Vesturland - 11.10.1933, Blaðsíða 1

VESTURLAHD
X. árgangur.
ísafjörður, 11. okt. 1933.
27. tölublað.
Björgnnarskúta
fyrir Vestfirði.
Óvlða á landinu mun sjór jafn-
mikið stundaður, að tiltölu við
fólksfjölda, og hér á Vestfjörðum.
Hér benda aðstæður allar út á
djúpin. Náttúruskilyrðin og mögu-
leikarnir hniga til hafsins. Bæði i
eiginlegum og óeiginlegum skiln-
ingi er hér undanhalt og greitttil
sjávar. Qóðar hafntr og gjöful mið
laða og seiða dugandi drengi.
Framtíð, menning og möguleik-
ar Vestfirðinga vaggast á öldum
hafsins.
En gerum vér oss þetta Ijóst?
Er oss það ljóst, að vér eigum
alt þetta undir sjómönnum vorum
og sjávaratvinnunni?
Þannig hljóta jnargir að spyrja
og eigi að ástæðulausu. Því að
hvergi er eins og skyldi búið að
öryggi sjómannanna og starfi. —
Mikið vantar á, að málum þeim,
er varða fiskiveiðar vorar og sjáv-
aratvinnu, sé skipað svo, sem vera j
bæri. Lendíngar vantar viða, vit-
arnir eru fáir og smáir o. m. fl.
mætti neína.
Og eitt vantar og er mesta þörf
fyrir hér á Vestfjörðam, þar sem
sjór er stundaður jafnmikið og
raun ber vitni um, — stundaður
yfir örðugustu vetrarmánuðina.
Það vantar björgunarskútu fyrir
Vestfirði.
Bátar eru út í svartnætti skamm-
degisins, í byljum og stormum.
Bátar farast hér um slóðir svo
sorglega margir, eti enginn bátur
er til, sem sérstaklega er útbúirin
til að aðstoða fiskibáta, sem úti
eru í ofviðrinu, fylgja þeim og
leita að þeim, ef eigi koma fram.
Enginn bátur er til, fær í ekki
flestan heldur allati sjó, ef með
þarf, til að bjarga nauðstöddutn
bátum og draga þá í höfn.
Drengilega eru sjómenn vanir
að bregðast við, þegar stéttar-
bræður eru í hættu. Þeir fara úr
höfn, frá heimilum slnum, nýkomn-
ir sjálfir eftir vos, hættur og þrautir
til að leita að vantandi bát. En
— sæmir það til lengdar — að
ætlast til sliks af þreyttum og
þjökuðum sjómönnum? Ervertað
treysta því, að bátum, sem fara út
í ófær veður til að leita, skili ætfð
aftur heilum í höfn? Það eru e. t. v.
smærri bátar, er fara I leitina, en
sá eða þeir, sem vanta. Og sé
þeim siðarnefndu ófært úti, að þvl
er landbúar hyggja, hvað mun þá
um hina fyrnefndu, fari þeir út?
Það þarf að vera til staðar —
þar sem bátar eru að fiski —
björgunarskúta, fær i allan sjó,
sérstaklega bygð og útbúin til þess
að geta ösiað og kliíið hvaða sjóa
sem eru og komist hvert sem vill,
í hvaða veðri sem er — hvar sem
nauðstaddur bátur kyuni að vera.
Vestfirðingar! Á það ekki að
vera metnaður vor fyrir hönd hinna
ágætu sjómanna vorra, að eignast
sem fyrst fullkomna björgunar-
skútu?
Við getum hrundið þessu máli
í framkvæmd, ef viljinn er nógur
og samtök til staðar, góð og örugg.
Skórað er hérmeð á fjórðungs-
þing fiskifélagsdeilda Vestfirðinga-
fjórðungs, er kemur saman á ísa-
firði 28. þ. m„ að taka mál þetta
til umræðu og ályktana. Finna
þarf heppilegan, traustan grundvöll
til að framkvæma málið á. Enn-
fremur er skorað á slysavarna-
sveitir Vestfjarða, að ræða málið
nú í haust og I vetur.
Hvernig á að kotna máli þessu
i höfn? Þessi spurning verður nú
að vaka i huga allra hugsandi
manna, sem ant er um velferð
sjómannanna og fiskiveiðanna —
farsæld og framtfð þessa lands-
fjórðungs.
Síðastiiðið vor fór línuveiðarinn
„Fjölnir" á Þingeyri skemtiferð,
fyrir forgöngu kvenfélagsins „Hug-
rún“ í Haukadai. Ágóðinn, á 5.
hundrað krónur, rann til Slysa-
varnafélags íslands. Þökk sé bæði
eigendum bátsins og hinu góða
télagi kvennanna. En ef nú þessi
bátur og aðrir, bæði á Þir.geyri
og öðrum fjörðum vestfirzkum
færu samskonar ferðir^næsta vor,
allir til ágóða fyrir björgunarskútu
Vestfjarða, þá myndi fljótt mynd-
ast gildur sjóður og fjárstofn, er
bæði fiskifélags- og slysavarna-
deildirnar og fleiri aðilar gætu bætt
álitlega við með margvíslegri fjár-
söfnunarstarfsemi.
Nú er verið að safna til björg-
unarskútu fyrir Faxaflóa og svæð-
ið umhverfis Reykjanes. Önnur er
á leiðinni fyrir norðan. Siglfirð-
ingar reru 19. mai síðastl. til ágóða
fyrir hana og söfnuðust, að mig
minnir, yfir 4 þús. kr.
Þannig fóru þeir að. Vestfirzkir
sjómenn myndu e. t. v. gera hið
sama.
Vér treystum góðum undirtekt-
um í þessu máli og vonum að
eigi liði á Iöngu, þar til það kemst
í framkvæmd. Ef til vill myndu
þingmenn Vestfirðingafjórðungs
fúsir til að bera fram á Alþingi
beiðni um fé til byggingar skút-
unnar, í viðbót við það, er safn-
aðist með frjálsum framlögum.
Þingeyri, 3. okt. 1933.
Sigurður Gíslason.
Dr. Annie Besant,
forseti Guðspekifélagsins, andaðist
að heimili sinu, Adyar i lndlandi,
20. f. m. A. Besant var af írskum
ættum, en fædd f Englandi 1847
og því orðin háöldruð. Hún var
vafalaust ein af gáfuðustu konum
heimsins; hafði ritað fjölda bóka
og barðist sem hetja fyrir mörgum
mannrétlindamálum. Síðustu árin
helgaði hún stjórnmálabaráttu Ind-
lands mest af kröftum sinum á-
sarnt guðspekistörfunum. Einnig
sýndi A. Besant skátahreyfingunni
mikla velvild.