Vesturland - 01.07.1933, Blaðsíða 1

VESTURLAND
X. árgangur.
ísafjörður, 1. júlí 1933.
3. tölublað.
Dýrir kaupamenn.
Hr. ritstjóri!
Að vonum er það áhyggjuefni
margra, hver verði afstaða okkar
Framsóknarmanna í N.ísafj.sýslu
við alþingiskosningar þær, sem
fram eiga að fara 16. júlí n. k.
Það er eínkum sökum hins
væmnislega smjaðurs „Skutuls" f
okkar garð nú, að eg óska að
línur þessar verði birtar f heiðr-
uðu biaði yðar, sem mér þykir
ríða vel úr hlaði.
Eins og öllum er Ijóst er það
eina sigurvonin hjá Vilmundi, og
mjög veik þó, ef hann fengi öll
þau atkvæði, er frambjóðandi
okkar hlaut við síðustu alþ.k.
En þessi von mun reynast arg-
asta tálvon.
Hvernig geta jafnaðarmenn og
Vilmundur sérstaklega vænst þess,
að fá atkvæði Framsóknarmanna?
beir hafa svo að segja við öll
tækifæri, nema rétt á meðan þeir
hafa kyngt bitunum sem þeir hafa
hlotið, látið látlausar skammir
dynja á okkur, engu síður en
Sjálfstæðismönnum; talað um „í-
höldin bæðiM og f fáu eða engu
sett okkur skör hærra en aðra
andstæðinga sina. Hefir Vilmundur
að venju ekki sízt málað svart á
vegginn í þessum efnum á fundum
í sýslunni, er hann hefir verið að
styðja Finn sinn.
Hvernig ættum við að gleyma
slíkri framkomu?
En við þetta bætast aðrar
ástæður.
Og er þá fyrst sú mikla og nána
samvinna, sem var með Framsókn
og Sjálfslæðismönnum á síðasta
þingi um flest höfuðmálin og sem
fór á alt annan veg en sú sam-
vinna, sem áður var með jafnað-
armönnum og Framsókn. Sam-
vinnan á síðasta þingi miðaði öll
að þvi, að láta vandamálin fá
hina heppilegustu úrlausn, án sér-
stakra fríðinda eða hrossakaupa
af hálfu flokkanna, en samvinna
jafnaðarmanna og Framsóknar var
öll með örgustu hrossakaupum
og fríðindum til handa jafnaðar-
mönnum og gekk þó skrykkjótt.
Af þessari samvinnu höfum við
bændur og allir landsmenn mjög
sopið seiðið, því hún er undirrót
þeirrar miklu fjársóunar, sem
Framsóknarstjórnin gerði sig seka
um.
Morar í þessu sambandi af
dæmum um bitlinga og aftur bitl-
inga handa foringjunum og er Vil-
mundur sjálfur Ijóst dæmi um
þetta.
Eins og kunnugt er er Vilm.
landlæknir með um 9 þús. króna
árslaunum, auk þessa hefir hann
fyrir umsjón með Landsspítalanum
3 þús. kr. árl. og fyrir eftirlit með
lyfjaverzlun rikisins 3 þús. krónur
á ári. Auk þessa hefir V. J.
allmikinn læknis-„praxis“ og fría
embættisskrifstofu í hintii nýju og
dýru byggingu, Arnarhvoli, og
sérstakan skrifstofumann, er rikið
iaunar. Er víst óhætt að áætla
að árstekjur hansmuni vera 20—30
þús. kr. Er og sagt að hann muni
hafa haft svipaðar tekjur meðan
hann dvaldi á ísafirði.
Sllkir hálaunamenn eiga enga
samleið hvorki með okkur bætid-
um, sjómönnum eðaannari alþýðu.
Það væru sannarlega alt ot
dýrir kaupamenn, sem enginn at-
hugull bóndi eða sjómaður mun
lita við.
Á það má og lita að eg get
ekki séð, að sú reynsla sem orðin
er af þingmensku Vilmundar geti
mælt ineð honum í mínutn
augum. Það sem hann hefir látið
til sfn taka á Alþingi, sem virðist
fremur lítið, jafnmikið og af dugn-
aði V. J. er látið, hefir mest beinst
að þeim stéttum, sem hann er
sjálfur nánastur. Enda mun hann
litla reynslu og þekkingu hafa á
högum bænda og sjómanna.
Eg og sjálfsagt tnargir aðrir
Framsóknarmenn ísýslunni bjugg-
umst við þvf fram á sfðustu stund,
að maður yrði i kjöri af okkar
hálfu. En er það varð ekki mátti
effaust lita svo á, að kosningin
yrði hlutlaus af hálfu flokksins og
mun meirihluti miðstjórnar Fram-
sóknarflokksins hafa yfirlýst þeirri
skoðun. Um samstarf eða sam-
band við jafnaðarmenn getur ekki
verið að ræða af þeim ástæðum,
sem lýst er hér að framan. Vitan-
lega er það ekkert launungarmál,
að nokkrir' áhrifamenn innan
Framsóknarflokksins, sem nánast
má telja sósíalista, styðja mjög
kosningu Vilmundar. En það eru
einmitt þeir mennirnir sem við
bændur getum ekki lengur fyígt,
því vinátta þeirra hefir órðið okk-
ur svo dýr, að af þeim sökum
liggur víða við auðn í sveitunum.
Eg og margir fleiri flokksmanna
minna, sem eg hefi talað við,
greiðum þvf óhikað atkvæði með
Jóni Auðunn, sem í skoðunum
stendur okkur miklu nær en Vil-
mundur (um kommúnistann þarf
ekki að ræða).
Jón er og laus við þá bitlinga-
sýki fyrir sig eða sfna, sem virðist
þjá fjölda þingmanna og nú varp-
ar svo ljótum og dimmum skugga
á frægð hins forna Alþingis.
Það er mín trú, að fleðulæti og
kjassmælgi þeirra Skutulsmanna
verði áhrifalaus i sýslunni.þvf svo
hundflatir leggjumst við Fratn.
sóknarinenn aldrei, að þola högg
með annari hendinni og vera
klappað með hinni.
Það mælti og vel vera heróp
allra bænda eins og nú stendur,
að kjósa engan hálaunatnann á
þing.
Framsóknarmaður.