Búnaðarrit - 01.01.1969, Page 160
150
BÚNAÐARRIT
hann á hendi til vorsins 1961, þá flutti hann með fjöl-
skyldu sína til Reykjavíkur og gerSist þá strax erind-
reki Stéttarsambands bænda og gegndi því starfi til
æviloka. Auk aðalævistarfsins gegndi hann ýmsum félags-
málastörfum. Hann var í stjórn Búnaðarsambands Skag-
firðinga 1936—’61 og formaður 1948-—-’61. Átti sæti á
Búnaðarþingi 1938—’61. Var í Búnaðarráði 1945 og
1946 og í Framleiðsluráði 1947—1951. Vann í tveimur
milliþinganefndum búnaðarmála á árunum 1955 og 1956.
Var skipaður í Kalnefnd Austurlands 1965—’66. Sá að
mestu um útvegun heys og flutning á því til Austur-
lands, sem var mikið starf. Þá var hann aðstoðarfram-
kvæmdastjóri landbúnaðarsýningarinnar á sl. sumri og
sá um fjárreiður hennar. Síðustu árin, sem bygging
Bændahallarinnar stóð yfir, vann hann með fram-
kvæmdastjóranum mikið starf.
Kristjáni Karlssyni fór skólastjórnin á Hólum vel úr
hendi. Hann var góður og traustur kennari, vinsæll af
nemendum sínum, liélt góðum aga og var tillitssamur.
Búreksturinn á Hólum stundaði hann af skyldurækni og
slíkri kostgæfni, eins og allt væri hans eigin eign,
enda bar búskapurinn sig betur þar en á flestum opin-
berum búum. Kristján var hygginn og hófsamur, að
allri gerð. — Ósérhlífinn til allra starfa og æðrulaus.
Hugsaði öll mál rækilega, sem honum var trúað fyrir,
og rasaði því ekki um ráð fram. Málflutningur lians var
aldrei orðmargur, en skýr og skipulegur og fékk því
að jafnaði góða álieyrn. Hann naut vinsælda og trausts
allra, er hann þekktu og hann liafði samskipti við.
Kristján Karlsson var kvæntur Sigrúnu Ingólfsdóttur,
alþm. frá Fjósatungu, Bjamasonar.
Hann andaðist 26. nóvember sl.