Búnaðarrit - 01.01.1943, Blaðsíða 177
175
B Ú N A Ð A R R I T
Um leið og svik sánnast á seljanda fellnr hann i
„ónáð“ hjá mér, og verða þá allir ])eir, sem hafa feng-
ið sambönd við hann með minni aðstoð varaðir við
lionum og ný sambönd útilokuð.
Sérstáklega mun ég veita kaupendum sambönd við
þá menn, sem ég þekki að því að vera ábyggilegir og
eiga góða hesta.
Ég vil vara menn við því að nota þessa aðstöðu til
aö fara út í „prangið”, því tilgangurinn er að skapa
milliliðalaus við&kipti og góðum hestastófnum út-
breiðshi og viðurkenningu, en með núverandi l’yrir-
Ivomulagi er það sjaldgæft, að menn viti hvaðan hross-
in eru, sem þeir eignast.
Sá bóndi, sejn sendir aðeins frá sér kyngóð, vel
þroskuð og fjölhæf liross mun fljótt fá lryggan mark-
að. Því sá, sem fyrst fær frá honum gott hross, sem
vekur athygli annarra, mun gefa upplýsingar um
hvaðan það sé. Nágrannar seljandans munu samtímis
taka eftir því, hve lians hross eru eftirsótt, og munu
þá sækjast eftir undaneldisgripum frá honum. Þannig
mundi fyrirkomulagið stuðla að útbreiðslu góðra
kynja, sem hafa fengið hið raunhæfasta mat, — mat
reynslunnar.
Hinir, sem miða hrossarækt sína við afsláttar-
markaðinn, yrðu fljótt útundan, en yrðu að sretta sig
við kjötverðið, sem sanngjarnt er, og jafnframt þá
framtíð, sem ]>að skapar hrossarækt þeirra.
Gunnar Bjarnason.