Búnaðarrit - 01.01.1943, Blaðsíða 93
BUNAÐARRIT
91
Nú eru Hvannalindir svo úr scr gengnar, að varla
liygg ég þar haga fyrir 40 fjár suniarlangt. En skainmt
s'uður frá Möðrudal hafa á sama tíma sandauðnir og
melar gróið upp, svo ferkm. skiptir og jafnvel hreyzt
i mýrlendi. Þó hefur allan þennan tíma verið stórlni,
margt hrossa og fjár i Möðrudal.
5. Fóðuröflun, beit og rányrkja.
Að lokum reiknar svo skógræktarstjóri út, live
margar fe. hver ha hins gróna lands, er liann telur
vera hér undir 400 m hæð, verði að gefa til þess að
fóðurþörf búfénaðarins sé fullnægt. Er þá engjalönd-
um, hverrar tegundar sem eru, slegið sanian við hit-
haga og aðeins fóðurframleiðslan af ræktuðu Iandi
dregin frá hinni árlegu fóðurþörl' og niðurstaðan er
sú, að hver ha Iiins óræktaða gróðurlendis verði að
gefa 140 fe., eða 3,5 heyhesta. Svo segir: „Þetta dæmi
er fremur setl upp lil fröðleiks heldur en að ]>að megi
taka hókstaflega. En væri þetta rétt, er það hreint
ekki lílið verðmæti sem dregið er úr skauli moldar-
innar á hverju ári, án þcss að nolckuð komi i
staðinn.“1)
Sér er nú hver fróðleilcurinn. Af öllu fjarstæðu er
þetta nú mesta fjarstæðan í greininni.
Það er nú sök sér, þótt ekki sé gerð tilraun til að
einangra engjalöndin lrá hilhögunum. Mörg af þess-
um engjalöndum eru það góð, að þau gefa túnum,
upp og ofan, ekki mikið el'tir og á ég þar við náttúrleg
og ræktuð flæðiengi.
Hill er öllu lakara, að við þennan útreikning slepp-
ir Hákon fóðurbæti með öllu, öllu beitilandi sem er
olan við 400 m hæð, ])ótl hann viti, að víðáttumikil
heiðalönd á Austur-, Norðaustur- og Norðurlandi séu
1) Lcturbreyting mín.