Bjarmi - 01.12.2004, Blaðsíða 11

Samband íslenskra kristniboðs-
félaga þurfti meiri fjármuni en áður.
Konurnar í Kristniboðsfélaginu
íhuguðu, hvernig hægt væri að afla
meiri tekna. Þær hófu kaffisölu,
með heimabökuðu meðlæti, í
Betaniu 1. maí 1952. Síðan hefur
kaffisala þann dag verið árlegur
viðburður og alltaf gefið góðan arð.
Staðurinn varð að vísu annar eftir
að félögin, sem áttu Laufásveg 13
eignuðust Kristniboðssalinn á
Háaleitisbraut 58 ásamt Sambandi
íslenskra kristniboðsfélaga.
Undirrituð hefur verið í Kristni-
boðsfélagi kvenna í 40 ár. Þann
tima þekki ég þvi vel starfsemi
félagsins. Fyrstu árin lærði ég margt
af þeim, sem eldri voru. Fórnfýsin
var einstök. Oft var eyrir ekkjunnar
lagður í samskotaskálina á fundum.
Kærleikur eldri kvennanna og fyrir-
bænir umvöfðu líka okkur sem yngri
vorum. Hverri nýrri félagskonu var
fagnað innilega og glaðst yfir víðari
starfsakri bæði úti og hér heima.
Með kærleika og bæn stóðu allar
konurnar að baki okkar, sem tókum
þátt í telpnastarfinu og sunnudaga-
skólanum. Þegar telpurnar, sem
voru vikulega á fundum, fóru að
hafa basara til að geta selt þá muni,
sem þær höfðu gert fyrir kristni-
boðið, fengum við líka gjafirfrá
félagskonum. Basarinn festist í
sessi og hefur ætíð aflaö tekna fyrir
málefnið. Fjáröfiunarsamkomur í
sama tilgangi hafa um áraraðir verið
einu sinni á vetri. Siðan hafa
Eþíópíukvöld og grænmetismarkað-
ur bæst við.
Kristniboðsfélag kvenna hefur
ætið notið aðstoðar og vináttu
margra. Einkum hafa kristniboð-
arnir, sem heim koma frá akrinum
úti, stutt okkur í starfi, og ýmsar
konurnar gengið i félagið. Ólafur
Ólafsson var alla tíð mjög tengdur
félagi okkar. Hann var fyrsti kristni-
boðinn og kona hans Herborg
varaformaður þess i áratugi. Lengi
sá Ólafur um fyrsta fund janúar-
mánaðar ár hvert og auk þess oft
um efni annarra samverustunda.
Aldinn að árum sagði hann á einum
slíkum fundi haustið 1972:
„Konurnar, sem hófust handa og
stofnuðu þetta félag, vissu hvað
þær voru að gera, þvi að þær
treystu Jesú og postulunum."
Gleðin í starfinu
í 100 ára sögu Kristniboðsféiags
kvenna hafa skipst á skin og skúrir.
En ávallt hefur það fengið að njóta
nærveru Drottins. Biblian hefur
verið leiðarljósið. Árum saman
höfum við fengið fræðslu annarra i
Guðs orði. Því minnumst við með
þakklæti vina okkar, sem luku
Orðinu upp fyrir okkur en eru nú
komnir heim til fagnaðar Herra sins.
Kristniboðið og kristniboðarnir,
bæði stórir og smáir, hafa alltaf
verið bænabörn kvennanna i félag-
inu. Við höfum glaðst af heilum hug
yfir ávaxtaríku starfi þeirra. Það
hefur verið hrifandi að fá heim-
sóknir frá kristniboðsakrinum og
hlusta á vitnisburð svartra vina
okkar, sem þekkja af eigin raun,
hvað það er að lifa i myrkri heiðn-
innar. En svo kom Ijósið inn í líf
þeirra, er þeir fengu að heyra fagn-
aðarerindið um frelsarann Jesú
Krist, sem er hinn sami i gær, i dag
og um aldir.
Kristniboðið og kristniboðarnir, bæði
stórir og smáir, hafa alltaf verið bæn-
abörn kvennanna í félaginu.
Guði séu þakkir að við i
Kristniboðsfélagi kvenna fengum
náð til að taka þátt í þvi starfi.
Heimildir: Fundargerðir Kristniboðsfélags
kvenna og þættir áður unnir upp úr
þeim.
Greinin var upphaflega erindi flutt á
afmælishátíð félagsins í Breiðholts-
kirkju 6. nóvember 2004
Höfundur er fyrrum safnvörður
11