Bjarmi - 01.04.2003, Blaðsíða 13

sem kenndur er við Ástjörn. „Ég man vel
eftir Boga á Bronco-inum að safna saman
krökkum í sunnudagaskólann. Hann fóroft
fleiri ferðir og byrjaði kannski klukkutíma
fyrir sunnudagaskóla að smala krökkum
um allan bæ. Þetta var svona „Sækjum og
sendum þjónusta". Hann var með stórt
sæti aftur í bílnum og þar gátu margir
krakkar setið.“
Árin í sunnudagaskólanum og ferðirnar í
Bronco jeppanum hans Boga reyndust þýð-
ingamikil í lífi Péturs litla Björgvins. „Bogi
er í raun minn andlegi faóir. Hjá honum
kynntist ég biblíusögunum og hvað lifandi
trú er. Sérstaklega sem 4-6 ára patti í
sunnudagaskólanum. Sex ára fer ég svo í
sumarbúðirnar á Ástjörn og frá sjö ára aldri
er ég átta vikur á Ástjörn á hverju sumri. Við
mættum 50 strákar um miójan júní og vor-
um fram í miðjan ágúst. Og sá sem fór
heim eftir fjórar vikur var ræfill, algjör ræfill
og fýrirlitinn af hinum strákunum. Svona
var þetta þá. Svo fannst mér fráleitt ef ekki
var beðin boróbæn heima þegar maður
kom úr þessari löngu sumarbúðadvöl því
maður var orðinn svo vanur henni. En mér
leið alltaf vel á Ástjörn. Þar drakk ég í mig
biblíusögurnar sem Bogi sagói með aðstoð
„rúllu-slides-mynda“ en það var amerískt
kerfi og mjög nýtískulegt á þeim tíma.“
Það dylst varla nokkrum manni aó Pétur
Björgvin á góóar minningar frá Ástjörn. Á
unglingsárum sfnum hóf hann svo að að-
stoða við sumarbúðirnar og starfaði þar
mörg sumur. Þegar Pétur Björgvin er beðinn
aó lýsa huga sínum til Ástjarnar kemur dá-
lætið enn betur í Ijós. „Fyrir mig var þetta
paradís á jörð og sem slíkur er hann einn
allra kærasti staðursem til er á jöróu. Tjörn-
in er ævintýri líkust og það sama má segja
um skóginn þar sem göngustígar liggja til
allra átta. Staðurinn er því algjör ævintýra-
heimur fýrir krakka til að leika í. Mér er líka
mjög minnisstætt frá Ástjörn þetta að læra
að biðja frá eigin brjósti. Ég hafði áður lært
bænavers hjá ömmu en það sem ég lærði á
Ástjörn er að koma orðum að því sem mig
langaði að segja Guði: „Takk fýrir að við
unnum í fótboltanum í dag“. Bogi þjálfaði
okkur í því að biðja þannig án þess að fara
með fýrirfram gefin orð.“
Góó þjálfun hjá Hernum
Eins og þegar hefur komið fram starfar
Pétur Björgvin fýrir Háteigssöfnuð í Reykja-
vík. Áður en hann hóf störf þar lágu leiðir
hans þó víóa, bæði í námi og starfi. „Ég
prófaði lögfræói og guófræði í Háskólan-
um, vann sem tollari og lauk tollskólanum.
Svo vann ég líka á Hjálpræðishernum, í
æskulýðsstarfi Þjóðkirkjunnar, var starfs-
maður Ten-sing verkefnisins sem KFUM &
KFUK ásamt Þjóðkirkjunni stóóu að og
vann í Skálholti vió fermingarnámskeið.“
Hjá Hjálpræðishernum starfaði Pétur
Björgvin í gestamóttökunni. „Mér líkaói
starfið á Hernum mjög vel,“ segir Pétur.
„Ég vann aðallega á kvöldin og nóttunni
og var þá í beinum tengslum við næturlífið
í Reykjavík. Á heimilinu var líka fólk sem
átti erfitt meó að gæta sín í víni og á þeim
málum þurfti aó taka. Svo kom líka fólk
sem átti í ýmsum erfiðleikum og leitaði til
Hersins í von um húsaskjól eóa aóra hjálp
um miðja nóttu.“ En skyldi Pétur Björgvin
hafa lært eitthvað á þessum tíma hjá Hern-
um? ,Já, það er ekki nokkur spurning. Ég
kynntist hliðum á mannlegu lífi sem ég
vissi ekki aó voru til. Mér er minnisstæðast
hvaó hjón geta verið vond hvort við annað.
Það komu stundum einstaklingar sem
höfðu verið hraktir aö heiman og vantaði
herbergi. Stundum kom fólk jafnvel hálf-
nakið og þá þurfti aó útvega því föt.“
13