Búnaðarrit - 01.01.1943, Blaðsíða 129
B l' X A í) A Ií li 1 T
127
löngu fengið og annað er að koma. En það er líka
ínargt i'engið 1— sem gerir líi'ið auðveldara, bjartara
og betra en áður — en engan dreymdi um þá, og ekki
þarf að telja hcr upp. Við höfum fengið flest það sem
aðrar bændaþjóðir í Evrópu hafa leilt inn hjá sér,
og höfðu áður gert, en við hófum okkar framsókn
með alvöru. Það er vafasamt hvort bændur í öðrum
löndum Evrópu eru nú nær j)ví að lifa menningar-
líi'i en við, að því ógleymdu að við eigum langa leið
eítir að nema landið allt sem byggilegt er og notfæra
gæði þess eins og má. En þarna rættust ekki vonir
olvkar, eða það brást sem við héldum að kæmi af
sjálfu sér, og hlyti að fylgjast með l'ramsókninni og
trúnni á sveitirnar, að fólkinu fjölgaði, að byggðin
þéttist og breyddist lit, að hér yrði „gróandi þjóðlíf“
á l'lestum sviðum. Og það er eins og árferðið hafi eig-
inleg'a verið að ýta undir þróunina alla líð síðan um
aldamót, því það hefur stöðugt farið batnandi; svo
fróðir menn telja, að slíkur veðursældarkafli muni
eigi vera til síðan land byggðist. En þrátt fyrir þetta,
fer sjálfstæði sveitanna minnlcandi. Þar er nú litið
fleira búsett en var á mestu eymdatímum þjóðarinn-
ar. Og það er fjarri því, að þessir fældcandi bændur
liaí'i húið og bjargast af eigin ramleik. Eg held allar
greinar húnaðarins hafi verið styrktar meira og minna
síðustu 20 árin. Fyrst hinn almenni styrkur til sam-
gangna og símakerfis landsins, svo nú má heita l)il-
fa»rt lieim á flesta bæi af þjóðvegunum, ljöldi býla um
allt land komin í símakerfið og sveitasímar að koma
víða. Byggingar allar komnar vel á veg í sveitum um
hind allt, og sumstaðar er langt komið. í heilum sveit-
um að reisa við heimilin að nýju, með dýrum og var-
anlegum húsum, fyrir fólkið og annað dault og lif-
andi. Þetta unnist að miklu með ríkisstyrk. Og að
siðustu J)að sem er þó mest um verl, ræktun landsins
<>11, sem að allmiklu hefur verið rekin með opinber-