Búnaðarrit - 01.01.1943, Side 28

2(5
15 Ú N A í) A R R 11’
þ;tð miklu, hvað nýbýlamennirnir liafa keypt af vinnu
til að koma upp húsunum. Þeir, sem að mestu leyti
hafa unnið sjálfir að byggingunum á tveimur til þrem-
ur árum, hafa til muna minni stofnkostnað en hinir,
sem keyptu smíðavinnu dýru verði, til að reisa íbúð-
arhús, fjós og jafnvel fleiri byggingar, þegar á fyrsta
ári.
Ræktunarkostnaður virðist hafa orðið fullar 1400
krónur á hvert býii, að meðaltali, eða uin 700 lcr. á
ha, en þar telst með nokkuð af girðingarkostnaði,
enda byrjuðu fleslir á því að girða ræktunarlönd ný-
býlanna.
Ræktunarkostnaðurinn er mismunandi á nýbýlun-
um, eftir framræzlu landsins og annari aðstöðu.
Mestur er hann í Barðastrandarsýslu, Norður-ísa-
ljarðarsýslu, Strandasýslu og Norður-Þingeyjarsýslu.
Ánnars virðist það vera eilt erfiðasta verkefnið á
nýbýlunum, að fullrækta nýbýlalöndin svo að þau
gefi sæmilegan arð. Veldur þar mestu, skortur á hús-
dýraáburði í nýræktina, aulc þess sem nú má teljast
ókleift að kaupa erlendan áburð, þó að hann væri
fáanlegur. Nýbýlin þurfa að geta gefið nokkurn arð,
þegar á fyrsta ári, til þess að unnt sé að framfleyta
þar fjölskyldu, og greiða vexti af byggingarkostnaði
liýlisins.
Þau nýbýli, sem talin eru í slofnkoslnaðaryfirlitinu,
voru reist á árunum 1936—-1939. Ibúðarhús þeirra
h\'Ia eru öll úr steinsteypu og búpeningshúsin einnig
að mestu leyti, má telja að yfirleitt sé vel lrá þeim
gengið. í kostnaðaryfirlitinu er meðtalin eigin vinna
nýbýlamannanna við byggingar býlanna. Upp í þenn-
an kostnað fengu þeir 7000 kr. framlag úr Nýbýla-
sjóði: kr. 3500.00 óafturkræfan styrk og kr. 3500.00
í lán og mun flestum hafa reynzt það of takmarkað.
Stofnendur þessara nýbýla liafa því orðið að bæta
við frá sjálfum sér, allt að 5000 kr. til hvers býlis, í