Vesturland - 10.09.1971, Blaðsíða 4

&Q71Z) aÆs^FWXXXn S3fíCFSXE»)SXmXR
Framboösraunir vinstriflokkanna
Framboðslistar við bæjarstjórnarkosningarnar 3. okt. nk.
hafa nú verið birtir. Frá framboðslista Sjálfstæðisflokksins
er skýrt á öðrum stað hér í blaðinu, en rétt er að víkja
nokkrum orðum að framboði vinstriflokkanna.
Sjaldan eða aldrei hafa framboðsraunir þeirra hér í bæ
verið jafn miklar og listar barðir saman með jafn miklum
harmkvælum og nú. Eru þær fæðingarhríðar raunar ekki
annað en spegilmynd af þeirri sundrung og upplausn, sem
ríkt hefur í bæjarmálasamstarfi vinstrimanna hér á ísa-
firði mörg undanfarin ár, sem lauk svo með ósköpum
snemma á hinu nýbyrjaða kjörtímabili.
EIMBJÖKN í TVÍBJÖRN
Undanfarnar vikur hafa vinstriflokkarnir farið á fjör-
urnar hver við annan og minna þær aðfarir einna helzt á
söguna um Einbjörn o.s.frv.
Leikurinn hófst með því, að Alþýðubandalagið bauð Al-
þýðuflokknum og Framsóknarflokknum samstarf um sam-
eiginlegt framboð þessara þriggja flokka. Þeirri málaleitan
höfnuðu Alþýðuflokksmenn þegar í stað án nokkurra við-
ræðna. Þegar svo var komið, tóku Framsóknarmenn í sama
streng.
Þá lagði skólastjóri kommúnista upp laupana, en við tók
sínu kjörsviði, stjórnmálunum, að nú var á síðustu stundu
rokið til að berja saman lista Hannibalista. Var ætlun
meistarans, að látast þar hvergi nærri koma, og ota fram
öðrum mönnum, sem gætu þá með sanni sagt: Stattu að
baki mér, skræfa.
Skömmu áður en framboðsfrestur rann út, var það á
allra vitorði, að meistarinn hafði lýst yfir því að hann
hefði valið. Hann myndi ekki sinna stjórnmálum, hann hefði
öðrum mikilvægari hnöppum að hneppa. En margt fer öðru
vísi en ætlað er. Meistarinn fann að vísu sinn Kára, en
hann komst að raun um það, að ,,berr er hver að baki,“ og
neyddist til að gegna hinu gamla hlutverki að standa að
baki Kára, því annars hefði listinn aldrei séð dagsins Ijós.
Hann varð að hrökkva eða stökkva, og kaus að stökkva.
Þessar framboðsraunir hinna nýju siðbótarmanna í ís-
lenzkum stjórnmálum, mannanna, sem voru yfirhafnir af
helgislepju fyrir síðustu Alþingiskosningar og töldu mönn-
um trú um, að þei rætluðu að „siðbæta" íslenzk stjórnmál,
eru í rauninni harmsaga; harmsaga þeirra manna, sem fá
glýju í augun af stundaruppgangi og kasta fyrir róða sínum
hugsjónum og því trausti, sem til þeirra var borið.
Kosniog hafin
Við bæjarstjórnarkosningarn
ar á ísafirði og í Eyrarhreppi
3. okt. nk. má búast við að
kjósendur á kjörskrá verði
um 1750, en endanleg tala
kjósenda á kjörskrá liggur
ekki fyrir, að því er formað-
ur yfirkjörstjórnar, Marías Þ.
Guðmundsson, tjáði blaðinu.
Kjörfundur hefst á ísafirði
kl. 10 fh., en ekki er full-
ráðið hvenær kjörfundur hefst
í Hnífsdal. Á ísafirði verða
þrjár kjördeildir og ein í
Hnífsdal, en kjósendur í Skut-
ulsfirði og Arnardal eiga að
kjósa á ísafirði.
Utankjörfundarkosning gat
hafizt sl. sunnudag og er
hægt að kjósa hjá öllum
sýslumönnum, bæjarfógetum
og hreppsstjórum á öllu land
inu, en hins vegar verður
ekki hægt að kjósa hjá ís-
lenzkum sendiráðum eða ræðis
mönnum erlendis í þessum
kosningum.
annar skólastjóri og var mikið niðri fyrir. Minna aðfarir
hans átakanlega á gleðikonu, sem falbýður sig hverjum
þeim, sem hafa vill.
Meistarinn lagði fyrst til atlögu við Alþýðuflokkinn og
Framsóknarmenn og bauð upp á sameiginlegt framboð með
Hannibalistum.
Kratarnir voru ekki andvígir blíðuhótum við ungfrú Hanni
balista, en neituðu skilyrðislaust að ganga til sængur með
Framsóknarmaddömunni. Þar með var sá draumur búinn.
En meistarinn var ekki af baki dottinn. Hann telur mögu-
leika á að ná ástum kratanna og býður þeim sameiginlegt
framboð krata og Hannibalista. Var nú karpað um kjörin,
en þegar kratar heimtuðu tólf sæti af 18 á framboðslistan-
um, var viðræðum slitið því að drósinni fannst of lítið boðið.
Þá er gerð örþrifatilraun til að komast í einhverja sæng,
og nú býður ungfrúin upp á samstarf við Framsókn og komm
únista. Hófust þá viðræður og sýndu allir blíðuhót, enda
vinna þessir flokkar saman í ríkisstjórn, og verður ekki
betur séð, en að Hannibalistum líði vel í einni sæng með
kommúnistum og Framsóknarmaddömunni, hvað sem líður
yfirlýsingum Hannibals fyrir kosningar um að hann starfi
aldrei með „ólýðræðislegum öflum", sem sagt kommúnistum.
En meistarinn er enginn ættleri og lét sig ekki muna um
það, að feta dyggilega í fótspor gamla mannsins og leita
samstarfs við kommúnista í bæjarmálum hér á ísafirði.
En hér fór á annan veg en syðra. Postular kenningarinn-
ar um nauðsyn „sameiningar vinstriaflanna" voru komnir
það langt á veg, að þeir voru farnir að raða saman lista,
semja stefnuskrá og tilnefna sína fulltrúa á listann. En þá
sprakk blaðran og hugsjónir urðu að víkja fyrir hags-
munum. Deilan stóð um menn, en ekki málefni og sú deila
varð til þess, að ekkert samstarf tókst.
Nú þótti meistaranum illt í efni. Hann hafði haft uppi
hvers konar fagurgala og blíðuhót við hvern af öðrum, en
allt án árangurs. En svo mikið lá við að hann gæti sinnt
Kommarnir vitna um einkarekstur
Fyrir nokkru var Þjóðvilj-
inn borinn inn á hvert heimili
hér í bæ. Tilefnið mun hafa
verið, að í blaðinu birtist
langt viðtal við hugmynda-
fræðing kommúnista hér á
ísafirði, Aage Steinsson. í
þessu viðtali kemur svo sem
ekkert merkilegt fram, sem
ísfirðingar ekki vissu áður.
Bæjarfulltrúinn vekur athygli
á, að atvinnuástand sé gott
á ísafirði og atvinnulíf standi
hér í blóma. Bent er á, að
,,á undanförnum árum hafi
verið keyptir nokkrir stórir
bátar hingað, og núna hafi
útgerðarmenn fullan hug á að
kaupa skuttogara." Séu þrír
skuttogarar væntanlegir til
bæjarins, og telur hugmynda
fræðingurinn það „djarflega
og stórmannlega hugsað."
í viðtalinu kemur einnig
fram, að ekkert sé byggt á
vegum bæjarfélagsins „eins
og er“. Það var þó gert áður
en Aage Steinsson tók sæti
í bæjarstjórn. Hins vegar
standi byggingameistarar í
bænum í stórframkvæmdum
og hafi fullan hug á að gera
stórátak, til að bæta úr tilfinn
anlegum skorti, sem nú sé á
íbúðarhúsnæði hér í bæ.
Allar eru þessar upplýsingar
hinar athyglisverðustu fyrir
þá, sem ekki þekkja til hér
á ísafirði, og ekki síður fyr-
ir þá, sem hafa tekiö áróður
þessa manns alvarlega.
Sem helzti hugmyndafræð-
ingur kommúnista á ísafirði
hefur Aage Steinsson að sjálf
sögðu boðað það, að ríkis-
rekstur með hæfilegu ívafi
af bæjar- og samvinnurekstri
væri hið æskilegasta reksturs-
form, sem til væri, og tryggði
bezt atvinnuöryggi borgar-
anna.
í þessu sama Þjóðviljablaði
birtist einnig viðtal við helzta
leiðtoga kommúnista á Siglu-
firði, Óskar Garibaldason, og
er næsta fróðlegt að kynnast
viðhorfum hans til þessara
mála. Hann segir, að á Siglu
firði hafi „verið viðvarandi
atvinnuleysi árum saman".
„Það var þó ekki lýðum Ijóst,
hvað það hefur verið mikið,
fyrr en farið var að greiða at
vinnuleysisbætur, sem hafa
farið upp í 10—11 milljónir
á ári hjá okkur."
Á hvern hátt skýrir svo
þessi kunni baráttumaður
kommúnismans þetta fyrir-
bæri? Hann segir: „En í
raun og veru er það ríkið,
sem hefur sett bæjarfélagið
á hausinn. Það hafði allan at
vinnurekstur, sem máli skipti
um áratugi hér í bæ, þegar
síldin var og hét.
Aðrir gátu ekki blómgast
við hliðina á atvinnurekstri
þess. (leturbreyting VI.) Þar
af leiðandi er hér miklu minni
útgerð, en ella hefði verið.“
Á sömu síðu blaðsins birtist
svo mynd af m.b. Siglfirð-
ingi, sem íshúsfélag ísfirð-
inga hf. hefur nú keypt hing
að til bæjarins. Yfir mynd-
inni stendur með feitu letri:
„Af hverju var Siglfirðingur
seldur? “ og skýringin stend-
ur svo undir myndinni: „Sigl-
firðingur var seldur vegna
þess að kaupfélagið var komið
á hausinn.“
Nokkru aftar í þessu sama
blaði er svo grein undir fyr-
irsögninni: „Bolungarvík er
athafnabær" og segir þar
ma.: „Það hefur varla farið
fram hjá neinum, sem með
fréttum hefur fylgzt undan-
farið, að Bolungarvík ereinn
mesti uppgangsbær á land-
inu. Þar hefur atvinna verið
yfrið nóg um áraraðir. Sem
Framhald á 2. síðu