Búnaðarrit - 01.01.1969, Síða 78
68
BÚNADARRIT
og birta þá grein í Búnaðarritinu, sé ég ekki ástæðu til
að fjölyrða um liana í starfsskýrslu minni.
En tvennt er, sem ég tel rétt að geta örlítið um nú,
í fyrsta lagi hvers vegna aðgangseyririnn var ákveðinn
60 krónur fyrir fullorðna og í öðru lagi tekjur og gjöld
sýningarinnar. Fyrra atriðið geri ég að umtalsefni, vegna
þess að sýningarstjórnin hefur helzt verið gagnrýnd fyrir
að selja of ódýrt inn á sýninguna.
Ríkjandi sjónarmið þeirra, sem standa að sýningu í
þágu einhvers atvinnuvegar, er að fá sem flesta til að
koma og skoða sýninguna og kynna á þann hátt fram-
leiðslu og framlag atvinnuvegarins til þjóðarbúsins.
Sjaldan mun það sjónarmið ríkja, að slík sýning skili
beinum hagnaði í sjóði þeirra, er að sýningunni standa,
heldur verði atvinnuvegurinn aðnjótandi óbeins hagnað-
ar af sýningunni.
Stjórn Landbúnaðarsýningarinnar ákvað að hafa að-
gangseyrinn 60 kr. fyrir fullorðna og 25 kr. fyrir börn.
En það var nokkuð hærra heldur en á undangengnum
sýningum, sem haldnar liafa verið í Laugardalshöllinni,
eða um 15 kr. liærra fyrir fullorðna en á Sjávarútvegs-
sýningunni, sem haldin var nokkrum vikum áður. Þeir
seldu inn á kr. 50,00, og var merki sýningarinnar inni-
falið í verðinu, en það kostaði frá framleiðanda um 5
kr. stk.
Nú höfðum við ólíkt meiri útgjöld en aðrar sýningar,
þar sem útisýningin kostaði okkur yfir eina milljón kr.
og verðlaun vegna biifjársýningar voru yfir l/2 millj. kr.
Við reiknuðum með meiri aðsókn, og að hún mundi
standa undir þessum kostnaði.
Auk þess vildum við fá fólk til að koma oftar en einu
sinni. Með því að selja ekki dýrara inn en við gerðum,
taldi fólk ekki eftir sér að koma oft á sýninguna.
Ég geri mér ljóst, að þótt við liefðum selt inn á kr. 75
í staðinn fyrir kr. 60, þá liefði það ekki dregið verulega
lir aðsókn. En með hæfilegri bjartsýni töldum við, að