Búnaðarrit - 01.01.1943, Blaðsíða 158

ir>(5
B Ú N A Ð A R R I T
ræktarlgin koniu fyrst Lil franikvæmda, en „Héðinn
stóð einn“. Tillögurnar þóttu góðar, en lormerki voru
talin á því, ,,að trúnaðarmenn þeir, sem völ væri á,
niyndu valda þessu fyrirkomulagi, eða framkvæmd
þess“.
Kg verð að segja, að mér þykir ekki undarlegt þólt
starfskröftunum væri vantreysl. —• Hins vegar gerði
A. G. E. sér „von um, að þetta fyrirkomulag yrði sæmi-
lega auðvelt í framkvæmd strax á öðru cða þriðja ári,
ef leiðsögn B. í. væri góð og örugg“.
Kenuir hér fram vanþekking A. G. E. á vissum
sviðum.
En vel að merkja, hvað veldur því, að liinn fram-
sýni vökumaður og „dómari" liggur svo rækilega á
hessari hugsjón sinni, að hann lætur ekki bóla á henni
í Frey, sem hann í sömu mund (1924 og 1925) gerist
eigandi að og ritstjóri, í félagi við tvo aðra áhuga-
sama jarðræktarmenn? Hvað olli? Hcfur hann sofifi
á hugsjóninni í rétt 17 ár? Skyldi þessi fgrrv. ráðu-
nautur B. í. lmfa gleymi að luigsa allan þann tíma?
Vaknaði hann nú fgrst við svefnrof mín?
A. G. E. hendir gaman að þvi, að ég skyldi hnýta
nokkrum almennum leiðbeiningum um val á landi li!
túnræktar aftan við mitt margstytta, samanþjappaða,
timabundna útvarpserindi. Hann lætur skína í gegn, að
jjetta eiga að vera eitthvað tæmandi frá minni hendi.
Ég eftirlæt honum dylgjurnar. -— En um þessa
leiðbeiningarklausu mína skal hér það eitL sagt, að ef
henni verður almennt fylgt, svo langt sem hún nær,
])á breytist ekki þýðingarlítið atriði í jarðræktinni lil
batnaðar.
Á. G. E. hefur uin langt skeið leiðbeint bændastétt
iandsins með miklum áhuga í ræðu og riti; ef til vill
ekki alltaf án „yfirlælis" né ,,gata“, en þó til mikils
gagns. — Aftur á móti leiðbeini ég lítið með stól-