Vesturland - 18.11.1933, Qupperneq 2
142
VESTURLAND
Bréf frá Reykjavík.
(Niðurl.)
Lögreglustríðið.
Árekstur hefir orðið hér allmik-
ill milli borgarstjóra og lögreglustj.
út af framkvæmd laga frá síðasta
þingi um lögreglumenn. Auglýstu
báðir stöður þær, sem skipa átti
i. Hafði lögreglustjóri mikil svigur-
mæli um það, að um þetta efni
hefði engin auglýsing gildi, nema
frá sér.
Þessi uppblástur mannsins
hjaðnaði á þann Ieiðinlega hátt,
að allir umsækjendur sendu borg-
arsljóra umsóknir sínar, svo að
lögreglustjóri stóð með tvær hend-
ur tómar, þegar bæjarstjórn tók
fyrir að setja í stöðurnar.
Hófst þá annar þáttur málsins.
Borgarstjóri hafði, eins og lög
standa til, beðið lögreglustjóra að
gera tillögur um það, hverja af
umsækjendum setja skyldi í stöð-
urnar. Varð hann við þessum til-
mælum. En er bæjarstjórn hafði
kosið lögregluþjónana, kom i Ijós,
að sjö af þeim, er kosnir voru,
höfðu ekki meðmæli lögreglustj.
Hefir hann nú skrifað þessum
Iögregluþjónum og tilkynnt þeim,
að kosning þeirra sé „ólögleg".
En ef hún samt sem áður sé lög-
leg, þá sé þeim „hér með — veitt
lausn frá starfinu”. (!).
Heldur þykir þetta tiltæki lög-
reglustjóra broslegt, og benda til
þess, að honum sé meir gefin
dirfska en speki.
Vinnubrögð Þingsins.
Heldur þykir þingið fara óefni-
lega af stað, hvað vinnubrögð
snertir. Sjálfstæðismenn höfðu
ætlast til að það ætti i hæzta lagi
hálfsmánaðar setu, og mátti það
teljast hóflegt. En er Framsóknar-
menn sameinuðust sósíalistum við
kosningu forseta og nefndafor-
manna varð ljóst, að því væri
fyrirhuguð löng seta. Þykir nú
allra llklegast, að það muni sitja
fram í miðjan desember og kosta
á annað hundrað þúsunda króna.
Er slíkt gjörsamlega óþarft og
óþolandi.
Annars mælist val Framsóknar-
manna á forseta sameinaðs þings
mjög illa fyrir hjá þeim sem stutt
hafa Framsókn við kosningarnar
i sveitum. Og öllum skilst að þetta
saraband boði nýja óstjórnaröld
í fjármálum. Stafar af því hinn
mesti háski fyrir land og lýð.
Ástandið í Rússlandi.
(Niðurl.)
Frásögn fyrirlesarans endar á
kafla, sem hann nefnir
jarðneskt heivíti
og skal hér þýddur i heilu lagi:
„Saga rússnesku þjóðarinnar
hefir I hundruð ára verið sifeldur
sorgarleikur undir yfirstétt og
kirkju, sem verndaði áhuga-
mál yfirstéttarinnar. Svo heldur
hún áfram í blóðugri byltingu yfir
í kommúnisma, sem virðist vera
að kvelja og drepa mikinn hluta
af rússnesku þjóðinni. Veslings
rússnesku verkamennirnir. Það eru
þeir sem verða að bera 5 ára
áætlunina á sínum mögru herðum;
aflvana líkaml.og andlega taka þeir
nauðugir hlutdeild í erfiðl. Vilja-
lausir, en stöðugt vinnandi, veikir
og soltnir lifa þeir í þessu jarð-
neska helvíti, þangað til dauðinn
Ijær þeim lfkn. Og eftir dauðann
geta þeir, samkvæmt kenningum
kommúnismans, ekki vænst neinna
launa í öðrum heimi. Ófæddar,
komandi kynslóðir, sem þeir aldrei
hafa séð, eiga að erfa ávöxtinn
af jarðneskum þrældómi þeirra.
Hversu heitt mega þeir ekki elska
komandi kynslóðir, en hata sitt
eigið líf.
Þetta er sannleikurinn, eins og
eg hefi skilið hann og reynt.
Eg er viss um að mörgum af
minni stétt mun finnast frásögn
mín koma illa við sig, en eg
stend hér ekki til þess að smjaðra,
en einungis til þess að segja sann-
leikann. Eg er viðbúinn að taka
á móti mótmælum bæði frá stétt-
arbræðrum mínum hér í Noregi
og frá ráðstjórnarríkjunum, en
mig gildir slíkt einu. Eg hefi með
harm í huga séð þjáningar rúss-
nesku þjóðarinnar undir satnvizku-
lausri einræðisstjórn og ekkert
vald I heimi getur fengið mig til
að verja þau þræjakjör sem þjóð-
in lifir við.
Ef eg á snefil af æríegum manns-
pörtum og einhverja samúð meö
rússnesku þjóðinni gæti eg aldrei
gert það, jafnvel þótt eg fengi
rússneskt gull fyrir. Eg læt það
eftir samvizkulausum stjórnmála-
smölum, að hæðast að þjáningum
rússnesku þjóðarinnar.
Eg vil ljúka máli mínu með þvi
að segja: að norskir verkamenn
þurfa ekki rússneska lærifeður.
Okkar menning er himinhá móts
við þeirra. Við þurfum heldur
ekki trúarbrögð marxista. Við
þurfum réttláta þjóðfélagsskipun,
sem viðurkennir frjálsræði einstakl-
ingsins og þar sem launin mót-
ast af gildi og verðmæti verkanna
fyrir heildina. Jafnrétti fyrir lögum
og frelsi í skjóli réttlátra laga eru
hlutir sem vert er að keppa að
— og þá kemur bræðralagið af
sjálfu sér“.
Um grein þessa vill „VI.“ láta
getið, að það hefir þrætt frásögn
fyrirlesarans, eins og frá henni er
skýrt í norskum blöðum. Verð það
á matvælum, sem frá er skýrt,
mun flestum að vonum blöskra
og þykja ótrúlegt. En hverjir ættu
í raun og veru að þekkja betur
til ástandsins í ráðstjórnarrikjun-
um, en þeir, sem dvelja þar lang-
an tíma og vinna við sömu kjör
og aðrir verkamenn.
Ekki ambra-bara sauðatólg.
Veslings Hannibal & Co.
gengur í vatnið.
Eins og ýmsa mun reka minni
til, var frá þvi skýrt í Skutli, að
norska skipið „Lepsöy" frá Ála-
sundi hafi flutt frá íslandi, fitu-
klump, sem vóg 53 kgr. og ætla
mætti að væri ambra og væri þá
90 þús kr virði. Þetta Skutuls-
ambra var lagt inn á tollbúðina
í Kristjánssundi I Noregi voru
sýnishorn af því efnagreind í toll-
efnarannsóknarstofunni i Osló.sem
hefir að rannsókn lokinni staðfest,
að efnið séíslenzksauðatólg. (Sam-