Búnaðarrit - 01.01.1943, Blaðsíða 128
12(5
BÚNAÐARRIT
áratuguin saman, sameiginlega að þrifum lieimilisins.
IJað er eklvi sennilegt, að slik heimili, sem voru þó
nokkur í flestum sveitum landsins, rísi upp aftur i
sömu mynd.
En það verður þó sennilega lil fjölskyldulif i sveit-
um meðan karl og kona leggja Iiugi saman, fólk, sem
metur annað meira en glym borganna og kapphlaup
um vinnuna á götunni eða eyrinni, fólk, sem ann frið-
sömu, islenzku sveitalífi og islenzkri náttúru, fólk,
sem ekki er orðið svo lingert og hóglíft, að þáð treyst-
ist ekki lil að koma lit í íslenzkt veður.
Eg get nú látið þessum erindum mínum lokið hér.
Tilgangur þeirra lieí'ur verið sá, að sýna i nokkrum
dráttum lífsferil þjóðarinnar og atvinnuhætti, er telja
má að séu bein eða óbein orsök þeirra straumhvarfa
i þjóðlífi okkar, er nú þykja ískyggilegust. Það er
fjarri mér að benda á nein róttæk ráð, enda hygg ég
::ð þau séu ekki til, nema þau sem fæstir munu óska
að notuð séu, þ. e. opinber, gagnger afskipti allra at-
vinnumála, og með löggjöf að útrýma hinum nýja
vergangi og atvinnuleysi. lig vil heldur trúa á það,
að atvinnuleysið hverl'i með vaknandi manndómi og
menningu. I>að hefur oft verið sýnt fram á, að verk-
efnin eru nóg við sjó og í sveit, fyrir fleira fólk en hér
Lýr enn. Við sjóinn þarf ekki nema eitt aflaár og lítið
cilt hærra verð á fiski, til þess að atvinnuleysið hverfi,
og fá góð ár í röð til þess að sjávarútvegurinn rétli
vel við. En svo finnst mér, að sveitirnar séu einlægt
að hreiða hlýlegar faðminn á móti börnum sínum,
með hverju árinu sem liður. Og með hverju árinu
erum vér að finna ný verðmæti sem jörðin, moldin
hel'ur að geyma, og hægt er að hagnýta ef þekking og
þrek er fyrir hendi. En það þarf að vinna vel og með
þrautseigju, og gera ætíð sanngjarnar ltröfur.
I>að sem við þráðum sveitamennirnir í mínu ung-
dæmi, fyrir okkur og sveitanna hönd, er nú margt