Vesturland - 12.12.1951, Side 4
W , .
\ Vf SGfíS) 2/6S3rFWZX&H SdtU3FS37£®)SMmfR
XXVIII. árgangur 12. desember 1951. 19. tÖlublað.
rnmrn
Leikfélag Isafjarðar.
B. í. L.
Stundum og stundum ekki.
Leikstjóri: Sveinbjiörn Jónsson.
lír bæ og byggð.
Þing- og héraðsmálafundur
Vestur-lsafjarðarsýslu, sá 51. í
röðinni, var haldinn á Suðureyri
við Súgandafjörð dagana 27.—29.
okt. 1951. Fundinn sátu 17 fulltrú-
ar. Fundarstjóri var ólafur Ólafs-
son, skólastjóri, Þingeyri. Fundur-
inn tók alls 23 mál til meðferðar.
Voru þau rædd og að lokum gerð-
ar ályktanir í þeim.
Fundurinn lagði áherzlu á nauð-
syn aukins fjármagns til landbún-
aðarins og útvegun lánsfjár til
stóraukinnar ræktunar, bygginga
og bústofnsaukningar.
Fundurinn taldi stækkun land-
helginnar aðkallandi nauðsyn
Fundudrinn skoraði á Alþingi að
veita eigi minna fé til vegagerðar
í héraðinu en verið hefði og taldi
mikilvægt aukið framlag til við-
halds þjóðvegum sýslunnar.
Fundurinn lýsti fulltingi sýnu
við framkomna tillögu á Alþingi
um aukna raforku fyrir Vestfirði.
í verðlags- og viðskiptamálum
taldi fundurinn að ekki beri að
auka verðlagseftirlit, en treystir
almenningi til þess að fylgjast vel
með vöruverði.
Fundurinn skoraði á Alþingi og
ríkisstjórn að sjá um, að sama
brennsluolíu- og benzínverð gildi
frá olíustöðvum um land allt.
Fundurinn skoraði á samgöngu-
málaráðuneytið að það hlutist til
um hagkvæmari samgöngur í hér-
aðinu og þá sérstaklega með tilliti
til viðkomu skipa á Suðureyri, sem
nokkuð hefir orðið afskipt í þeim
sökum.
Fundurinn lýsti sig í höfuðatrið-
um samþykkan þeim meginreglum,
sem nefnd sú sem f jallar um breyt-
ingu á prestakallaskipun hefir
starfað eftir. Þó telur fundurinn
að gjalda beri varhug við að leggja
niður prestssetur, sem hafa verið
það öldum saman, nema stórbreytt
ar aðstæður geri slíkt nauðsyn-
legt. Ennfremur taldi fundurinn,
að í engu mætti skerða eignarrétt
kirkjunnar á niðurlögðum prests-
setursjörðum. —
Varðandi skattamál, áleit fund-
urinn endurskoðun skattamálanna
í heild nauðsynlega.
Fundurinn vítti harðlega það
sleifarlag, sem ríkt hefir í síma-
málum sýslunnar, og skoraði á
póst- og símamálastjórnina að
hefja þegar í stað aðgerðir til úr-
bóta.
Fundurinn taldi það óviðeigandi
að ríkisstjórnin aflaði sér tekna
með sölu áfengis.
Togararnir.
ísborg seldi afla sinn í Bremer-
haven í Þýzkalandi 27. nóv. s.l.,
172 tonn fyrir 96 þús. mörk, en
það jafngildir 371.520 ísl. krónum.
Þegar skipið var búið að taka olíu
í Hvalfirði á miðvikudaginn, varð
það fyrir stýrisbilun og verður að
fara í slipp til viðgerðar. Er búizt
Leikfélag Isafjarðar hafði frum-
sýningu á gamanleiknum „Stund-
um og stundum ekki“, í Alþýðu-
húsinu laugardaginn 8. des. s.l.
Leikurinn er eftir hina kunnu
þýzku höfunda Fritz Amold og
Emst Bach en staðfærður af Emil
Thoroddsen.
Leikur þessi gerist í þrem þátt-
um. Er hér um algjört léttmeti að
ræða, sem eingöngu er ætlað til að
gera mönnum glaða stund. Náði
leikurinn allvel tilgangi sínum.
Leikaramir gerðu flestir hlut-
verkum sínum góð skil og sumir
ágætlega, miðað við hinar erfiðu
aðstæður hvað snertir húsrúm,
æfingarskilyrði og tilsögn. Leikur-
inn er umfangsmikill og leikendur
margir. — Aðalhlutverkið, Putta-
við, að viðgerðin muni taka 10—12
daga.
Sólborg seldi afla sinn í Grimsby
föstudaginn s.l., 3761 kits fyrir
13 864 sterlingspund, en það jafn-
gildir 631 505,20 ísl. krónum. Með-
alverð fyrir kg. er því kr. 2,65.
Trúlofun.
Nýlega hafa opinberað trúlofun
sína ungfrú Aðalheiður Gunnars-
dóttir frá ísafirði og Stefán Þór-
arinsson, Húsavík.
Andlát.
Rósmundur Jónsson, fyrrverandi
bóndi að Tungu í Skutulsfirði, and-
aðist hér í bænum 9. þ.m. Verður
þessa mæta manns nánar getið
síðar.
Áttræður.
Þorsteinn Guðmundsson, klæð-
skerameistari, átti áttræðisafmæli
í gær. Er hann einn af vinsælustu
borgumm þessa bæjar.
Hefir hann rekið saumastofu
hér í bænum í fulla hálfa öld.
Munu margir hafa hugsað hlýtt til
hans á þessum degi. Vesturland
gat lítillega um störf hans, ætt og
uppruna á 75 ára afmæli hans og
verður þess ei getið frekar að
þessu sinni. — Vesturland sendir
þessum heiðursmanni hlýjar kveðj
ur og árnaðaróskir.
GOTT ÚTVARPSTÆKI
(Philips) til sölu.
Afgreiðslan vísar á.
lín, samvizkusaman stjórnarráðs-
ritara, sem er orðinn langþreyttur
á torsóttri leið til meiri mannvirð-
inga, leikur Samúel Jónsson.
Samúel virðist miður sín í þessu
hlutverki. Hann nær ekki tökum
á því. Svipbrigði hans eru lítil og
látbragð hans nokkuð óeðlilegt.
— Konu hans, frú Puttalín,
leikur frú Laufey Maríasdóttir
allsæmilega og yfirleitt má segja,
að leikur kvenfólksins hafi verið
mun betri en karlmannanna.
Borra, gamlan og slitinn dyravörð,
leikur Steinþór Kristjánsson. Gerfi
hans er gott og leikur hans góður.
Þó eru hreyfingar kvikar um of
stundum. Dag Dagsson, stjórnar-
ráðsfulltrúa, leikur Óskar Aðal-
steinn. óskar er fjöhugur og rösk-
ur, en leikur hans er yfirdrifinn og
ætti hann að stilla hreyfingum sín-
um og látbragði í hóf. — Haukur
Ingason leikur skrifstofustjóra í
stjórnarráðinu. Haukur er góður
leikari en hann á ekki heima í
þessu hlutverki. Leikur hans er
ekki sannfærandi og fremur svip-
laus. Auk þess er málfar hans ó-
skírt. Rósa Þórarinsdóttir leikur
Tuttí, fjöruga og léttlynda frú.
Leikur Rósu er ágætur. Hún hefir
gott vald á hlutverki sínu og er
eðlileg og skemmtileg. Lára Magn-
úsdóttir leikur hina siðvöndu al-
þingiskonu og gerir það vel. Jón
Halldórsson leikur kaupfélags-
stjórann í Súðavík, afspirnu kven-
saman piparsvein. Gervi hans er
skemmtilegt og leikur hans eftir
því. Guðný Magnúsdóttir, sem leik-
ur skrifstofustúlku, fór vel með
hlutverk sitt. Jón Jónsson, Theo-
dór Jónsson, Þorgeir Hjörleifsson
og Þórólfur Egilsson skiluðu hlut-
verki sínu allvel. Aðrir leikendur
voru: Haraldur Hamar, Margrét
Kristjánsdóttir, Guðjón B. Ólafs-
son og Ingileif Guðmundsdóttir.
— 1 heild var leikurinn ósamstillt-
ur og verður að taka tillit til þess
í dómi um einstaka leikendur.
Einnig ber að athuga, að þetta var
frumsýning, en þá er hættara við
,,nervösítet“ og ósamstillingu í
leik en ella. — Leiktjöld gerði Sig-
urður Guðjónsson og er það vel
gert. Hvíslari er Grímur Samúels-
son. Hljómsveit Vilbergs Vilbergs-
sonar lék á undan sýningu og í
hléi og var það góð skemmtun. —
Leikfélagið á miklar þakkir skilið
fyrir þann dugnað, sem það hefir
HVERJIR BERA ÁBYRGÐINA.
Framhald af 1. síðu.
unum. Jón Guðjónsson segir, að
um tómt mál sé að tala, að bæjar-
sjóður haldi uppi nokkurri vinnu.
Samvinnufélagið ætlar ekki að
gera út, fyrst um sinn og senda
síðan bátana í Faxaflóa. Þetta er
öagt beinum orðum í síðasta tbl.
Skutuls: „Er þá ætlunin að láta
vélbátana liggja aðgerðarlausa,
munu menn spyrja. Ekki er svo, en
hins er ekki að dyljast, að vegna
aflatregðunnar hér heima, er senni
legt, að þeir leiti á önnur mið, þeg-
ar frá líður og er þá hæpið, að
mikið af afla þeirra verði lagður
hér upp“.
Jólaboðskapurinn.
Þannig hljóðar jólaboðskapur
forstjóra Samvinnufélagsins í ár.
Þetta er jólakveðja kratana til sjó-
manna og verkamanna, sem byggt
hafa lífsafkomu sína á vélbátun-
um mörg undanfarin ár. Að dómi
forstjórans er ekki hægt lengur að
gera út vélbáta frá Isafirði, það
verður að senda þá suður í Faxa-
flóa, ef ekki verður þá búið að
selja þá alla. Þetta eru skyldurnar
við fólkið. Er það ekki von, að
samviskan sé slæm og hrópað sé,
að aðrir hafi brugðist skyldum
sínum við atvinnulífið í bænum?
Samvinnufélagið getur ekki gert
út báta frá Isafirði sem kostuðu 50
þúsund krónur fyrir rúmum 20
árum, en Hnífsdælingar kaupa nú
samskonar bát fyrir kr. 350 þús.
til þess að gera út frá Hnífsdal og
leggja afla hans þar á land. Á
hverju byggist það, að hægt er að
gera út bát frá Hnífsdal en ekki
frá ísafirði ? — Það byggist á mis-
munandi dugnaði og lífsviðhorf-
um. Kratarnir á ísafirði hafa misst
trúna á lífið og sjálfa sig og sjá
ekkert framundan, nema eymd og
dauða. Þess vegna deyr allt og
visnar, sem þeir koma nálægt.
Hnífsdælingar eru hinsvegar trúir
skyldunum við sjálfa sig og fólk-
ið og horfa vonglöðum augum til
framtiðarinnar. Þess vegna kaupa
þeir bát en kratarnir selja.
Formaður Sjómannafélagsins
kallar útgerð vélbáta á Isafirði
grín. Það var annað hljó í krötun-
um hér áður og fyrr, þegar þeir
seldu togarann Skutul burt úr bæn
um, eða þegar Ifannibal sagði „að
íhaldið mætti sjálft eiga hugmynd
sína um togaraútgerð á ísafirði",
eða þegar þeir börðust með hnúum
og hnefum gegn því að togarafél-
agið fengi að vera þáttakandi í
fiskiðjuverinu.
sýnt við sviðsetningu þessa leiks,
og þakklæti sitt munu ísfirðingar
sýna með því að fjölmenna á sýn-
ingar þess. - ,
Leiknum var vel tekið af sýning-
argestum, sem voru nálega eins
margir og húsrúm leyfði.
S. H.