Búnaðarrit - 01.01.1943, Blaðsíða 144
142
B Ú N A Ð A R R I T
þetla tillölulega auðvelt; þeim er smalað saman á
nokkra ákveðna staði (fiskur, mjólk, kjöt, ull, bú-
í'jársýningar o. s. frv.), ])ar sem þær eru melnar við
mjög svipuð skilyrði, og eí'tirlit yfirmatsmanna er
t'remur auðvelt. — Framleiðendurnir viðurkenna svo
samræmi matsins, að undantekning er, ef matið er
tortryggt.
Um jarðabætur liörfir þetta öðruvísi við. Þær verða
að metast á sérhverjum ,,framleiðslustað“, verða eklti
l'luttar saman og sýndar lilið við hlið. Mat þeirra fer
l'ram (eins og nú er) á löngum og um leið breytileg-
um tíma, við margs konar veðurfar, en það gerir mat
á ýmsum jarðabótum örðugra. — Það er ekki ein-
ungis mjög örðugt fyrir „yfirmatsmanninn* að koma
á samræmi milli trúnaðarmannanna, það cr og vanda-
samt fyrir hvern og einn trúnaðarmann, sem hefur
stórt umdæmi, að halda samræini innan síns svæðis.
Þetta verður þess valdandi, að samræmisgrundvöll-
urinn fyrir gæðamati jarðahóta fæst ekki jafn ör-
uggur og fyrir mati á vörum, og fær því ekki viður-
kcnningu eða lullkomið traust.
Það hefur reynzt örðugt að fá rétt mat á því, hvort
jarðabæturnar séu styrkhæfar (séu viðunandi), en
verður ekki vandinn meiri með flokkamati, þóll ílokk-
arnir verði aðeins tveir? — Ég óttast framkvæmdina
og vantreysti árangrinum. Og fyrst um sinn, á meðan
verið er að koma bætlu samræmi á úttelct jarðabóta,
álít ég sjálfsagt að halda sig við ákveðið lágmaíks-
ákvæði um slyrkhæfni þeirra, en láta flokkunina bíða.
Ef til vill gæti þá síðar líka komið til álits, hvort
ckki væri reynandi að beita verðlaunum, fyrir sér-
staklega vandaða ræktun, í stað venjulegs gæða- eða
flokkamats.
Um ritgerð búnaðarmálastjóra get ég verið stutt-
orður.