Vesturland - 30.12.1933, Blaðsíða 3
Ritgerðir og Ijóð eftir
Eb. Ebenesersson. Með
myndum eftir Viggó
R. Jessen.
Bók þessi, sem nýlega er kom-
in út, er skrifuð af heitri trúartil-
finningu og miklum áhuga á trú-
málum. höfundur hennar er vél-
stjóri á e.s. Brúarfossi, ættaður af
Eyrarbakka. Ritar hann m. a. all-
mikið um sjómenn og afstöðu
þeirra til trúar á guð, einkum
þegar hættu ber að. Má þar nefna
ritgerðina „Ótti og djörfung“.Og
af ljóðum. „Farmanna ljóð, Bæn
fyrir sjómönnum og Fljótt í bjarg-
bátinn.“ í ritgjörðinni „Ótti og
djörfung“ er frásögn sem höfundur
hefir eftir isfirzkum skipstjóra, á
þessa leið: „Við vorum staddir
norður í Húnaflóa, nálægt 3 sjó-
mílum undan Selskeri. Veður var
gott, aðeins austankaldi. Skipið
okkar var lítið. Aðeins um 30
smálesta vélbátur. Við höfðum
verið nokkuð lengi úti og vistir
þvi orðnar litlar. Ég ákvað því að
halda heimleiðis hið fyrsta. Er
klukkan var nærri 6 að morgni,
var lagt af stað og ákveðið að
fara fyrir Hornbjarg. Vélin gekk
vel og alt virtist vera í góðu lagi.
Vélin hafði áður reynst misjafn-
lega. En hvort það var þess vegna
eða ósjálfrátt, þá var eins og
hvíslað i hugskot mitt, að eg
skyldi vera við öllu búinn. Ég
hreytti því um stefnu og hélt beint
út flóann, í stað þess að fara hina
skemstu leið fyrir Horn. Eftir
þriggja stunda ferð út flóann stöðv-
aðist véíin skyndilega. Veðurútlit
var að breytast. Svartur kafalds-
bakki var á ferðinni og fylgdi
hvassviðri af norðri. Sjórinn ókyrð-
ist og eftir örstutta stund var
komið norðanrok og bylur. Nú
var alvara á ferðum og virtist
aðeins vera um eitt að velja, reyna
að setja upp segl og freista þess
að ná fyrir Hornbjarg með segl-
um. — í norðanátt setur straum-
inn inn flóann. Ef við hefðum
tekið stefnuna fyrir Hornbjarg,
eins og á stóð, þá hefðum við
verið staddir í heljargreipum. En
nú var betur ástatt, fyrir guðs-
VESTURLAND
hjálp vorum við staddir nokkuð
utarlega í flóanum. Við héldum
því áfram að sigla alla nóttina.
Veðrið var afskaplegt. Sjór var
svo mikill, að hver rísandi alda
virtist þess albúin að brjóta litla
fleyið okkar. Alt gekk þó vel fyrst
um sinn. Um morgunin sá eg,
eftir vegmæli, að við mundum
vera komnir fyrir Horn. Þá var
breytt um stefnu og reynt að ná
landkenning. Sjór og rok var hið
sama. Um hádegisbil var land að
sjá, en óljóst. Virtist það vera
Kögur. Var þá snúið út. Þegar
við höfðum siglt nokkurn tíma út,
var haldið undan. En alt I einu
tók skipið mikið kast og sjór
dundi yfir. Ekkert var hægt að
skynja á næstu augnablikum, því
skipið var huíið þungum brotsjó.
Við vorum allir i kafi. Tíminn
virtist vera langur, þótt hann hafi
eflaust verið skammur. Þegar bát-
urinn loksins reis úr þessu haf-
löðri, vorum við, sem á þiljum
vorum, um það bil að missa
meðvitund, alt var eins og i þoku.
En meðvitundin skýrist brátt. Þá
var ömurleg sjón að sjá. Alt var
brotið og eyðilagt ofanþilja og
farið í sjóinn, seglið f tætlum og
skipið hálft af sjó og — það sem
sárast var — einn maðurinn horf-
inn. Þarna lá skipið næstum þvi
í kafi, flatt fyrir sjó og vindi.
Öldustokksflök og fleira dót loddi
við það.
Þegar horfst er I augu við dauð-
ann, fljúga margar hugsanir með
eldingarhraða gegnum hugskot
manns. Þá kemur í ljós takmörk-
un mannsins máttar og þörfin á
að leita Hins Almáttuga.
Ég lyfti huganum til guðs, að-
eins augnablik, fól alt f hans
hendur. Á þeírri stundu fann eg
hans nálægð, það veitti mér ör-
yggi“
Fjórar myndir eru í bókinniog
ein þeirra litmynd. Eru þær gerð-
ar af ungum ísfirzkum manni,
samverkamanni höfundar i vél-
stjórastarfinu, sem allflestír ís-
firðingar kannast við, Viggó R.
Jessen. Eru myndirnar mjög vel
gerðar. Tvær þeirra vekja þó sér-
staklega eftirtekt. Ungur maður
krýpur fyrir framan Krist á koss-
inum og hin sýnir kross, sem rfs
187
upp úr hafróti. Ungur maður þefir
gripið höndum um krossinn. Hann
bjargar.
Ennfremur eru i bókinni tvö
sönglög, er höf. hennar hefir
samið.
Höfundur bókarinnar er eip-
lægur trúmaður og er það auð-
sætt af bókinni að kristindómur-
inn er honum, eins og hann sjálf-
ur kemst að orði ííeftirmála henn-
ar „kærasta rnálið".
Sig'urgeir Sigurðsson.
Bakkus konungur,
hin fræga skáldsaga Jack Lond-
on, f fslenzkri þýðingu eftir sfra
Knút Arngrfmsson er nýtftkomin.
Er mikill fengur að bók þessari
og er hún itilvalin bók fyrir stálp-
aða unglinga, sem þurfa að fá
sem glöggasta vitneskju um hin
skaðvænlegu áhrif áfengisins.
Kostnaðarmaður bókarinnar er
Felix Guðmundsson.
f Jón S. Eðvarðsson
andaðist hér á sjúkrahúsinu 21.
þ. m. Hann var fæddur hér á
ísafirði 30. sept. 1904, sonur Eð-
varðs sál. Ásmundssonar og Sig-
ríðar Jónsdóttur.
Jón sál. var hvers manns hug-
ljúfi, en heilsutæpur lengst af.
f Helga Jóhannesdóttir,
móðir Guðna Bjarnasonar trésm.,
andaðist á heimili sonar sfns 22.
þ. m.
Helga sál. var 78 ára gömul
og hafði verið blind 11 sfðustu
árin.
Fritz Nathan
stórkaupmaður varð fimtugur
14. þ. m. Hann byrjaði fyrst sem
umboðssali vörusölu hér á landi
1906 en stofnsetti sfðan sjálfur
heildverzlun, sem síðan varð firm-
að Nathan & Olsen, er Carl Olsen
ræðismaður varð félagi hans.
Hjúkrunarnámskeið
hafa staðið yflr hér í bænum á
vegum kvenfélaganna og Gagn-
fræðaskólans. Kennari var ungfrú
Backmann, þjiikrunarkona Rauða-
krossins í Xí.vík.