Búnaðarrit - 01.01.1943, Blaðsíða 170
168
B Ú N A Ð A R R I T
vipj), og gert að sínu máli, ýms veigamestu atriðin
í erindi mínu ,,Um nýrækt“, sem Iiann skainmaði mig
mest fyrir. — Hér skulu aðeins nefnd 2 dæmi.
í októberblaði „Freys“ 1942, bls. 135, stendur þessi
klausa eftir ritstjórann:
„I>að er hægt að fara um heil héruð án þess að sjá
nokkurs staðar ojiinn skurð, sem grafinn er til sæmi-
legrar dýptar. Enn verr er ástatt um lolcræsin, það
er ekki nálægt því, að ])að sé einn maður í hverjum
lireppi, sem kann að gera lokræsi, það mun jafnvel
vera hægt að fara um heilar sýslur án þess að það
bóli á þeirri kunnáttu. Um jarðvinnsluna er lítið
betra að segja. Þótt farið sé um landið þvert og
endilangt, er það furðu óvíða sem sjá má unnið mcð
hestum að jarðvinnslu, og það er viðburður að sjá
það gert af kunnáttu og leikni. Helzt sést unnið með
dráttarvél á stöku stað, en þó víðast af vankunn-
áttu.“
Og á bls. 137 í sama blaði:
„Ef samhliða þessu væri gerð alvara úr því, að
cndurbæta leiðbeiningarstarfsemina, fjölga héraðs-
ráðunautunum og efla þá til starl'a undir vakandi
eftirliti Búnaðarfélags íslands, mætti mikils góðs
vænta um bættar jarðræktarframkvæmdir hjá hin-
um einstöku bændum."
1 febrúarblaði „Freys“ 1941, bls. 19, kemst ritstjór-
inn þannig að orði um framræslu á ræktunarlöndum:
„Getum við því, sem spurðir erum ráða um fram-
ræslu, oftast nær ekki gefið önnur svör en þau, sem
að miklu leyti eru ágizkun ein.“
En í októberblaði „Freys“ 1942, bls. 140—141,
stendur þessi ritstjóraklausa um sama efni:
„Og þessi vinna þarf ekki að vera neitt reynslu-
kák. Það er völ á fullgildri þekkingu og' tækni til
þess að framkvæma hana svo í lagi sé. Og eftir liverju
er verið að bíða?“