfé?
Örlitið bros gægðist út í ann-
að munnvik bónda, er hann leit
niður á eina háhryggjaða, er
sýndist komin vel af barnsaldri.
Það er nú svona, að það er ekki
hægt að bjóða öllum það sama,
og maðirr verður að reyna að
gera alla ánægða, sagði hann.
Já, hefir hver það er hæfir,
sagöi ritstj.
Frá IsafiFÖi.
Fyrirlestur
Qrétar Fells, sem auglýstur er
hér i blaðinu, var haldinn í gær-
kveldi.
Tiðarfar
er hagstætt þessa daga og afla-
brögð góð.
Skipakomur.
„Gul!foss“
kom að sunnan 11. þ. m. Fór
suður aftur þann 12.
„Island“
kom að sunnan þ. 12. á leið
norður um land til útlanda. Frá
Rvík komu hingað: Björn Magn-
ússon símstjóri, Halldór Júlíus-
son sýsluinaður, Páll Sigurðsson
prestur í Bolungarvik, Vilmundur
Jónsson héraðslæknir, Daníel J.
Hörðdal málari.
Stiílku
vantar mig i vetur. Gæti komið
til mála um formiddagsstúku.
Ása Grímsson.

= Yfirfrakkar ii
§§ Og s
j= Karlmannaföt =
= mikið og fallegt úrval =
i nýkomið í 1
= Soffíubúð. 1
^lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllF
Til söln
er lítill mótorbátur ásaint 80 lóð-
um með öllti tilheyrandi, alt fyrir
2200 krónur.
Semjið sem fyrst við
Ágúst Gíslason
Brunngötu 21.
Heigi Sigurgeirsson
gullsmiður, ísafirði
smíðar og grefur
enn.
Rojol
sparar útgerðarmanninum fé
en vélamanninum vinnu.
Grjalddagi Vesturlands
er 1. október. — Þetta eru kaup-
endur vinsamlegast mintir á.
Tilgang kveðst Q. B. hafa með
þessum pésa sinum. Áður en hann
skýrir frá honum, fer hann að
reyna að telja mönnum trú um,
að það sé þýðingarlftið aukaatriði,
hvort menn trúi því að, Jesús
Kristur sé eingetinn sonur guðs
eða ekki. Hvað kemur manninum
tii slíks? — Er það fáviska, eða.
hvað? Það er varla hægt að ætl-
ast til minna af presti en að hann
viti, að kirkja Krists hefir ávalt
talið málefni þetta þýðingarmik-
ið meginatriði. Hyggur G. B. að
þeir heilögu menn, sem sömdu
postullegu trúarjátninguna, hafi
tekið upp í liana atriði, setn þeir
töldu þýðingarlftið aukaatriði. Til
þess að geta haft þá skoðun, þarf
mikla vanþekkingu á sögu kirkj-
unnar. Nei, hér er um meginat-
riði að ræða, meginatriði, sem
er hyrningarsteinn undir trú manna
á guðdóm lausnarans. Meginat-
riði þetta byggist á ljósum og
skýrum orðum heilagrar ritningar,
og hefir verið játað af kirkju Krists
frá elstu tímum ti! vorra daga. —
Það er því rétt bjá G. B., að það
mundi særa oss, sem þessa trú
liöfum, ef hægt væri að ráðast á
þetta atriði með beittum vopnum.
Vopnin hans G. B. og skoðana-
bræðra hans, hafa ekki reynst
hættuleg, og munu ekki reynast
það, svo vér þurfum varla að ótt-
ast sár af þeirra völdum. Guð-
dómur launsarans stendur svo
föstum fótum, að hann bifast ekki
fyrir slikri allögu. Af öllum göll-
um pésans finst mér sá tilfinnan-
legastur, að G. B. skýrir ekki frá
því, við hvað hann styður trú
síná á guðdóm lausnarans, fyrst
hann hafnar þeim boðskap heilagr-
ar ritningar að Jesús sé eingetinn
sonur guðs. Þess hefði hann átt
að geta utn leið og hann reynir
að rífa niður forna grundvöllinn.
Þarna lýsir niðurrífsstefna nútím-
ans sér rétt o: að rlfa niður og
byggja ekkert upp í staðinn.
Þjóðin verður að risa öndverð
gegp þessari óhollu stefnu á hvaða
sviði, sem hún birtist. Á öllum
sviðum er hún óholl, en ekki síst
á trúmálasviðinu.
Vandræðalegir eru vafningar
G. B., þegar hann er að vinglast
í kringum þetta svo nefnda auka-
atriði sitt, og reyna að blása það
aftur út, til þess að réttlæta fram-
komu pésans. í þessum vafningum
fer hamj, alt í einu, að hnýta í
kenningar kirkjunnar, en virðist
þó ekki liafa hugmynd um, að
liann er sjálfur að halda að þjóð-
inni nýrri kennisetningu utn Krist.
Kennisetningu, sem ekki að eins
skyggir á Krist, heldur gerir til-
raun til að rífa hann úr hjarta
þjóðarinnar. Kennisetningum kirkj-
unnar hefir, að vísu, verið ábóta-
vanl í ýmsu, eins og öðrutn verk-
um mannanna, en þessi kentii-
setning lians G. B. bætir ekki úr
því.
Loks kemst G. B. að því atrið-
inu, sem virðist vera aðal ástæð-
an fyrir því, að hann ritar pésann,
o: þetta, að manni einum hafi
verið sýnd övirðing, sökum þesS,
að hann lét í ljósi þá skoðun sína,
að Jesús hafi verið Jósepsson, og
bendir á frásögn „Bjarma" í nóv.
1926. Mun G. B. eiga við það,
að fræðslumálastjóri Á. Á. lét
þessa skoðun i ljósi á sameigin-
legum safnaðarfundi í Reykjavik
í fyrra haust. Eg man ekki eftir
að „Bjarmi" skýrði frá því, að
safnaðafundttrinn hefði sýnt Á. Á.
óvirðingu, þvi tæplega getur G.
B. talið það óvirðingu, þótt fund-
urinn syngi gnllfagurt vers eftir
trúarskáldíð góða Hallgríms Pét-
ursson, vers, sem lifir áhversmanns
vörum um alt ísland. Eg var hrif-
inn af því, hve fagurlega fundur-
,nn bar fram játningu sína og
andmæli. Sumir líta svo á, að Á.
Á. hafi gert sér óvirðing, með
því að bera fram þessa játningu
sína. Það finst tnér fjarri sanni.
Það er ávalt viröingarvert að
konia hreinn til dyranna. Hitt er
annað mál, að bæði eg og aðrir,
sem fylgja kenningu kirkjunnar í
þessu efni, hefðum kosið að
fræðslumálastjórinn hefði getað
tekið af hjarta undir sálmsversið.
í niðurlagsorðum þessa kafla
pésans reynir G. B. að slá skuld-
inni upp á kennara sfna við háskól-
ann. Mér er að vísu ekki kunnugt
um það, livernig fræðslunni í
guðfræði er farið þar, en eg hefi
ástæðu til að halda, að þetta sé
ekki með öllu rétt hjá G. B. —
Kennararnir munu vera svo við-
sýnir menn, að þeir munti ekki
leitast við að þvínga neinn á-
kveðinn skilning, hvorki i þessu
né öðru efui, inn í lijörtu nern-
endanna. Það er skylda kennar-
anna, að skýra frá hinum ýmsu
skoðunum, bæði í þessu og öðru,
sem fram hafa komið, og við hvað
skoðanirnar hafa verið studdar;
en svo er það nemandans að tneta
og velja. Tilsögn keunarans er
ekkert anttað en leiðbeining við
sjálfsnám og rannsókn nentand-
ans. - Háskólakennararnir vita
það vel, að þeir eru að leiðbeina
frjálsutn rannsakandi mannsönd-
um, og eftir þeim skilningi hygg
eg að þeir hagi fræðslunni. —
Annað væri óafsakanlegt.
Hverjar mundu nú afleiðingarn-
ar vera af því, ef G. B. og skoð-
anabræður hans hefðu á réttu að
standa í þessu efni?
Mér getur ekki betur skilist, en
að þær hlytu að vera mjög víð-
tækar.
Ef Jesús er Jósepsson, hljóta
ýmsar kenningar kirkjunnar að
kollvarpast eða gerbreytast, svo
scm kenningiti um guðlega þrenn-
ingu, um endurlausnina, um upp-
risu lausnarans o. fl. o. fl. Biblían
verður að endursemjast, því nema
verður úr henni röngu lærdómana
um Jesúm Krist, sömuleiðis verð-
ur að endursemja postullegu trú-
arjátninguna, ltelgisiðabókina og
sálmabókina.
Ef Jesús er Jósepsson, er þá
nokkurt vit í því, að kenna börn-
um að játa trú á Jesúm Krist,
sern guðs einka son getinn af
lieilögunt anda? Er þá nokk-
urt vit í því, að skira börn og
ferma uppá slíka trúarjátningu?
Er þá nokkurt vit í þvi að syngja
sálma um guðs eingetinn son!
eða sálma, sem innihalda kenn-
ingar, sem hljóta að hverfa með
þessari kenningu. Allir hljóta
að sjá, að þetta nær engri átt.
Hér hlyti því að vera fyrir hendi
nýtt gerbreytingar stríð á sviði
ti úarbragðanna.
Ef G. B., og skoðunarbræður
lians, trúa þvi að sannleikurinn
sé þeirra megin í þessu efni,
liljóta þeir að hefja stríðið,' þvl
eg geri ráð fyrir að þeir elski
sannleikann og berjist fyrir sigri
lians. Hefjist þeir ekki handa og
gerist þeir ekki frömuðir i sliku
stríði, eru þeir ekki skoðCmum
sínum trúir, og verður það þá
að skoðast svo, að þeir vantreysti
sinni eigin sanrtfæringu.
Böðvar Bjarnason.