Vesturland - 26.01.1949, Blaðsíða 1

'J (SBl Wíimtt m aJessrFmzwfiH sam m 2Fssms))SMfí?cm

XXVI. árgan; |ur Isafjörður, 26. janúar 1949. 5. tölublað.
Sunnukórmn 15 ára.
Er talínn bezti blandaði kór landsins
Hefur haldið um 60 söngskemmtanir.
Á sólardag Isfirðinga, 25.
janúar, átti Sunnukórinn 15
ára afmæli. Var ætlunin að
minnast afmælisins með fjöl-
breyttum afmælisfagnaði, en
vegna samkomubannsins gat
ekki af því orðið.
Blaðið snéri sér til formanns
Sunnukórsins, Ólals Magnús-
sonar, framkvæmdastjóra, og
fékk hjá honum upplýsingar
um stofnun og starfsemi kórs-
ins.
Aðdragandi
Aðdragandi að stofnun kórs-
ins var sá, að Jónas Tómasson,
bóksali, sem þá hafði verið
organisti og söngstjóri við ísa-
fjarðarkirkju í 24 ár, kom
fram með þá hugmynd „að
stofna félag, sem í framtíðinni
annaðist kirkj usönginn og
efndi við og við til hljómleika
og samsöngva, þar sem flutt
yrðu kirkjuleg tónverk.“
Til þessa hafði enginn fastur
kirkjukór verið, en heztu söng-
kraftar safnaðarins undir
stjórn Jónasar, annaðist kirkju
sönginn, yfirleitt með ágætum.
Er frá leið voru ýmsir ann-
markar á þessu fyrirkomulagi
og oft undir hælinn lagt, hve
margir mættu til messu. Sókn-
arnefndin fól þá þeim séra Sig-
urgeir Sigurðssyni, Elíasi J.
Pálssyni og Jónasi Tómassyni
að reyna að endurbæta kirkju-
sönginn og koma honum í fast-
ara form.
Sendu þeir orðsendingu til
söngfólksins í bænum, aðallega
þeirra sem sungið hafði í Isa-
f j arðarkirkj u í lengri eða
skemmri tíma og boðuðu það
til fundar 9. des. 1933 í fund-
arsal í húsi Jónasar Tómasson-
ar með kaffidrykkju á eftir á
heimili hans. Á þessum fundi
var eftirfarandi samþykkt, und
irritað af 28 körlum og lconumr
„Fandur karla og kvenna,
sem sungið liafa að undan-
förnu í Isafjarðarkirkju,
samþgkkir að stofna með
sér félag í því skyni að ann-
ast kirkjusöng á Isafirði og
jafnframt að efla sönglíf í
bænum, sérstaklega með
flutningi kirkjulegra tón-
verka.“
Jafnframt var kosin undir-
búningsnefnd til að semja lög
fyrir félagið og ganga frá
stofnun þess.
Kórinn stofnaður.
Nefndin boðaði svo til
stofnfundar 25. jan. 1934, á
sama stað og áður, og var á
þeim fundi gengið frá stofnun
félagsins og lögum. Nafn kórs-
ins var dregið af stofndeginum,
sólardag Isfirðinga, og nefndur
Sunnukórinn.
1 fyrstu stjórn kórsins voru
kosin: Séra Sigurgeir Sigurðs-
son, lorm., lialldóra Halldórs-
dóttir, Sigrún Magnúsdóttir,
Sigríður Jónsdóttir og María
Jónsdóttir.
Kórinn tók þegar til óspilltra
mála með æfingar. Á ársaf-
mæli kórsins var fyrsta söng-
skennntunin haldin. Næsta ár
á eftir var lialdin söng-
skennntun með Karlakór Isa-
f j arðar.
Síðan hafa jafnan verið
hajdnar fleiri eða færri söng-
skemmtanir árlega. Á þessum
15 árum hefur Sunnukórinn
haldið um 60 opinberar söng-
skemmtánir, auk þess sem
liann hefur frá upphafi annast
kirkj usönginn við hverja ein-
ustu guðþjónustu öll þessi ár.
Þá hefur Sunnukórinn lagt til
skemmtiatriði við flestar meiri-
háttar skemmtanir og hátíða-
höld hér í bænum á sama tíma.
Auk alls þessa hefur kórinn
ráðist í það stórvirki að sýna
hér tvær óperettur, þátt úr
„Meyj arskcmmunni" 1944, sem
sýndur var 6 sinnum og „Bláa
kápan“ nú síðastliðið haust,
sem sýnd var 10 sinnum, báðar
við ágæta aðsókn og undirtekt-
ir sýningargesta.
Sunnukórinn hefur haldið
uppi nokkurri söngkennslu fyr
ir félaga sína. Fékk hann fyrst
Sigurð Birkis, núverandi söng-
málastjóra, Marinó Kristinsson
og loks frú Jóhönnu Johnsen,
sem annast hefur hana nokkur
undanfarn ár.
Sunnukórinn hefur sungið
nokkuð utan Isafjarðar, t.d. í
Súðavík, Bolungarvik, Reykja-
nesi, Flateyri, Núpi og á Þing-
eyri. Hann fór söngför til
Reykjavikur 1945 og hélt þar
3 konserta við ágæta aðsókn
og mikið lof. I þeirri för söng
hann inn á plötur fyrir Rikis-
útvarpið og hélt konserta í
Hafnarfirði, Selfossi og Vífil-
stöðum.
I ráði er að Sunnukórinn
fari í söngför til Norðurlands-
og Austurlandsins í sumar, ef
mænuveikin og samkomubann-
ið útiloka ekki æfingar með
öllu í vetur.
Sumarið 1947 heimsótti Tón-
listarfélagskórinn Sunnukór-
inn og hélt tvær söngskemmt-
anir hér á Isafirði. Siðastliðið
sumar hélt Samband vest-
firzkra kóra hér söngmót og sá
Sunnukórinn um móttöku að-
komufólksins.
Mikið starf.
Af þessu sézt, að Sunnukór-
inn hefur unnið mikið og
merkilegt starf. Honum var í
upphafi ætlað tvíþætt starf, að
annast söng við guðsþjónustur
í kirkjunni og efla og glæða
sönglifið. Þetta hefur tekizt svo
svo vel, að margir telja að
söngurinn í Isafjarðarkirkju,
sé einn sá fegursti og bezti
kirkjusöngur í landinu og
Sunnukórinn er nú talinn einn
bezti, ef ekki bezti, blandaði
kór landsins.
Formenn kórsins hafa verið:
Séra Sigurgeir Sigurðsson, bisk
up, í 5 ár, Elías J. Pálsson i 8 ár
og núverandi formaður, ólafur
Magnússon í 2 ár.
Söngstjóri hefur frá upphafi
verið Jónas Tómasson, söng-
stjóri, sem nú hefur verið
sæmdur riddarakrossi hinnar
islenzku Fálkaorðu, fyrir störf
sín í þágu söngs og tónlistar.
Söngstjóri og söngfélagar
Sunnukórsins hafa nú á siðast-
liðnum 15 árum unnið mikið
og óeigingjarnt starf í því
skyni að gera bæjarlifið fjöl-
breyttara, fegurra og skenmiti-
legra. Til þessa hafa þeir varið
fristundum sínum án annarra
launa en gleðinnar að ljá góðu
málefni lið. Þeir munu hafa
fullan hug á að auka og efla
þetta starf eftir þvi sem ástæð-
ur leyfa. Sunnukórinn hefur af
maklegleikum áunnið sér vel-
vild og þakklæti bæjarbúa og
hafa m.a. fjöldi manna gerst
styrktarfélagar kórsins. Starf-
semi Sunnukórsins hefur verið
ómetanlegur fengur i skemmt-
analífi bæjarbúa og er þess að
vænta, að bæjarbúar styrki og
efli starfsemi hans hér eftir
sem hingað til.
Vesturland óskar Sunnu-
kórnum til hamingju með af-
mælið og óskar honum giftu
og gengis i nútíð og framtíð.
-------O-------
Mikill maður.
Hannibal Valdimarsson kom
hingað til Isafjarðar rétt eftir
áramótin. Ekki er blaðinu
kunnugt um hvað hann var að
gera hér. Gagnfræðaskólinn
var lokaður og ekki hafði hann
tíma til að mæta á rafveitu-
stjórnarfundi. En mikið mun
hafa verið starfað því hann
hafði heldur ekki tíma til að
koma sér suður til þings á rétt-
um thna, hvorki með Esju eða
Horzu, sem hér voru, ekki alls
fyrir löngu. Rétt fyrir hádegi
s.l. mánudag kom varðskipið
Ægir upp að bæjarbryggjunni
og Hannibal skaust eins og
þjófur um borð, og eina varð-
skip hins íslenzka lýðveldis
lagði frá bryggjunni. Þess var
vandlega gætt að láta hvorki
Ríkisskip eða Pósthúsið hér
vita um þessa ferð. Fjöldi
manns beið eftir fari suður.
Sauðsvartur almúginn má
elcki troða svona miklum
mönnum um tær. Þetta eru
miklir og dýrir menn.