Bjarmi - 01.12.2004, Side 12

Viðbúin að hlusta ogtala
Michael Ipgrave tekinn tali um þvertrúarleg samskipti
í septemberlok kom hingað til
lands Englendingurinn dr. Michael
Ipgrave, prestur í anglíkönsku
kirkjunni sem nú hefur tekið við
sem erkidjákni í suðurhluta London.
Við höfum reynt að safna saman full-
trúum kirkjudeildanna, en það er ekki
einfalt því að við erum ekki öll sam-
mála um það hvernig skuli standa að
svona starfi og hve langt skuli ganga.
Hann hefur lengi verið ráðgjafi erki-
biskupsráðsins í Bretlandi í öllum
málefnum sem varða önnur trúar-
brögð og ritari samkirkjulegrar
nefndar sem samhæfir öll þver-
trúarleg samskipti í heimalandi sínu.
Hér á landi tók hann m.a. þátt í
málþingi á vegum kærleiksþjón-
ustusviðs Biskupsstofu og Alþjóða-
húss um þvertrúarleg samskipti í
fjölmenningarsamfélagi. Ég hlustaði
á Michael á ofannefndu málþingi en
hitti hann síðan á mánudagsmorgni
á Biskupsstofu til að ræða nánar við
hann um þessi mál.
Nú er lengri hefö fyrir fjölbreyttu
samfélagi i Bretlandi en hér, hvaö
hefur veriö aö gerast í samræöum
á milli trúarbragöa þar undanfarin
ár og áratugi?
Rétt er það að okkar tengsl við
umheiminn og saga okkar sem
heimsveldis á árum áður hefur gert
það að verkum að breskt samfélag
er mun fjölbreyttara hvað snertir
kynþætti og trúarbrögð en hér á
landi. Breskt þjóðfélag er samfélag
fjöltrúar og fjölmenningar. Þar að
auki stundar fjöldi fólks annars
konar trúariðkun og andlegt líf t.d. á
nótum nýaldar. í samfélaginu eru
einnig margir sérhópar með eigin
menningu sem birtist í mismunandi
talsmáta, hegðun og klæðaburði.
Félagsleg og efnahagsleg staða
fólks er afar frábrugðin. Þarna er
aðgreining milli fólks þó svo að ekki
sé hún svo sýnileg.
Kirkjuflóran er mjög fjölbreytt á
Bretlandi. Þar er að finna margvís-
legar hefðir. Víða í anglíkönskum
söfnuðum í stórborgunum er meiri-
hluti þeirra er sækja guðsþjónustu
af afrískum uppruna. Trúfesti þeirra
og lifandi lofgjörð hefur endur-
nýjandi áhrif á okkur hin.
Siðustu áratugi höfum við á
Bretlandi rætt mjög þvertrúarleg