Vesturland - 12.08.1933, Síða 1

VESTURLAND

X. árgangur. ísafjörður, 12. ágúst 1933. 12. tölublað.
Blekkingar ,Skutuls‘.
Sagt er að Hannibal Valdemars-
son kennari riti nú „Skutul” i fjar-
veru þeirra Finns og Vilmundar.
Bregður þar fjórðungi til fósturs
og er hann auðsjáanlega, að reyna
að setja ný met f stóryrðum og
biekkingum. Gengur það eflaust
ekki vel, þar sem svo mikið er
fyrir af þeirri vöru áður, en sýni-
lega vantar Hannibal ekki viljann
og mega þeir virða það við hann,
húsbændurnir.
í „Skutli ' 4. þ. m. iiefir H. V.
ritað grein, er hann nefnir: „Sigur-
lygar Sjálfstæðismanna". (Foreldr-
ar, sem eiga börn í höndum þessa
„fræðara” og aðrir sem góðum
siðum unna ættu að taka eftir hinu
prúðmannlega orðbragði — eða hitt
heldur —, sein þessi piltungi tem-
ur sér I ræðu og riti).
í grein þessari er þeim íávíslegu
blekkingum haidið fram, að Sjálf-
stæðisflokkurinn hafi tapað fylgi
við síðustu Alþingiskosningar og
að tala um sigurvinningar hjá
flokknum, eins og gert hafi verið
hér í blaöinu, sé bara gort.
Fæstir myndu trúa að aðrir en
forheitustu glæþamenn ættu til
slíka óskammfeilni, að ætla að telja
fólki trú um slíkar fjarstæður og
haidið er fram í grein þessari.
Tölurnar ijúga ekki, en það er
hægt að Ijúga með tölum, sagði
sr. Guðm. Guðm. einu sinni, og það
gerir greinarhöf. ineð því, að taka
þær tölur einar, sem eru lægri hjá
Sjálfstæðisílokknum nú en við næst
siðustu Alþ.kosningar, en sleppa
tölum í öllum þeim kjördæmum,
þar sem atkvæöatalan hækkaði.
Br þetta að eins sýnishorn af
venjulegum blekkingaraðferðum
þeirra rauðu bandamannanna.
Önnur mjög fáránleg blekking
er og i grein þessari. Er hún svo
úr garði gerð, að sú spurning
hlýtur að vakna hjá hverjum alvar-
lega hugsandi manni, að menn sem
búa slikt til i fullri alvöru séu ann-
aðhvort andlegir sjúklingar, sem
eigi geti gert greinarmun á réttu
og röngu, eða svo forhertir, að þeir
haldi hikiaust fram ósannindum i
stað sannieika.
Það er sú blekking, að Fram-
sóknarnienn hafi setið heima þús-
undum saman nú við Alþingis-
kosningarnar — og því bætt við,
að það hafi átt að vera hegning
á Framsókn fyrir samstarf við
Sjálfstæðisflokkinn.
Það er nauðsynlegt að rekja hér
stuttiega feril þessara ósanninda.
Fyrst eru þau borin fram í Tíman-
um og á Jónas Jónsson auðsjá-
anlega að huggast við þessa sjálfs-
blekkingu — og hinn mikli ósigur
Framsóknar «ð stafa af því, að
ekki hafi verið fylgt bardagaaðferð
hans til hins ítrasta, Síðan taka
Alþýðuflokksblöðin upp þessa fá-
ránlegu fjarstæðu með hjartanlegri
gleði og sýnir það Ijósara en nokk-
uð annað, hve sambandið er náið
inilli þessara flokka og f raun og
veru er um einn flokk að ræða,
þótt gerfin séu mörg.
Um þá mörgu kjósendur víðs-
vegar á landinu, sem nú sátu
heima.eða ckki gátu greitt atkvæði,
veit vitanlega enginn hvaða flokki
þeir hafa sérstaklega tilheyrt. Ef
gera ætti skynsamlega áætlun um
skiftingu þeirra milli flokka yrði
sú eðlilegust, að skifta þeim eftir
sömuhlulföllumoghinumsemkusu.
Nokkru mun það hafa valdið
um hve margir sátu heima nú, að
tnargt af friðsömu og ærlegu fólki
er orðið sárþreytt á blckkingum,
rógi og skrilyrðum rauðu blað-
anna og yill syo helzt hvergi nærri
stjórnmálum koma.
Að gefa Framsókn alla þessa
kjósendur, eins og „Skutull" gcrir
kemur að eins upp um strákinn
Tuma. Aiþýðuflokksmenn sverja
fastiega fyrir alt samstarf við
Framsókn fyrir kosningar og eru
með látalæti um að skamma hana
dálítið, en tekur svo sárara til
ósigra hennar, en jafn vel sinna
eigin hrakfara.
Ef um hegningu væri að ræða
frá þessum kjóser.dum fyrir sam-
starf við Sjálfstæðisflokkinn ætti
hún engu síður að hitta sósíalist-
ana en Framsókn, því sósialistar
hafa að sumu leyti átt engu þýð-
ingarminna samstarf með Sjálf-
stæðisflokknum en Framsókn, en
vitanlega er alt slikt skraf út i hött
og sjáanlega sprottið af gremju
yfir þvi, að kosningar sýndu greini-
lega að þjóðin ber meira traust
til Sjálfstæðisflokksins en hinna
flokkatina. Og er það að vonum.
Fleiri blekkingar eru í ritsmíð
þessari og er hér ekki rúm til að
rekja þær allar. En benda verður
á þá regin-blekkingu, að svo er
látið heita, sem Alþýðuflokkurinn
hafi bætt við sig atkvæðum I þess-
um kosningum og þannig unnið
sigur. Er sú blekking þann veg
tilbúin, að atkvæði þau sem Fram-
sókn lánaði þessum pólitísku
bræðrum sínum eru talin með sem
hrein jafnaðarmannaatkvæði. Séu
þau atkvæði dregin frá, miðað við
það fylgi sem Framsókn fékk í
þessum kjördæmum 1931 ogkunn-
ugt er að öðru ieyti er um mikla
afturför að ræða hjá Alþýðu-
flokknum.
Það hallast þvi ekki á með vit-
ið og vöndunina hjá piltinum.
Annars vegar er gort og fáfiæði,
en hinsvegar sú forherta óskamm-
feilni, að ganga á snið við allan
sannleika.
Eg trúi ckki öðru cn að allir
réttsýnir ntenn hafi skömm á slikum
málflutningi og láti þá sem slíkt
aðhafast fá makleg málagjöld.
En hversu kænlega sem þeir
Skytlingar slá blekkingarvefinn
stendur kosningasigur Sjálfstæðis-
flokksins óhrakinn.
Hann er staðreyud, sem ekki
þýðir að mótmæla. X.