Vesturland - 27.02.1953, Blaðsíða 1

&jGR® a/essrFmzot&n S3úBFsaræs»sMaxm
XXX. árgangur.
ísafjörður, 27. febrúar 1953.
4. tölublað.
Framboð Sjálfstæðisfiokksins. Fimm manna fjölskylda finnst
látin á heimili sínu.
Þorvaldur Garðar Kristjánsson
Sjálfstæðisflokkurinn hefur þeg-
ar ákveðið framboð í nokkrum
kjördæmum við Alþingiskosning-
arnar, sem fram eiga að fara á
komandi sumri.
Gísli Jónsson, alþingismaður,
verður í kjöri í Barðastrandar-
sýslu. Hann hefur verið þingmaður
Barðstrendinga í tæp 11 ár. Fyrst
var hann kjörinn í sumarkosning-
unum 1942. Gísli hefur á undan-
fömum árum verið formaður fjár-
veitingarnefndar og sá þingmaður,
sem mesta vinnu hefur lagt á sig
við afgreiðslu fjárlaga, enda er
hann kunnur dugnaðarmaður að
hverju sem hann gengur. Gísli nýt-
ur almenns trausts og vinsælda
hjá Barðstrendingum og er ekki
að efa að fylgi hans þar stendur
traustum fótum.
Þorvaldur Garðar Kristjánsson,
lögfræðingur, verður í kjöri í Vest-
ur-ísafjarðarsýslu. Þorvaldur Garð
ar var þar í kjöri í aukakosning-
unum á s.l. hausti og bætti þar við
fylgi Sjálfstæðisflokksins. Þor-
valdur Garðar er dugnaðarmaður
og fylgir sínum málum vel fram.
Það er því víst að fylgi hans vex
hröðum skrefum í kjördæminu.
Auk þessara tveggja framboða á
Vestfjörðum hafa eftirtalin fram-
boð verið ákveðin: Austur-Húna-
vatnssýsla: Jón Pálmason, forseti
Sam. Alþingis. Akureyri: Jónas G.
Rafnar, alþingismaður. Vestur-
Skaftafellssýsla: Jón Kjartansson,
sýslumaður. Vestmannaeyjar: Jó-
hann Þ. Jósefsson, alþingismaður.
Hafnarfjörður: Ingólfur Flygen-
Gísli Jónsson.
ring, framkv.stjóri. Snæfells- og
Hnappadalssýsla: Sigurður Ágústs
son, alþingism. Eyjafjarðarsýsla:
1. Magnús Jónsson, alþingism. frá
Mel, 2. Árni Jónsson, tilraunastj.,
Akureyri, 3. Guðmundur Jörunds-
son, útgerðarm., Akureyri, 4. Stef-
án Stefánsson, bóndi Fagraskógi.
Sá hörmulegi atburður gerðist
að Suðurgötu 2, Reykjavík, í
gærdag, að Sigurour Magnússon,
lyfjafræðingur, 35 ára, fannst lát-
inn á heimili sínu ásamt konu
sinni Huldu Karen, 32 ára, og þrem
börnum þeirra á aldrinum 3ja til
sex ára.
Asdís systir Huldu bjó í húsinu
hjá þeim og þegar hún fór til
vinnu sinnar um morguninn var
Hulda að klæða börnin.
Móðir húsmóðurinnar kom á
heimilið kl. 12,40 og fann þá alla
fjölskylduna látna. Á náttborði
húsbóndans var glas merkt eitur,
og bréf til nánustu skyldmenna,
þar sem hann segir að hann hafi
hugsað sér að fremja sjálfsmorð
í örvilnan sinni eftir nokkurra ára
veikindi, og liafi liann ekki getað
hugsað sér að láta konu og börn
lifa eftir og liafi hann gefið þeim
Bjarni Sigurðsson í Vigur:
Hvað olli fólksflóttanum úr
Sléttuhreppi?
Það er ýíst að bera í bakkafullan
lækinn að skrifa eða tala um fólks-
flóttan úr sveitunum til sjávar-
þorpa og kaupstaða, og hvað þá
helzt til höfuðborgar vorrar, sem
mest hefur aðdráttaraflið.
1 tilefni þess, að á s.l. hausti hef-
ur einn hreppanna hér í Norður-
ísafjarðarsýslu, Sléttuhreppur,
sem fyrir nokkrum árum síðan var
annar eða þriðji fólksflesti hrepp-
ur sýslunnar, gjörsamlega tæmst
af fólki. Ætla ég nú samt að fara
nokkrum orðum um þetta, ég vil
segja óhugnanlega fyrirbrigði.
Margar ástæður hafa verið færð-
ar til þess, að fólkið vildi ekki vera
í sveitunum. Það hefur verið sagt,
að bændur tímdu ekki að greiða
jafn hátt kaup og hægt væri að fá
annars staðar. Háa kaupið þar hafi
valdið losi á fólkinu frá átthögun-
um þangað, sem fjölmennið er fyr-
ir. Þar væri völ á fjölbreyttum
skemmtunum og auðveldara að
lifa félagsbundnu lífi en í dreifbýl-
inu. Þar væri og fólkið laust við
þrældóminn og ófrelsið, sem
sveitalífkiu jafnan fylgdi. Þar
þyrfti fólkið ekki að taka nærri
sér við vinnuna, vinnutíminn þar
stuttur en kaupið hátt, þægindip
mikil og því skemmtilegt og gott
að eiga þar heima.
Sumt þetta má að vísu færa til
sanns vegar, en vissulega kemur
margt fleira til greina í þessum
efnum.
Ég hefi oft hugsað um hver væri
eiginlega ástæðan til þess að
Sléttuhrepnur tæmdist af fólki á
svo stuttum tíma sem raun er á
orðin. Meginástæðurnar tel ég
nokkurn veginn augljósar og vil
ég hér færa nokkur rök til.
Sléttuhreppur liggur, eins og all-
ir vita, á norðvestur horni Vest-
fjarðakjálkans. Það má ef til vill
til sanns vegar færast, að veður-
lag í hreppnum sé verra en víða
eitur og muni öll verða dáin er
þetta bréf hans verði lesið.
Sigurður Magnússon var starfs-
maður í Reykjavíkur-Apóteki, en
kona hans er ættuð frá Siglufirði.
-------O-------
Vélbátur ferst.
Vélbáturinn Guðrún frá Vest-
mannaeyjum fórst s.l. mánudag.
Fimin af áhöfn skipsins fórust, en
fjórir björguðust á gúmmibát og
náðu þeir landi nálægt Hallgeirs-
ey í Landeyjum.
Þessir fórust:
Óskar Eyjólfsson, skipstjóri,
Guðni Rósmundsson, Kristinn Að-
alsteinsson, Sigþór Guðnason og
Elías Hinriksson.
annars staðar á landinu. Held ég
þó að vart séu harðindin þama tíð-
ari en t.d. á norður hluta landsins,
Þingeyjarsýslum og jafnvel víðar.
Tíðarfar s.l. ára bendir til þessa.
Heyleysi hjá bændum í Sléttu-
hreppi hefur ekki, minnsta kosti
sem ég man til, orðið til að
hnekkja afkomu bænda þar, enda
reynslan sú að í hörðustu sveitum
landsins er ásetningur búfjárins
jafnan tryggastur. Ekki er treyst
á útigang fjársins. Fólkið yfirhöf-
uð í hinum veðurharðari sveitum
harðgerðara og dugmeira en í hin-
um veðurblíðari og samgróið því
umhverfi, sem það hefur alizt upp
við. Að veðurlagið í Sléttuhreppi
hafi verið orsök mannflóttans úr
hrepnum tel ég fráleitt.
Landskostir í þessum hreppi eru
misjafnir. Víða góðir og sums
staðar ágætir. Skilyrði til aukinn-
ar jarðræktar viða til staðar. Væn-
leiki búfjár og afurðir þess er
bezta sönnun þessa. Mun óvíða á
landi voru gerast vænna sauðfé og
kostameiri búpeningur. Góðar bú-
jarðir eru margar og nokkrar
þeirra hlunnindajarðir sem kallað
er, Eggja- og fuglatekja á mörg-
um bæjunum að ógleymdum mikl-
um trjáreka svo að segja undan
hvers manns bæjardyrum.
Útræði er alls staðar ágætt þar eð
Framhald af 2. síðu.