Vesturland - 12.08.1949, Síða 1

Kosningabomba Finns Jónssonar.
ísafjörðor undir opinbert eltirlit.
Finnur Jónsson og félagsmálaráðuneytið bera ábyrgðina
á greiðsluvandræðum ísafjarðarkaupstaðar.
Hlægilegur pólitískur skrípaleikur. Isafjörður tekinn
út úr öðrum bæjarféiögum og lagður í einelti.
Vestmannaeyjar skulda Tryggingarstofnuninni á 4. hundrað
þúsund krónur vegna ógreiddra framlaga til almanna trygginga.
Ekki hefur heyrzt að setja eigi þær undir opinbert eftirlit. Þar
ráða kratar og kommar.
Siglufjörður skuldaði Tryggingastofnuninni um 230 þús. kr.
um s. 1. áramót. I sumar lánaði Tryggingarstofnunin Siglufirði
300 þús. krónur, til að greiða framlög sín frá fyrri árum og hluta
af framlagi ársins 1949. Þar ráða kratar. Þangað er sjálfsagt að
lána. I fyrra var Isafirði neitað um hliðstætt lán hjá Tryggingar-
stofnuninni og nú er tsafirði hótað opinberu eftírliti.
Einstæður
fréttaflutningur.
Alþýðublaðið, blað félags-
mála- og forsætisráðheiTans,
Stefáns Jóhanns, birti á 1. síðu
s. 1. laugardag upptuggu úr
Skutli, um fjárhag Isafjarðar
með fyrirsögninni „Isafjarðar-
kaupstaður settur undir opin-
bert eftirlit vegna vanskila?“.
Þetta er aðalfrétt blaðsins
þennan dag, sem vakti að von-
um allmikla eftirtekt í Reykj a-
vik. Það merkilega við þessa
frétt er ekki það, að Isafjörður
skuldi Tryggingarstofnuninni,
því það gera flest bæjarfélögin,
heldur það, að blað sjálfs fé-
lagsmálaráðherra skuli á dólgs
legan hátt taka eitt bæjax-félag,
sem skuldar þessari stofnun,
út úr og básúna að setja eigi
það undir opinbert eftirlit, á
sama tíma og fjöldi bæjai-fé-
laga eru i vanskilum við sömu
stofnun, svo hundruðum þús-
unda skiptir, eins og t. d. Vest-
mannaeyjar og Siglufj örðui-,
þar sem katarnir ráða, að
mestu leyti.
Finnur að verki.
Menn spyrja hver stendur
fyrir svona skrifum? Það er
þingmaður Isafj arðai’, Finnur
Jónsson, sem um siðustu helgi
tók þá örlagaríku ákvörðun að
bjóða sig aftur fram til Alþing-
is á Isafii’ði við væntanlegar
haustkosningar. Alþýðublaðið
birtir að sjálfsögðu ekki skrif
urn Isafjörð, nema Finnur hafi
þar hönd i bagga. Kosningalof-
oi’ðið hans Finns — fyi’sta og
væntanlega líka það síðasta —
er þetta: Þið verðið sviptir
meðfei’ð eigin mála og settir
undir opinbert eftirlit eftir ára-
rnótin. Isfii’ðingar, gjafir eru
yður gefnar. Eru þið ekki
þakklátir fyrir oi’ðið. Hvað
vai’ðar Finn um það þó þessi
skrif auki á erfiðleika Isaf j arð-
ar og veiki lánstraust kaupstað
arins, sem nauðsynlega þárf að
fá lán, vegna vatnsveitunnai’,
rafveitunnar og skólabygging-
anna? Ef hann getur ski-iðið
inn á Alþing, þá er hann á-
nægður. Svo rnikil er ógæfa
þessa valdagi’áðuga eiginhags-
rnuna goggs, að hann virðist
aldi'ei geta misst af einu ein-
asta tækifæri, til að verða
þessu bæjai’félagi og íbúunx
þess, sem lyft hafa honum, illu
heilli, til æðstu mannvirðinga,
til tjóns og erfiðleika.
Hversvegna er Isafjörð-
ur í vanskilum við
Tryggingarstofnunina.
Isafjöi’ður hefur á síðustu áx’-
um, svo sem kunnugt er, ráðist
i stói’feldar framkvæmdii’, sem
kostað hafa nxiljónir króna,
svo senx nx. a. skólabyggingar
og vatnsveitu. Þessi mann-
virki eru ekki aðeiixs byggð
Framliald á 4. síðu.
Finnur
í framboði *
Nú hefur Finnur Jónsson,
eftir mildð hik, ákveðið að
bjóða sig aftur fram á Isafii’ði.
Isfirðingar furða sig ekki á
þvi, að þingmaðui’inn hafi átt
í nokkru sálai’sti'íði áður en
hann tók þessa ákvörðun.
Móttökurnar, senx hann fékk
hjá sínunx eigin flokksbræðr-
um á fundinum í Alþýðu-
flokksfélaginu í vox’, er honum
væntanlega enn í fersku minni.
Þær eru ekki uppörfandi fyrir
frambj óðandann. Ekki verða
móttökui-nar hjá bæjarbúum
beti’i. Það á Finnur heildsali
eftir að finna áþi'eifanlega.
Furðulegt framboð.
Framhoð Finns Jónssonar
hér á Isafirði er ósvifin nxóðg-
un við Isafjöi-ð. Með framboði
þessa í’eykvíska heildsala er
bi’otin sú hefðbundna venja,
sem aldrei hefur verið brotin,
að þingmaður Isafjarðar sé
ekki búsettur hér fyrir vestan.
Allir þingmenn Isfii’ðinga, allt
frá 1904, er Isafjörður varð sér
stakt kjördæmi, hafa verið bú-
settir við Djúp. Jafnan þegar
þingmenn Isfirðinga hafa flxitt
húferlum, hafa þeir hætt að
bjóða sig fi’am. Þannig hætti
Hai’aldur Guðmundsson þing-
mennsku fyrir Isafjöi'ð, er
hann varð bankastj óri á Seyðis
firði. Búsettur Isfirðingur, Vil-
mundur Jónsson, læknir, bauð
sig fram og náði kosningu.
Þegar Vilmundur varð land-
lælmir og flutti til Reykjavík-
ur bauð hann sig ekki fram
aftur og Finnur Jónsson vai'ð
þingnxaður Isfirðinga.
Fyrir réttum þrern árunx
sagði Finnur Jónsson sig úr
lögum við Isafjöi’ð af fúsurn og
fi'jálsum vilja og flutti til
Reykjavík. Hann hætti öllum
afskiptum af ísfirzku atvinnu-
lífi og gei'ðist heildsali í
Reykj avik.
Þar nxeð var teningnum
kastað. Með því afsalaði Finn-
ur sér rétt til þingmennsku
fyrir Isafjörð, fyrir fullt og
allt. Þetta dfsal tók hann sjálf-
ur svo hátíðlega, að hann hef-
ur bókstaflega ekkert gert
fyrir Isafjörð á þessunx þi'em-
ur árum. Hann hefur þvert á
móti, leynt og lj óst, barizt gegn
hagsmunanxálum þessa bæjar-
félags i öll þessi ár. Það er nú
öllum Isfirðingum deginum
1 j ósara. Þetta viðurkennir
Finnur sjálfur beinlínis með
því að þora ekki að halda hér
leiðai’þing og skýi'a frá gangi
þingmála og gjörðum sínum
fyrir kaupstaðinn, sem varla
er von, gj örðir hans eru engar.
Finnur Jónsson var kosinn
þingmaður Isafjarðar í síð-
ustu kosningum, sem ráðherra
i vinsælustu ríkisstjórn þessa
lands, með litlum meirihluta
fram yfir frambjóðanda Sjálf-
stæðisflokksins. Þá var kosið
nxeð eða móti þeixri rikisstjóni.
Slíkan bakhjall hefur Finnur
ekki lengur. Nxx er hann grímu-
laus niðux’rifsmaður gagnvart
þessurn bæ og reykvískur heild
sali með rikisábyrgð. Hann
hefur með því, að gefa kost á
sér til þingmennsku, brotið
hefðbundnar venjur, sem
hvorki Haraldi Guðmundssyni
eða Vilmundi Jónssyni datt í
hug að brjóta, og er þó mikill
mannamunur á þeini og
Finni. Teningnum er kastað.
Finnur mun koma, en Isfirðing
ar munu ekki við hoiium líta.
Finnur Jónsson skal falla,
er kjörorð allra Isfirðinga í
þessum kosningum.