Búnaðarrit - 01.01.1969, Page 181
BÚNAÐARÞING 171
Lögð verði álierzla á notkun rafmagns til hitunar
íbúðarhúsa.
2. Stóraukið verði fjármagn til rafvæðingar þeirra svæða,
sem enn liafa ekki fengið rafmagn frá samveitum.
3. Raforka til hliðstæðra nota verði seld á sama verði
livar sem er á landinu. Benda má á sem áfanga að
því inarki, að heildsöluverð á raforku frá rafmagns-
veitum ríkisins verði hið sama til allra rafveitna lands-
ins.
4. Greiddur verði rekstrarstyrkur til þeirra, sem verða
að nota rafmagn frá einkastöðvum, sérstaklega diesel-
stöðvum, þannig að verð á orku frá þeim verði hlið-
stætt við rafmagnsverð frá samveitum.
5. Lokið verði áætlunum um raforkuþörf einstakra orku-
veitusvæða og möguleika innan hvers svæðis, til virkj-
unar á vatnsafli til þeirrar orkuvinnslu.
Jafnframt verði lokið áætlunum um nauðsynlegar
flutningslínur milli orkuveitusvæða, svo og livaða aðil-
ar skuli eiga þessi mannvirki, annast bvggingu þeirra
og rekstur.
Búnaðarþing felur stjórn Búnaðarfélags Islands að
fylgja þessu máli fast eftir.
GreinargerS:
Með samþykkt raforkulaga árið 1946 virðist löggjafinn
liafa ákveðið það sein almenn þegnréttindi, að allir lands-
menn, livar sem þeir búa, geti notað raforku fyrir til-
stuðlan opinberra aðila, enda til þess varið fjármunum
allra þegna þjóðfélagsins. 1 viðbótarlöggjöf 1954 var
ákveðið um áætlanagerö og um framlög, til þess að fram-
kvæmdir gengu greiðar en verið liafði. Frá árinu 1946
til þessa dags liafa um 3500 sveitabýli fengið rafmagn
frá almenningsveitum (Héraðsveitum ríkisins aðallega),
og er lengd dreifilína að meðaltali á livert býli um 1,1
km. Nokkrar orkustöðvar, er ganga fyrir vatnsafli, liafa
verið reistar og einnig, líklega einkum hin síðari ár,