Bjarmi - 01.12.2003, Qupperneq 35
sónu, sjálfum Guöi, honum sem
sjálfur hefur gengiö í gegnum
myrkur og þjáningu til þess að
birta okkur kærleika sinn og
gæsku.
Tilfinningar í Sálmum
Gamla testamentisins
í bókinni er fjallað um Sálmana
sem spegil sálarinnar sem geta
kennt okkur tungumál sálarinnar
og oröaö tilfinningar. Þessir sálm-
ar sem voru notaðir viö tilbeiöslu
fjalla oftar um ásökun, efa og
sársauka en um gleöi. „Úr djúpinu"
ákallar sálmaskáldiö meö óhlífinni
hreinskilni Guð og þaö er hvatning
til okkar aö lifa ekki í afneitun um
ástand heimsins og okkar eigin
liöan. Sálmarnir hjálpa okkur að
skilja aö tilfinningarnar eiga alltaf
upptök sín í undirliggjandi spurn-
ingu um Guð. Loks sýna þær að
aöstæður sem kalla fram erfiöar
tilfinningar eru ekki vandamáliö,
heldur er vandamálið aö hjarta
okkar er í andstööu við Guö.
Sálmaskáldið tjáöi opinberlega
tilfinningar eins og reiði og fyrir-
litningu gagnvart Guði. Fyrir okkur
er þaö uppörvun aö sjá aö aðrir
hafa glímt viö erfiðar tilfinningar
og spurningar og í baráttunni lært
að elska Guð. Sálmaskáldiö setur
orö á sársaukann og hann er ekki
falinn í andlegum orðatiltækjum
eöa æfingum til aö losna undan
kvölinni. Viö erum hvött til aö
viðurkenna sársaukan, án afsök-
unar og án þess að hylja sáriö.
Margir mundu veigra sér viö aö
oröa reiði og örvæntingu eins og
sálmaskáldiö gerir. En í Sálmunum
erum viö hvött til þess aö vera
heinskilin og persónuleg viö Guö.
Brueggeman segir að þessir sálm-
ar tjái neitun viö að sætta sig viö
ástandið eins og það er. Þeir tjá
vægöarlausa von um að Guöi sé
ekkert um megn. Ekkert lendir fyr-
ir utan ábyrgö Guðs. Sálmarnir
hvetja okkur til aö kalla á Guð í
myrkrinu og tjá efasemdir okkar
en það er reyndar í ákveönu sam-
hengi sem það er gert, sem hluti
af tilbeiðslu. Sálmarnir voru
sungnir sem hluti af opinberri til-
beiöslu og við erum hvött til aö
tjá tilfinningar okkar í tilbeiðslu.
Hvers getum viö vænst af
Guöi? Hvernig er Guö? Hvaö mun
hann gera við okkur þegar afneit-
unin er horfin og sársaukinn er
kominn í dagsljósið? Svar Guös
viö reiði og hræöslu
okkar kemur á
óvart. Viö höld-
um aö hann vilji
stillt og þæg
börn sem taka
þvi sem að hönd-
um ber. En viö
komumst aö því
aö hann vill að
líf okkar sé
þrungið ástriöu
og undrun yfir
því hver hann er.
Hann leiðir okkur
út á ystu nöf lífs-
ins þar sem vel
skipulagt líf
og öryggi er
fjarri og við
erum ósjálf-
bjarga og
úrræðalaus.
Það er stað-
urinn þar
sem traustiö
getur vaxið.
Áætlun hans
er okkur til
heilla. í til-
finningalegri
glímu okkar við
Guð munum viö
vaxa í skilningi á
því hver hann er.
Hann svarar okk-
ur ekki alltaf eins
og við væntum, en
hvaö sem hann
gerir þá birtir hann okkur hjarta
sitt. Við kynnumst honum betur.
Tilfinningar okkar
og tilfinningar Guðs
Annaö atriði sem Allender og
Longman fjalla um í sambandi við
erfiðar tilfinningar er að aö þær
auka skilning okkar á tilfinningum
Guös og hjálpa okkur þannig aö
þekkja hann betur. Guö hefur til-
finningar eins og reiði, öfund og
fyrirlitningu. Guð hefurvalið að
opinbera sjálfan sig meö því að
likja þeim við tilfinningar manns-
ins. Innsýn í eigið tilfinningalíf og
það hversu yfirþyrmandi þaö getur
veriö, hjálpar okkur aö undrast og
íhuga tilfinningar Guös. í kross-
dauða sinum var Sonur Guös yfir-
gefinn af Guöi og upplifði ótta,
örvænt-
ingu og skömm.
Okkur eigin upplifun
af þessum tilfinningum
getur hjálpaö okkur aö skilja
betur hvað Guð lagði á sig til
þess aö frelsa okkur.
Viö stöndum hjarta Guös nær.
Skapari heimsins mætir okkur í
aöstæðum okkur þvi að hann
hann þráir að viö kynnumst hon-
um og endurgjöldum ástina með
ástriðu og tilbeiöslu. „Hversu tor-
skildar eru mér hugsanir þínar, ó
Guð, hversu stórkostlegar eru þær
allar samanlagðar. Ef ég vildi telja
þær, væru þær fleiri en sandkorn-
in, ég mundi vakna og vera enn
með hugann hjá þér.” (Sálm
139,17-18).
Heimild:
Allender, Dan B. 8t Tremper Longman. The
Cry of the Soul. How our Emotions
Reveal our Deepest Questions about God.
Colorado Springs: Navpress, 1994.
Höfundur er hjúkrunarfræöingur