Bjarmi - 01.12.2004, Side 38
Bjarma-bros
A fremsta bekk
Eldri kona var mætt I gömlu
sveitakirkjuna í sunnudagsmessu.
Vinalegi kirkjuvöröurinn tók á móti
henni og hjálpaði henni upp tröpp-
urnar aö kirkjunni og leiddi hana
inn.
„Hvar myndirðu vilja sitja?"
spurði kirkjuvörðurinn.
„Á fremsta bekk!“ svaraði eldri
konan.
„Ég held að þú myndir ekki vilja
það,“ sagði kirkjuvörðurinn.
Eldri konan furðaði sig á þvi og
spurði af hverju.
„Presturinn er nefnilega svo
leiðinlegur,“ sagði kirkjuvörðurinn.
Eldri konan leit á hann og spurði
hann: „Veistu hver ég er?“
Kirkjuvörðurinn tjáði henni að
hann vissi það ekki.
„Ég er nefnilega móðir prests-
ins!“ sagði hún hvöss við hann.
Kirkjuvörðurinn var snar í snún-
ingum og spurði á móti: „Veistu
hver ég er?“
Eldri konan sagðist ekki vita
það.
„Það var nú gott!“ sagði kirkju-
vörðurinn og dreif sig til baka I and-
dyrið.
jólahátíðina.„Þetta er flottasta gjöf
sem ég hef nokkurn tímann fengið!"
„Það erfrábært," sagði frændi
hans við hann. „Kanntu annars að
spila á hann?“
„Ha, nei, nei, ég spila ekkert á
hann,“ sagði Kiddi litli kátur. „Hún
mamma borgar mér 100 kall á dag
fyrir að spila ekki á hann á daginn
og pabbi borgar mér 500 kall á viku
fyrir að spila ekki á hann á kvöldin!"
aftan á rassinn á honum og viti
menn, Jóhann litli fór að gráta og
þetta voru svo sannarlega gleðitár í
eyrum móðurinnar.
Sjúkraliðinn þakkaði sfðan
Katrínu fyrir aðstoðina og spurði
hana hvað henni fyndist um allt
þetta sem hún var vitni að.
Katrín litla var snögg að svara
og sagði: „Hann átti í fyrsta lagi
ekkert að vera að skríða þarna inn,
flengdu hann aftur!"
Góð jólagjöf
„Þakka þér kærlega fyrir raf-
magnsgftarinn sem þú gafst mér,"
sagði Kiddi litli þegar hann hitti
frænda sinn í fyrsta sinn eftir
"Jæja, éger með góðar fréttir, tölvukerfiö er
niöri hjá okkur þannig aö þú þarft ekki aö
koma fýrr en á máiiudagnm!"
Fæðingin
Það var síðla kvölds og Heiða,
sem var ólétt af sínu öðru barni, var
ein heima með 3 ára dóttur sinni,
Katrínu. Allt í einu byrjaði Heiða að
fá hríðir og hún hringdi þess vegna
[ Neyðarlínuna þar sem maðurinn
hennar þurfti óvænt að fara í
söluferð út á land deginum áður.
Sökum þess að rafmagns-
truflanir höfðu komið upp í bænum
og viða var rafmagnslaust þá gat
einungis einn sjúkraliði mætt á
staðinn og aðstoðað við fæðinguna.
Það var kolniðamyrkur í húsinu
og sjúkraliðinn bað Katrínu litlu um
að halda uppi vasaljósi fyrir ofan
mömmu sína svo að hægt væri að
sjá betur þegar hann tæki á móti
barninu.
Katrín litla þurfti ekki að láta
segja sér þetta tvisvar heldur gerði
eins og hún var beðin um. Heiða
stóð sig eins og hetja og eftir
dágóða stund var hann Jóhann litli
kominn í heiminn. Sjúkraliðinn tók
hann upp á löppunum og sló létt
Hjálpin góða
Einn eldri prestur var á gangi
niður eina götu þegar hann tók eftir
því að litill drengur var að reyna að
teygja sig upp í dyrabjöllu á húsi
einu þarna í götunni. Bjallan var í
raun það hátt uppi að litli drengur-
inn gat ekki náð upp i hana þrátt
fyrir djarflega tilburði til þess.
Eftir að hafa fylgst með litla
drengnum um stund þá ákvað
presturinn að koma honum til bjarg-
ar. Vatt hann sér þá yfir götuna,
labbaði upp að drengnum, lagði
hönd á öxlina á honum og hringdi
bjöllunni fyrir hann.
Síðan kraup presturinn niður á
kné og leit á drenginn og sagði: „Og
hvað gerir maður þá?“ og vonaðist
eftir því að drengurinn myndi þakka
fyrir aðstoðina.
Litli drengurinn svaraði snöggur
í bragði: „Nú, við tökum til fótanna,"
sagði litli drengurinn og stakk af.
38