Vesturland - 05.07.1933, Síða 1
VESTURLAND
X. árgangur.
ísafjörður, 5. júlí 1933.
Bátaliöfii á ísafipdi.
Allir sammála um nauðsyn bátahafnar.
En ekki hægt að byggja hana,
vegna óstjórnar jafnaðarmanna.
Allir, sem koma til ísafjarðar,
verða hugfangnir af hinni dásam-
legu höfn, sem ísafjöiður hefir
hlotið í vöggugjöf.
Hefir hún ög alla tíð verið lifæð
ísafjarðar og héraðsins í heild og
vöxtur og viðgangur ísafjarðar er
bundinn við það, að þessi góða
og fagra höfn verði gerð sem full-
komnust að nútíinahætti.
Þrátt fyrir þá miklu samgöngu-
ból, sem nýbygging bæjarbryggj-
unnar veitir, skortir cnn margt til
þess, að höfnin geti, vegna auk-
inna siglinga hingað, veitt svo
fljóta og liagkvæma afgreiðslu
sem þörf væri til. Auk margra
annara smærri atriða, sem lagfæra
þarf.
En sú hafnarbótin, sem nú er
mest áðkallandi er bygging sér-
stakrar bátahafnar. Er á því brýn
þörf og málið áhugamál allra sjó-
manna, enda enginn ágreiningur
í bænum um nauðsyu og fram-
kvæindir máisins.
Hór skal til glöggvunar rakin f
stuttu máli undirbúningur þessarar
framkvæmdar. Verður siðar, er tóm
gefst, vikið að enduibótum hafn-
arinnar aiment og því skipulagi,
setn hafnarnefnd og bæjarstjórn
hafa samþykt.
Fyrir iveimur árum síðan hafði
hainarnefnd forgöngu að því, að
vitamálastjóra var falið að gera
skipulagsuppdrátt af höfninni og
fól hann Sig. Thoroddsen verkfr.
framkvæmdir og kom Sig. hingað
vestur í þeim erindum. Og lágði
fram nokkru síðar 2 uppdrætti af
skipulagi hafnarinnar og varð
hafnarnefnd og bæjarsljórn sam-
máia um að velja annan þeirra.
Samkv. þeim uppdrætti var báta-
höfninni valinn staður í króknuin
fyrir neðan Edinborgarbryggjuna
(niður á rifið), enda hefir verið um
þann stað talað frá upphafi til
þessara nota.
- Eftir því sem vélbátaflotinn jókst
aftur varð bygging bátahafnarinn-
ar enn nauðsynlegri og af hálfu
sjómanna var ýtt á um fram-
kvæmdir málsins. í nóv. 1931 var
svo Sig. Thoroddsen fenginn til
þess, að gera uppdrátt og kostn-
aðaráætlun um bátahöfn. Gerði
Sig. tvær kostnaðar- og fyrirkomu-
lagsáætlanir.aðra fyrir hafnarbakka
úr tré, cn hina fyrir hafnarbakka
úr stáli og steinlími. Hafnarnefnd
aðhyltist þá síðarnefndu og var
kostnaður alls áætlaður um 350
þús. kr. Samkv. þessari áætlun er
ætlað að byggja nú nokkurn hluta
bátahafnarinnar, sem þó sé meira
en nægilegur fyrir þann bátaflota
sem fyrir er og allmikla aukningu
og auka síðar við eftir þörfum.
Hefir bæjarstjórn verið sammála
hafnarnefnd um þessar aðgerðir
og hefir þegar koinið fram eitt
tilboð um framkvæmd verksins
fyrir svipaða upphæð og áætlunin
gerir ráð fyrir og að öðru leyti
með sæmilegum kjörum. Mun bæj-
arstjórn hafa í hyggju, að leita
fleiri tilboða i verkið.
Á þingmáiafundinum á sunnud.
hreyfði Finnur Jónsson byggingu
bátahafnarinnar; taldi hana nauð-
synjamál og að hún yrði eitt af
þeiin stórvirkjum, sem hann ætlaði
að framkvæma þegar hann yrði
þingmaður. Lét Finnur svo, að það
sem hefði verið gert við höfnina
væri alt sér og þeitn félöguin að
þakka.
1 Skal það raus látið ómótmælt
4. tölublað.
hér, þvl enginn, sem til þekkir,
mun taka það alvarlega.
En það er einmitt alvarlega
hliðin á framkvæmd þessa máls,
sem Finnur Jónsson gleymdi að
segja fólkinu frá.
Þrátt fyrir það, að hafnarsjóður
á eftir reikningum þeim, er þeir
félagar leggja fram, 693 þús. kr.
meiri eignir en skuldir á hann
ekkert reiðufé. Og sagt er að mjög
erfiðlega eangi, að fá meiri lán út
á eignir hans; bæði sökum þess
að þær þykja hátt tnetnar og hins,
að fjármálamönnum lízt ekki vel á
blikuna um fjárstjórn bæjarins.
Hafnarsjóður má heita mest part
fastur vegna Samvinnufélagsins.
Bæði vegna kaupanna á Neðsta-
kaupstaðnum og endurbóta og
kostnaðar þar. Er út af fyrir sig
ekki mikið um þá upphæð að segja,
þvi von er til, að hún fáist ein-
hvern tíma uppboriti. Eu auk þessa
hefir afgangurinn af árstekjum
hafnarsjóðs síðustu árin verið fest-
ur svo að segja jafnóðum í rekstri
Samvinnufélagsins.
Er þar um svo alvarlegt mál að
ræða, að stefnt er í beinan voða,
ef ráðamenn bæjarins sjá ekki að
sér um að breyta því.
í stað þess að hafnarsjóður sé
starfhæfur á hverjum tíma sein er
til nauðsynlegra endurbóta á höfn-
inni veröur liann með því hátta-
lagi sem nú er einskis megnugur
um að halda uppi ætlunarverki
sínu og því í raun og veru eng-
inn hafnarsjóður lengur; væri
miklu nær að nefna hann Sam-
vinnufélagssjóð og láta reikning
hans fylgja með rcikningum Sam-
vinnufélagsins, ef sérstakt reikn-
ingshald þykir nauðsynlegt.
Hér er ekki rúm I þctta sinn
að rekja öll skifti hafnarsjóðs og
Samvinnufélagsins. Verður að iáta
nægja að geta þess.að Samvinnuíé-
lagið skuldaði hafnarsjóði á ný-
ári 110 þúsund krónur (nákvæml.