Búnaðarrit - 01.01.1943, Blaðsíða 57
BÚNAÐARRIT
55
])á hellir þeim af strokknum, þar sem enginn átöpp-
unarkrani er. Áfirnar skulu látnar renna í gegn um
smjörsigti og þess skal vandlega gætt að áfirnar renni
lil fullnustu af smjörinu. Þegar áfirnar hafa runnið
af smjörinu er það skolað, eða þvegið, eins og það
er kallað.
Venjulega er það svo, að húsmæðurnar taka smjör-
ið fyrst úr strokknum, veiða það upp úr áfunum,
láta það í sérstaka byttu, sem er hálffull ai' vatni og
hnoða siðan smjörið upp úr vatninu, þar til þeim
virðist það vera hreint. Þessi aðferð hefur þann
ókost, að við hnoðunina hnoðast smjörkornin sam-
an og loka áfirnar inn á milli sín og næstum ógern-
ingur verður að þvo smjörið svo í lagi sé. Þess vegna
er það mun betra að þvo smjörið þannig: Áfunum
er tappað af strokknum, eins og áður er sagt, en
smjörið látið vera kyrt í honum. Þegar áfirnar eru
runnar af skal liella vatni í strokkinn, jafnmiklu og
rjominn var í upphafi. Síðan skal snúa strokknum
nokkra snúninga, ef nm hullustrokka er að ræða, skal
taka bulluna nokkrum sinnum upp og niður. Þá er
vatninu tappað af. Þegar svo þetta fyrsta vatn er
runnið af. Skal öðru vatni helt á og farið eins að og
áður. Þetta skal svo gert þangað til vatnið verður al-
gerlega tært. Venjulega þarf ekki að nota nema þrjú
vötn. Sé rjóminn ekki yfirstrokkaður og smjörkorn-
in hæfilega stór, þarf ekki að þvo smjörið betur, en
cf svo illa hefur tekizt, að smjörið er fallið saman í
eiiL stórt styklei, verður að reyna að hnoða það eitt-
hvað upp úr vatni, eins og venja er, en hjá því ætlu
sem flestir að reyna að komast.
Sé smjörið kramt, er þörf á að reyna að kæla það
eitthvað, áður en farið er að hnoða það saman. Er
smjörið þá látið liggja í köldu vatni, dálitla stund.
Að vetrinum vill smjörið oft verða of fast í sér. Þetta
keniur af fóðrinu, en er hægt að bæta að einhverju