Vesturland - 31.01.1931, Page 2

2
VESTURLAND
í*>ói?©cid.iii* I£. Jónsson
Hciidsala — Uraboössala
Hafnarstræti 15 Reykjavík.
Sími 2036. Símn. Gescháfte.
KAUPMENN OG KAUPFEL0G!
Allskonar vefnaðarvörur: Útvega frá beztu firmum góðar
og ódýrar vefnaðaivurur o. fl., mest frá Tjekkoslovakiu,
Frakklandi, Sviss, by kalandi og viðar. Leitið fyrst tilboða
hjá rnér. Hefi eínnig fyrirliggjandi í'beildsölu mjög ódýra
sokka karla og kveiina, ver.’gteppi, silkilrefla, allskonar sáp-
ur, rakblöð o. fl. Fyrirspurnum svarað um hæl. Sýnis-
horn send þeim er þess óska.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
Líf- bryiia- og sja-tryggingar
annast ábyggilegast og ódýrast
\
Jón A. Jðnsson.
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
| Líftryggið yður í „Svea“.
Umboðsmaður:
‘ U /
! Harald Aspelund.
mmmwmmm^mmmmmmmmmmmmmmmmm
„VESTURLAND“
kemur út cinu sinni í viku.
Kostar 7 kr. utn árið.
Gjalddagi 1. október.
Útgefendur:
Sjálfstæðisfél. Vesturlands.
Ábyrgðarmaður:
Loptur Gunnarsson,
Aðalstræti H. Slmi 37.
Afgreiðsla og innheimta blaðs-
ins á sama stað.
Já, nú er þetta stóra lán kom-
ið en allmarga fjallgöngumenn er
talið að þurft hafi til að ná safni
þessu saman, og allkostnaðarsöm
kvað leitin hafa verið, þvi leitirn-
ar voru langsóftar og erfiðar í
meira lagi, enda sumir leitarmenn
nokkuð orðnir óvanir þeim starfa
uppá siðkastið og þar afleiðandi
búnir að gleyma öilum góðuin
gangnareglum sern þeir höfðu
numið 1 æsku.
Út af þessu eru ýniisleg mistök
færð til, sem valdið hafa því að
skil urðu ekki sem bezt eftir leit-
irnar.
Sumir leitarmeun lentu í þoku
rnikilli, svo þeir viltust á aðrar
afréttir, en þeim var ætlað að
ganga og komu því heim svo
búnir úr þeim hrakningum, aðrir
fóru að segja raupsögur af
gangnaforingja sínum, og Bvarð
þvf ekkert úr leit.
Þrátt fyrir þessa smámuni fór
svo um síðir að allir skiluðu leit-
armenn sér heim, heilu og höldnu,
en höfðu þau slæmu tíðindi að
segja að allmikinn hluta fjársins
hefðu þeir orðið að skilja eftir
inn á afrétt, og sögðust þar hafa
fyrirhitt bændur æði dólgslega
sem lögðu hendur á féð og tóku
tii sin. Kváðu þeir sumt af því
sér lofað áður upp í skuldir sem
eigi væru greiddar, nokkurn hluta
tóku þeir, sem skatt fyrir að fá að
smala lönd sfn og reka yfir þau,
og urðu leitarmenn að una þess-
mn kostum þó harðir væru, og
að lokum sendu þeir þau boð
leitarstjóra og húsbónda, að hið
burtrekna fé mætti eigi fá öðrum
eða veðsetja nema að fengmi sinu
Ieyfi.
Þegar féð var til réttar komið
var kominn vetur, og urðu bænd-
ur ennþá forvitnir og vildu iíta
yfir hópimi og eigi síður fá að
sjá hvar í hús hið nýkomna fé
yrði látið. Voru húsakynni heima
íyrir mikil og góð, og sumt at
þeim nýlega byggt, sem fé átti
íyrir nokkru að vera komið í hús,
sern nú skyldi ekki dragast leng-
ur að nota. Þegar bændur fóru
að athuga féð, sáu þeir fljótt að
æði margt var með annara mörk-
um, svo fyrirsjáanlegt var að rúmt
mundi verða í húsunum, og sum
mundu jafnvel standa tóm, sem
þó hafði verið löngu ákveðið að
nota. Er eftir skilorðum tnönnum
haft, er þangað koma, að ekkert
sé i bústofn-Iánadeildinni, mjög
rúmt i ræktunarsjóðnum, en dá-
lftill slatti í nýju veðdeildinni.
Er nú almennt lalað um meðal
bænda að lítil fyrirhyggja sé að
ljyíí£Ía stór °g (lýr hús, og nota
þau svo eigi, og að mjög hafi
miklu og góðu loforðin þeim til
handa brugðist, og liafa þeir nú
helzt í hyggju að gjalda nú við
næstu kosningar rauðan belg fyr-
ir gráan þeim grályndu mönnum
er þá hafa svo leikið, og er það
ekki netna að vonum.
Karl í koti.
Bækup.
Iðunn, 4. hefti 14. ágangs er
nýkomið.
Þetta hefti hefir að flytja ýms-
ar ritgerðir og sögur. Skal hér
nefiia: Frá heimsstyrjöldinui (Kr.
E. Andrésson). Nýja ísland, saga
(H. K. Laxness). Flugið, kvæði
(Guðm. Geirdal). Ferðaminningar
(Sig. Skúlason). Frægasta bókin
og hin nýja líífræði (HelgiPéturss).
Fállkinn (P. Hallström) o. fl.
Samvinna bænda (Kaupfélag
Eyfirðinga) heitir bók setn at-
vimiumálaráðuneytið hetir gefið
út.
Dýraverndarinn, desemberblað
16. árg. cr nýkotfiið.
Efni: Útigangshesturinn (kvæði).
Glói. Ávarp til hestaeigenda. Jóla-
kveðja norska dýraverndunarfé-
lagsins 1929. Þekkir sauðkind
fjármark? Hæringur. Sluuginn
köttur. Aflífun sauðtjár. Síðast eru
þessi áminningarorð úr helgisið-
um Indverja (Vedabókunum):
„Þú átt að virða dýrin, því
Guð hefir skapað þau eins og
sjálfan þig.
Þú mátt ekki skaprauna þeim.
Þú mátt ekki kvelja þau.
Þú mált ekki þjaka þeini með
of þungri vinnu.
Þú mátt ekki selja þau fratn í
elli sinni, heldur minnast allrar
þeirrar þjónustu er þau hafa veitt
þér.“
Dýraeigendur ættu að leggja
sér þessi orð á hjarta.
Fr éttir.
Skip ferst.
Flutningaskipið ,Ulv‘ frá Hauga-
sundi er talið að farist hafi fyrir
Ströndum aðfaranótt 22. þ. m.
„Ulv“ hafði tekið fisk á Aust-
ur- og Norðurlandi fyrir h.f. Kveld-
úlf í Reykjavík, og lagði af stað
frá Siglufirði 20. þ. m. Hatði þá
um 1600 smálestir af fiski, og
ætlaði að fullhlaoa á Vestfjörðum
og fara sfðan með farminn til
Spánar. En er skipið kom ekki
á áfangastað, var fregn um það
varpað út, og skip beðin að svip-
ast um eftir „Ulv“. Sömuleiðis
var „Ægir“ sendur til leitar.
Eirikur bóndi á Dröngum, er
fengið hafði þessa útvarpsfregn
skrifaði þá til Ófeigsfjarðar, nyrztu
símastöðvar í Strandasýslu, að
aðfaranótt 22. jan. mundi skip
; þetta liafa farist á Þaralátursnesi
j sern er á milli Þaralátursfjarðar
; og Reykjarfjarðar á Ströndum,
eða þar rétt við land. Hafði rek-
ið stýrishús og mikið af tímbri,
! stóla og sængurklæöi. Aðeins
! hatði rekiö i Reykjarfjörð og Þara-
i látursfjörð, svo víst er að skipið
liefir strandað mjög nærri landi
eða á nesinu sjálíu.
Skipið var að stærð 1471 smá-
iestir brúttó. og lestaði 2175 smá-
lestir. Það var byggt árið 1902 í
l. klassa. Eigandi skipsins var
O. Kviihaug í Haugasundi, en
skipstjórinn hét Lange.
Skipverjar voru 17 auk~ utn-
sjónartnanns tannsins, setn hét
Ólafur Guömuiidsson frá Reykja-
vík.
Þrír farþegar voru með skipinu:
Hreggviður Þorsteinsson kaupm.,
Jón Kristjánsson verkamaður,og
Áki Larsen frá' Akureyri.
Bruni á Borðeyri.
Miðvikudagsmorguniim 28. þ.
m. kl. 9 f. h. kom upp eldur í
liúsi Verzlunarfélags Hrútiirðinga
á Borðeyri. Eldsitis varð íyrst
vart í lierbergi á efrihæð hússius,
íbúð verzlunarsljórans. Vit'a menn
ekki hvernig kviknað hetir í hús-
inu, en giskað er á, að 4ra ára
gamalt barn er var inni í her-
berginu liafi velt um olíulampa,
er ijós logaði á. Húsið varð brátt
alelda og brann að lieita mátti
til kaldra kola á tæpum tveim
kiukkustundum. Einnig brunnu
skúrar og gamalt sláíurliús, er
var austan við húsið.
Slökkvitæki voru engin til á
Alþingistíðindi,
um 20 árgangar, tást nær gefins
hjá Sigurði Kristjánssyni.
staðnum, en fyrir ötula framgöngu
skipsmanna 5 „Goðafoss“, er lá
þar á hötninni, og manna þar á
staðnuin tókst að verja hús Hali-
dórs Júlíussonar sýslumanns, sem
var næsta hús við verzlunarhúsið
aðeins lítið sund á milii.
Veður var kyrt, aðeins andvari
af suðri.
Fimtudagsmorguninn 29. kl. 5
kom aftur upp eldur í liinu gainla
Jiúsi verzlunarfélagsins, sem slóð
lilið eilt fyrir suðvestan hiö brtmna
hús, og brann það til kaidra kola
á svipstundu.
Telja nienn að fokið hafi ueist-
ar frá brunanum daginn áður
og leynst einhvernveginn í húsinu
yfir dagiim og nóttina, annars
óvíst um upptök eldsiiis. „Goða-
foss“ var enn á Borðeyri og bjai-g-
aðist hús sýslumannsins í annað
sinn frá því að brenna. Hið brumia
verzlunarhús var tviiyít steinhús
með porti, 30 álna langt og 12
álna breitl, hyggt 1928.
Húsið sjálft var vátryggt fyrlr
40 þús. kr. en gamla húsið íyrir
10 þús. kr. og vörur fyrir 30 þús.
kr. Vátryggt i biunadeild Sjóvá-
tryggingarfélags íslands. Innbú
verzlunarstj. Kristinundar Jónssou-
ar var óvátryggt.
Sagt er að vörur hafi bjargast
að miklu eða öllu leiti, en af inn-
búi verzlunarstjóraiis bjargaðist
ekkert.