Alþýðublaðið - 07.08.1923, Blaðsíða 3
AL»yiDILAB4»
Konu rl
Munlð eitir að Mðja
um Smáre em|öi*iik.ið.
Bæiíiið sjálfar n gæðio.
Útbreiðið Alþýðublaðið
hvar sem þíð ei<itS og
hvert sem þíð fariðl
er einkendur með orðunum:
æðsta slcyldan. Álítur höíundur,
sð æðsta skylda hverrar kirkju
sé að vaka yfir andlegu lífi þjóða.
Hann er kunnur hinni aímennu
sögu og getur þess vegna bent
á með réttu, að kirkjan hefir
brugðist skyldu sinni. Kirkjulegir
harðstjórar létu kúga og drepa
vísindamenn. >En svo kom
hefndin. Hún iegst í kjölfar ill-
Tikið eftir!
Bíllinn, sem flytur ÖJfusmjólkina,
tekur fólk og flutning austur og
austan að. Mjög ódýr flutningur.
Afgreiðsla hjá Hannesi Ólafasyni,
kaupmanni, Grettisgötu 1.
sem sérstaklega er til búið ,
til viðgerðar á qúmmí.
stígvélum, iæsf i
Fálkanum.
verka.< Dómur þessi er harðnr,
en um það tjáir ekki að fást.
Hann er sannur; hann er sög-
unnar dómur. Höfundur Ieitast
við að vera sanngjarn. Lftur
hann eins og vera ber einnig á
það, er kirkjunni má tll lofs
segja.
>Hún hefir stundum gertskyldu
sína og hlúð að andlegum fram-
förum, enda hafa margir mlklir
a
Hjálpurstðð hjúkrunarfélags-
Ins >Líknar< ©r opia:
Mánudaga . . . kl. u—12 f. h.
?>riðjudagá . . . — 5—6 ©. --
Miðvikudaga . . — 3—4 e. -
Föstudaga ... — 5—6 a. --
Laugardaga . . — 3—4 ©. -
Verkamaðurinit! blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttáblaðið
af norðlenzku ,bJöðunum. JFlytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinmimál.
Kemur út einu sinni í viku. Kostar
að eius kr. 5,00 um árið. Gterist áskrif-
endur á algreiðslu Alþýðublaðsins.
menn starfað f henni á öllum
öldum.<
Islenzka kirkjan. í>annig er
yfirskrift 5. kafla. Lýsir höfundur
í kafla þeim, hvernig kúgunar-
votan hefir fylgt íslenzkri kirkju.
Drepur hann þar á helvítiskenn-
ingu, djöflatrú, bannfæringar og
fleira kirkjulegt. Virðist höfundi
eitthvað vera að rofa til og
kirkjunnar þjónum ekki trúað f
Bdgar Hice Burroughs: Dýp Tapssan®.
það var áður en hann seldi félaga sína á vald
rússnesku lögreglunni fyrir ærna í'úlgu. En Paul-
vitch hugsaði ekki um það núna; vélin var síðasta
úrræði hans. Með henni gat hann margt gert, næði
hann að eins í hana. í litla eikarkassánum, sem
falinn var í borðskúffunni, var nægi egt sprengiefni
til þess að gera að engu sórhvern óvin, er var á
Kincaid.
Paulvitch sleikti út um af ánægju og herti
gönguna enn meira, svo hann yrði ekki of seinn
að ná skipinu.
Alt var undir því komið, hvenær skipið færi.
Hann vissi, að hann gat ekkert gart að degi ti).
Myrkrið varð ab leyna honum fram að skip-
inu.
Héldist vindurinn til kvölds, vur Paulvitch í
engum vafa um, að ekki yröi lagt af stað. Tarzan
mundi ekki leggja niður eftir ánni í myrkri og
hætta á það að stranda skipinu á einhverju sker-
inu eða hólmanum. Líkumar uxu.
Komið var yflr hádegi, er PauJvitch kom að
þorpinu á bakka Ugambi. Höíðingnn tók honum
fálega og óvingjarnlega, því eins og allir aðrir, er
orðið höfðu á vegi þeirra Rokoffs, hafði hann orðib
fyrir þungum búsifjum af þeirra herdi.
fegar Paulvitch bað um bát, neitaði höfðinginn
og skipaði hvíta manninum að verða á brott úr
þorpinu. Umkringdur óvingjarnlegum hermönnum,
er virtúst bíða færis áð geta rekið hann í gegn,
sá hann þann kost vænstan að halda á brott.
Tólf alvopnabir menn fylgdu honum út að
skóginum og vöruðu hann við að láta sjá sig í
nánd við þorpið.
Paulvitch bteldi niður reiði sina og fór inn í
skóginn. Hann heyrði, að mennirnir héldu aftur til
þorpsins og laumabist þá fram á árbaickann í von
um a§ ná í bát.
Lif hans lá við, að hann kæmist út í skipið og 1
næði því á vald sitt, því honum var dauðinn vís,
yrði hann eftir í Afríku, þar sem villimennirnir
voru honum fjandsamlegir.
Alt hjálpaðist að, svo hann skeytti nú, engum
hættum. Hefndin og lifsþráin ráku á eftir. Hann
lagðist því á árbakkann og hafði gætur á, ef lítill
bátur kæmi í augusýn, sem líkur væru til, að
hann gæti náð.
Þeip, sam vilja eignast verulega góða og
skemtilega aögubók, ættu ekki að láta það
dragast lengur að ná í Tarzan-sögurnar. ®
Tvö heftin, sem út eru komin, fást enn á
afgreiðslunci. —■ Kaupið heftin, jafnóðum og
þau koma út, til þess að missa ekki af þeim.
'ÚBS^ssss^^ssss^ssBam^^ssssa^^assaBB^
i
I