Vesturland - 30.09.1933, Side 1
VESTURLAND
X. árgangur.
ísafjörður, 30. sept. 1933.
24. tölublað.
Ár Land Með banni, Móti banni
1908 ísland 4,645 3,181
1919 Noregur 489,017 304,673
1926 » 423,031 531,084
1931 Finnland 217,208 557,279
1898 Canada 278,380 264,693
Atkvæðagr. um aðfl.bann á áfengi í nokkr. löndum og fylkjum.
Ökýringar:
lnnflutn. bannaðurfrá Vi ’12
Innfl. vina leyfður 1923.
Bannið lögleitt.
Innfl. vína leyfður 1923.
Bannið afnumið 1926.
Bannið afnutnið 1931.
Rikisstj. vildi ekki setja inn-
flutningsbann, af því þátt-
takan var svo litil við atkv.
gr. og svo litill meirihluti
með banni. Hinsv. fenga
fyikin leyfi til, að undang.
atkv.gr., að setja aðfl.bann
hjá sér og urðu úrslit þessi.
Bann sett sama ár.
Bannið afnumið sama ár.
Bannið sett sama ár.
Bannið afnumið sama ár.
Bannið sett sama ár.
Bannið afnumið sama ár.
Bannið sett sama ár.
Bannið afnumið sama ár.
Bannið sett sama ár og síð-
an ekki farið fram atkv.gr.
Engin br. gerð á löggjöfinni
Engin br. gerð á löggjöfinni
Atkvæðatalan um afnám bannsins í Bandarikjum Norður-Ameríku
er ekki kunn enn þá, en þau 29 ríki, sem atkvæðagreiðsla hefirfarið
fram i hafa öil verið á móti banni og meðal þeirra eru mörg rlki,
sem voru bannríki, áður en allsherjarbannið var lögleitt. Það er talið
að bannið þar verði afnumið með stórum atkvæðamun.
Z.
1915 Alberta 58,295 37,509
1923 » 61,647 100,694
1916 Manitoba 50,484 26,502
1923 » 68,244 108,244
1917 Saskatchewan 95,249 23,666
1924 » 80,381 119,337
1919 Ontario 792,942 369,434
1926 » 445,414 701,088
1907 Prince Edw. ey 10,616 3,390
1920 New Zealand 319,450 355,627
1928 » 294,452 438,778
1930 Victoria 418,902 557,339
Atvinnan í bænum.
Atvinna hjá verkamönnum hér
í bænum hefir verið ærið stopul
síðan leið á blessað sumarið. Er
mér kunnugt úm, að allmargir
verkamenn hafa litla eða enga at-
vinnu fengið í þessum mánuði,
siðan fiskþurkun var lokið.
Að visu hefir nú verið unnið
lengur að ýmsum störfum en ella
sökum hins góða tíðarfars, svo
sem byggingarvinnu, sem nú er
með mesta móti hér í bæ. — En
þrátt fyrir alt þetta er það svo, að
margir sem þurfa að vlnna og vilja
vinna sitja auðum höndum.
Þar sem ekki er að búast við
teljandi sjósókn héðan fyr en um
hátíðar er það víst, að atvinnu-
leysið verður þungbært mörgum
verkamönnum og sennilega einnig
afkomu bæjarsjóðs, ef að vanda
lætur.
Eins og nú er ástatt hér í bæn-
um mæna allra augu á hina visu
bæjarstjórn, en ekki hefir orðið
þess vart, að hún hafi rætt slik
mál. Mér og ýmsum öðrum þykja
þó þau mál nauðsynlegust allra.
Ekki hefir heldur verið rætt um
atvinnuleysið i verkalýðsfélaginu
okkar. Nei, þar er stöðugt rætt
um annað, sem við erum löngu
orðnir leiðir á. Við verkamenn lif-
um hvorki á hatri eða öfund til
annara, þótt þeir kunni að vera
betur settir en við. Og við lifum
heldur ekki á þvi, að leggja allt
það sem við getum i fyrirtæki eða
rekstur, sem fer eingöngu til fram-
^dráttar og hagsmuna fyrir fáa
einstaka menn, þótt þvi sé gefið
nafn utan f hinar vinnandi stéttir.
Þegar atvinnuleysi og skortur
sverfur að duga engar tálvonir
eða fagurgali, jafnvel þótt blíðu-
bros fylgi eða sæt smjaðuiyrði.
Forráðamenn bæjarins þurfa því
að vera vel á verði utn það, að
bærinn geti stutt eða lagt fram
vinnu fyrir þá, sem sárast þurfa
hennar. Og eg get ekki annað en
játað, að sú skylda hvílir sérstak-
lega á meirihluta bæjarstjórnar.
Bæði sökum þess, að þeir eru vald-
hafarnir, og ekki siður vegna hins,
að þeir láta stöðugt klingja, þegar
þeir þurfa að hafa okkur góða,
að þeir séu hinir einu sönnu for-
sjármenn verkamanna og alþýðu.
Og þvi bætt við svona heldur
drýgindalega, að ef Sjálfstæðis-
menn réðu myndi öll alþýða verða
niður drepin.
Það er nú síður en svo, að eg
nú orðið hafi trú á þessum upp-
hrópunum og ærslum Alþýðu-
flokksmanna. En þvi miður er það
alit af svo, að aldrei er svo leið-
ur tii að ljúga, að ekki verður
ljúfur til að trúa.
Væri því ekki þannig varið hlyti
reynslan fyrir löngu, að hafa opn-
að augu verkamanna hér í bæn-
um fyrir ýmsum misfellum leið-
toga hans i atvinnumálunum.
(Framh.)
Verkamaður.
Ýmsar greinar bíða næsta blaðs.