Vesturland - 24.12.1943, Blaðsíða 4

152
VESTURLAND
„civic center“, eða kjarna
bæjarins, þar sem helstu opin-
berar byggingar eru staðsettar,
við torg eða opin svæði i mið-
biki bæjanna.
Einnig má telja að bygg-
inganefnd staðarins hafi
heppnast vel að samræma
byggingarlag við liinar njrri
götur, en það er fullvíst, að
hægt er að eyðileggja hinn
bezta skipulagsuppdrátt með
óvandvirkni og smekkleysum
í framkvæmdinni. Er því afar
nauðsynlegt að rasa þar hvergi
um ráð fram, og efla náið
samstarf milli bygginganefnda
og Skipulagsnefndar.
★
Skipulagsmálin eru svo marg-
þætt, að þeim verða aldrei
gerð skil í stuttum blaðagrein-
um, svo að gagni sé. Eru því
þessar hugleiðingar aðeins ætl-
aðar til þess að vekja athygli
á mikilvægi þessara mála.
Án skilnings landsmanna
yfirleitt á þýðingu byggingar-
og skipulagsmálanna, verður
aldrei úr þeim Ieyst svo við-
unandi sé, hversu fróð og vel-
viljuð, sem stjórn slíkra mála
kann að vera.
Ef landsmenn skilja að þeir
hafi naumast ráð á því að láta
vaða á súðum í þessum efnum,
eða láta dutlunga líðandi
stundar setja mark sitt á byggð
vora til sjávar og sveita, þá er
fyrsta skilyrðið fengið fyrir
því að Island verði vel og
skipulega byggt. Og að því
skyldu allir gæta, að þegar
byggðir eru mannabústaðir úr
varanlegu efni, þá er ekki ein-
ungis byggt fyrir nútíð, heldur
fyrir langa framtíð, og hér hjá
oss er til þess varið gífurlegu
fé úr takmörkuðum sjóði.
Fortíð og framtíð hafa skyld-
ur hvor við aðra, og þá ekki
sízt í byggihgarmálum. Það er
víst að framtíðin mun verða
nútímamönnum þakklát, ef
þeir byggja í anda síns eigin
tima með fyllstu vandvirkni,
en þó með framtíðina ætíð í
huga.
Hörður Bjarnason.
Úr bæ og byggð
Seljalandsvegurinn.
Þýðviðri og snjóeyður að
undanförnu hafa ,nú aftur
gjört veginn svo ógreiðfæran
að til vandræða horfir með
alla umferð u'm hann. Þótt
snjór og klaki hafi í haust og
vetur á tímabilum bezt sléttað
veginn þá eru ])að hvorki ein-
hlítar né varanlegar vegabæt-
ur. En tíðum veðrabrigðum
klaka og þýðviðra vinnst nú
sýnilega vel á með að hola og
sprengja veginn til svo stóri’a
skemmda að áður en langt um
líður hlýtur hann að verða al-
gjörlega ófær öllum ökutækj-
um. Slíkt má þó ekki henda
og óráðlegt virðist reyndar að
Kveðja til Torfa Hjartarsonar
Eftirfarandi kveðjuorð í ljóðum, til Torfa Hjartar-
sónar og konu hans, hefur séra Jónmundur Halldórs-
son sýslunefndarmaður á Stað, sent ritstj. Birtist með
því stuttur formáli frá höfundi ljóðsins.
„Hefðum við náð saman, vinur, og getað kvatt
sýslumannshjónin, var ég að liugsa um að fá þig til
að kveða þetta við raust“:
Það er til saga um Fróða-frið
á fornum betju-dögum,
með vaxtar-rými, gullsins grið
og gengi á þj óðar-Iögum.
Nú grenjar vargöld grát-blóðug
og grandar mannlífs-högum---------
En okkar sýsla á „Torfa-tug“
í tímans héraðs-sögum.
Það fer ineð Torfa friðar-ljós
á fremstu víglínunni,
er verpur geisla á rós við rós
í réttar framkvæmdinni,
þar heyra allir lijartað slá
í helgi lífsins dóma,
og finna, skilja, fagna’ og sjá:
hans frægð í skærum ljóma.
Vér árnum hjónum yndis-arðs
og allra góðrá daga,
og fögnum nýjum skildi skarðs
í skjóli friðar-laga.
Það hallar sumri, sæmdar spor
og sælustundin geymist —
Og Torfa-sumar, Torfa-vor
ei tveimur sýslum gleymist.
Jónmundur Halldórsson.
lengur megi spara veginum
góðan ofaníburð til sléttunar
áður en veðrabrygði og vetrar-
umferð ljúka alveg við að
gjöra hann ófæran.
Rafveitan í Engidal.
Ennþá er unnið að Rafveit-
unni í Engidal, við undirbún-
ing Nónvatnsvirkjunarinnar.
Um s. 1. mánaðamót komu
loks þeir 1400 metrar, sem á
vantaði alla pípulengdina
millum Nónvatns og Rafstöðv-
arinnar. Siðan rörin komu
hefur stöðugt verið unnið að
niðurlagningu þeirra og er
það verk nú vel hálfnað eða
um 600 metra röralengd — um
og ofan fjallsbrúnar — en ó-
niðursett. Ekki verður lokið
við að moka ofan á samskeyti
röranna fyr en ef.tir að vatni
hefur verið hleypt á leiðsluna
alla til að sjá ef leki kynni
einhver að vera á samskeyt-
um röranna.
Um 20 verkamenn vinna að
þessu og má vænta að verkið
verði að vetrarlagi i skamm-
degi all drjúgum mun dýrar
en ella hefði getað orðið ef
rörin hefðu fyr fengist til stað-
arins. Þó veðráttan að undan-
förnu hafi verið umhleypinga-
söm þá hafa þó hvorki snjóar
né kuldi tafið verkið meira en
vænta má hér að vetrarlagi.
Ef veðráttan leyfir eða ekki
tefur mjög vinnu er talið lík-
legt að þessu verki verði lokið
i næsta mánuði.
Fiskafli
hefur verið ágætur allt sem
liðið er þessa mánaðar. Sjó-
gæftir snemma í mánuðinum á
tímabili betri en lengi áður —
en nú aftur s. 1. viku stopular.
Komnir heim.
Alþingismennirnir Sigurður
Bjarnason og Finnur Jónsson,
Matthías Bjarnason framkv.-
stjóri og fleira fólk, kom til
bæjarins í fyrri nótt með varð-
skipinu Ægir frá Reykjavik.
Fimmtug
er i dag frú Gertrud Hásler
hér í bænum.
Fimmtugur:
Jón Magdal Jónsson
bóndi í Engidal.
. Fimmtugur varð 14. þ. m.
Jón Magdal Jónsson bóndi i
Engidal. I tilefni þess heim-
sóttu hann frændur og vinir
til að árna honum hamingju-
óska. Við' þessi timamót í lífi
Jóns Magdals gæti verið hug-
stætt efni að líta um öxl og
svipast lítilháttar um hvað lið-
ið er. Jón Magdal á sterk ítök
í liugum svo margra samtíðar-
manna sinna er öll eru mjög
samfelld um, að starfið, dugn-
aðurinn og hugprýðin eiga
virkilega öndvegið þar sem
hann fer.
Jörð sína hefir liann bætt og
prýtt og byggt upp öll hús úr
steinsteypu og situr nú að
snotru og góðu búi sínu mitt
í framfarahug athafnalífsins,
má því ætla að hér sé ekki
staðar numið, nei, Jón Mag-
dal leggur ekki árar í bát í
fullu fjöri lífsins.
Vart verður sagt að vegur-
inn bafi legið beinn og greiður
framundan hjá Jóni Magdal
og konu hans, ýmsar torfærur
hafa mætt þeim á lifsleiðinni,
er þau hafa þokað til hliðar
með einbeittum hug og á-
kveðnum vilja, og ekki látið
bugast þótt á liafi reynt, held-
ur staðið ötul hlið við hlið og
unnið í kyrþey að settu marki.
Skapgerð Jóns Magdal er
nær sérstæð, vill haiin öllum og
alstaðar rétta hjálparhönd,
enda þótt hann sýnist hafa
ærið að starfa fyrir sjálfan
sig og sína, og ekki er kunnugt
að hann eigi nokkurn mót-
stöðumann né nokkur maður
hyggi illt til hans.
íms opinber störf hefir
hann ineð höndum er liann
jafnan rækir með samvizku-
semi og trúmennsku.
Jón Magdal er giftur Krist-
ínu Magnúsdóttur, Engidal,
hinni mætustu konu og hefir
þeim orðið 6 barna auðið, er
flest eru nú á legg komin.
Jón Magdal er enginn yfir-
borðsmaður, allt slíkt er hon-
um fjærri skapi. Starfið í raun
og sannleika metur hann að
verðleikum. Það gat verið
Iivatning fyrir unga og hrausta
menn að sjá handtökin hans
Magdals á léttasta skeiði lífs-
ins og er raunar enn þann dag
í dag, væri í sannleika ekki
ofmælt, að ætti þjóðfélagið
marga slíka drengi væri því
vel borgið.
Heill fylgi framtíð ykkar.
P. Jt.
GLEÐILEG JÖL ! FARSÆLT NtTT ÁR !
Sjálfstæðisfélag Isfiiðinga.