Vesturland - 05.05.1951, Blaðsíða 1

w 9BK ® a/essrpjTizxxn sdíteFssms»s> i mxm
XXVIII. árgangur j i Isafjörður, 5. maí 1951. 6. tölublað.
Vinnufriður verður að haldast.
Starfræksla atvinnutækjanna er lífæð fr jálsrar þjóðar.
Laumukommúnistar eru hættuleg-
astir frelsi þjóðarinnar.
Gegn viðreisnaráformum
ríkisstjórnarinnar.
Það kom skýrt fram í málgagni
kommúnista, Baldri, sem út kom
30. apríl s.l., að ástæður þær sem
flokkur þessi tilfærði fyrir sam-
vinnuslitum við Sjálfstæðisflokk-
inn, um stjórn bæjarmálefna í ísa-
fjarðarkaupstað, voru algerar tilli-
ástæður, eins og sjálfstæðismenn
hafa haldið fram, því blaðið segir
orðrétt: „Hér að framan hafa ver-
ið tilgreindar ástæður fyrir því, að
Sósíalistaflokkurinn hefur skipt
um samstarfsflokk í bæjarstjórn
Isafjarðar. Undirrót þeirra er
harðnandi stéttabarátta, gerólík
afstaða Sósíalistaflokksins og
Sjálfstæðisflokksins til þeirra
vandamála, sem úrlausnar bíða, og
pólitízka vígstaðan í landinu yfir-
Ieitt“.
Með öðrum orðum. Það er bar-
áttan gegn ríkisstjórninni, sem
laðað hafa kommúnista að krötum,
og gert það að verkum, að þessir
frændur, sem ekki hafa getað séð
hvom annan í mörg ár, hafa nú
skriðið í eina og sömu sæng. Enda
er það mjög eðlilegt að svo hafi
farið, þegar þessir flokkar hafa
séð, að þeirra markmið er það
sama, að vinna gegn því viðreisn-
arstarfi, sem ríkisstjórnin hefir
þegar hafið.
Spilla vinnufriðnum.
Þeir hafa báðir lýst því yfir, að
þeir stefni að því að spilla vinnu-
friði í landinu, stöðva framleiðslu-
tækin og valda efnahagslífi þjóð-
arinnar sem mestum skaða. Það
er skiljanlegt að byrjun þessa
sameiningar sundrungaraflanna í
þjóðfélaginu eigi upptök sín hér á
Isafirði, því hér ráða í krata-
flokknum hreintrúaðir kommún-
istar, eins og sá sem rak erindi
Dana fyrir lýðveldisstofnunina
1944. Þessi sami maður hefur stað-
ið í fylkingarbrjósti með kommún-
istum á Islandi gegn hverskonar
þátttöku lands vors í samtökum
hinna vestrænu þjóða. Hver er svo
munurinn á slíkum mönnum og
opinberum þjónum Moskvaklík-
unnar hér á landi? Þeir telja sig
til flokks, sem kallar sig lýðræðis-
flokk, flokks sem þessvegna er
trúað fyrir viðkvæmum utanríkis-
málum til jafns við aðra lýðræðis-
flokka í landinu, en á þann hátt
geta slíkir menn þjónáð kommún-
istum betur en opinberir kommún-
istah. Ríkisstjórnin er vafalaust
vel á verði gagnvart kommúnist-
um, en hún þarf líka, og ekki síð-
ur, að vera á verði gagnvart flugu-
mönnum þeirra í öðrum flokkum,
því að þeir verða ávallt hættuleg-
astir hagsmunum lands og þjóðar.
Þrátt fyrir alla erfiðleika.
Eftir síðustu alþingiskosningar
drógu kratarnir sig út úr pólitík,
enda var ástandið ískyggilegt. At-
vinnuvegirnir voru að stöðvast,
efnahagslíf þjóðarinnar var í
hættu.
Sjálfstæðisflokkurinn sá og
skyldi, að hér þurfti að grípa til
skjótra og öruggra ráðstafana.
Fyrst og fremst þurfti að tryggja
áframhaldandi rekstur framleiðslu-
tækjanna, auka framleiðslu þjóð-
arinnar og skapa efnahagslegt
jafnvægi í þjóðarbúskapnum. Eins
og málum var komið, þá þurfti
gengisfellingu á íslenzku krón-
unni til þess að skapa sjávarútveg-
inum skilyrði til að starfa. Á
grundvelli þessa hófu svo tveir
stærstu flokkar þjóðarinnar, Sjálf-
stæðisflokkurinn og Framsóknar-
flokkurinn, samstarf um ríkis-
stjórn, sem hafði það markmið
fyrst og fremst að efla atvinnu-
vegina. Þetta samstarf hefur verið
eftir vonum, þrátt fyrir algert
síldarleysi, mjög lélegar vetrarver-
tíðir víðast hvar á landinu, og mik-
illa erfiðleika á sölu sjávarafurða
á heimsmarkaðnum. Ríkisstjórn-
inni hefur tekizt, þrátt fyrir allt
þetta, að tryggja starfsgrundvöll
framleiðslutækjanna og hefur í því
mjög notið Ólafs Thors, atvinnu-
málaráðherra, sem er einn úrræða
bezti maður sem þjóðin á, til þess
að stjórna atvinnumálum hennar.
í utanríkismálum hefur Bjami
Benediktsson, utanríkisráðherra,
mótað stefnu lands síns og með
hans harðfylgi hefur þjóðinni bor-
ið gæfa til að standa í hópi hinna
vestrænu þjóða, þrátt fyrir hótan-
ir og ofbeldi kommúnista og ann-
ara fimmtuherdeildar sinna.
Þegar viðreisnin hófst fór Al-
þýðuflokkurinn á ný að hugsa um
pólitík.
Kapphlaupið við kommúnista.
En í stað þess að taka þátt í
viðreisninni, hóf hann kapphlaup
við kommúnista í því að skara eld
að glóðum sundrungar og niðurrifs
Staksteinar.
Þrír uppi — nokkrir niðri.
Landlista Finnur lagði það á sig
að heimsækja Isafjörð í tilefni af
trúlofun krata og komma. Við
þetta skemmtilega tækifæri á-
kváðu kratarnir í „Baldri“ að fá
þennan skelegga „verkalýðsleið-
toga“ til þess að ávarpa verkafólk
1. maí, og var það rækilega aug-
lýst í blöðum og útvarpi, að Finn-
ur Jónsson ætti að flytja ræðu
þennan dag. — En svo brá við, að
fáir mættu, aðeins þrír sátu í pall-
sætum Alþýðuhússins og nokkrar
sálir niðri, aðállega böm, sem
komu til þess að hlusta á lúðra-
sveitina, sem lék á milli ræðna.
Það er orðið útdautt númer að
bjóða fólki upp á það, að hlusta á
Finn Jónsson, kratar góðir!!!
Talnavísindi Sovét-samsteypunnar.
1 síðasta Skutli segir frá því, að
ísfirðingur h.f. hafi óskað eftir á-
byrgð bæjarsjóðs á láni, sem fé-
lagið á kost á hjá brezku firma.
í þjóðfélaginu, skynsamari mönn-
um þess flokks hefur verið ýtt til
hliðar, en í þeirra stað hefur gap-
uxum og kvígum verið hleypt úr
básnum, til þess að vinna að því að
eyðileggja vinnufrið í landinu og
stöðva framleiðsluna. Stöðvun tog-
araflotans um langan tíma á s.l.
ári voru verk slíkra manna, stöðv-
un allrar vinnu í landinu er
draumur þessara manna nú. Það
má ekki henda að slíkur draumur
rætist. Þjóðin verður að vera á
verði, efnahagslegt sjálfstæði
hennar er í hættu. Þjóðin verður
því að standa traust og örugg með
ríkisstjórn sinni um að vernda til-
veru sína, sem sjálfstæð þjóð og
brjóta á bak aftur alla skemmdar-
starfsemi kommúnista og flugu-
manna þeirra, sem nú þrífast og
dafna innan veggja Alþýðuflokks-
ins.
Lán þetta er að upphæð 5000 sterl-
ingspund, en það eru um 228 þús.
kr. íslenzkar. Segir Skutull, „að
hluta af þessu láni munu Ásgerg
Matthías og Kjartan læknir, hafa
notað til að greiða þau 300 þús.,
sem ríkissjóður fékk fyrir að af-
henda þeim þennan togara upp á
8—9 miljónir, frekar en bæjar-
sjóði“. Með öðrum orðum að með
hluta af kr. 228 þús. láni eru
greiddar 300 þús, kr í togaranum.
Ennfremur má geta þess, að lán
þetta er ekki tekið, en 300 þús. kr.
voru skilvíslega greiddar ríkis-
stjórninni við undirskrift kaup-
samnings um togarann.
Hvernig er farið að því að greiða
300 þús. kr. með hluta af 228 þús.
kr. láni? Það væri fróðlegt að fá
upplýsingar um þetta atriði frá
fyrrverandi , tilvonandi sænskum
hagfræðing, sem skipar nú þann
virðulega sess, að vera ábyrgðar-
maður Skutuls?
Eða er kannske hægt að borga
hlut fyrir hluta af 228 kr., sem
kostar 300 kr.? Vér spyrjum, sem
ekki höfum kynnst hinum nýju
talnavísindum. Ef'til vill er þetta
„paíent“ í tízku bak við járntjald-
ið.